С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

жуда кўн етим батракларни ишлатса ҳам бойлигининг асосини
чорвачилик ташкил қиларди.
Боннинг етимлари қаторида Мурод номли бир киши ҳам бўлиб,
у чўпонлик қиларди. Ёши қнрққа яқинлашган бўлса ҳам, ҳали
уйланмаган, тўғрироғи, уйлана олмаган, уйланиш учун сарфлана-
диган пулни топа олмасди. Йигирма йилдан бери бой даргоҳида
ишлаб келаётган бўлса ҳам, хизмат ҳақидан ҳеч нарса орттира
олмаган, ҳар йили бой томонидан бериладиган хизмат ҳақи эса
бувиси Фотимабиби ва отаси ўлгандан кейин камиирнинг қўлига
қараб қолган невараси Сораларнинг кундалик овқатига гоҳ етар*
гоҳ етмасдн. Фотимабнби ҳам невараси Муроднинг бу яхшилик-
ларини оҚибатсиз қолдирмади: невараси Сорани қалин эвазига со-
тиб олмоқчи бўлган бойларга бермай, бир коса сув билан Муродга
никоҳлаб берди, уни ичқуёв қилпб олди...
Уйланганидан кейин Мурод гоҳи-гоҳнда уйга келиб тунаб қо-
лар, кун чиқмасданоқ, эрта азонда турнб хўжайиннинг хизматнга
жўнаб кетарди...
Мурод уйлангандан кейин бир йил ўтар-ўтмас, Фотнмабиби
қазо қилди. Мурод бувисининг вафоти хабарнни даштда — бойнннг
қўйларини боқиб юрганида эшитди. Аммо у дарҳол таъзияга
жўнай олмасди. Бувисининг ўлими хабарини олиб келган киши-
дан бу хабарни хўжайинга ҳам етказиш ва ундан илтимос қилиб,
қўйларга қараб туриш учуи яйловга бирор кишннн юборишни
137
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

ўтиниб сўради. Аммо кечгача х,еч ким келмади. Мурод ночор
қўйларии бойнинг уйи томон ҳапдадн ва кун ботишидан бир оз
олдин, яъии кундалик вақтидан бир соат эртароқ қайтиб келди.
— Нега қўнларни бунчалик эрта олиб қайтдинг?— деди мачит-
га аср намозига чиқиб кетаётган Эшонқулбой.