С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ши уни бир оз тинчлантирди. Лекин бу қаттиқ касалликдан
шундай енгиллик билан қутулишининг сири, сабаби ҳали Ойшаби-
бига маълум эмас эди.
Одина сирни очди:
— Онажон,— деди,— ўзингни бекорга қайғуга солма, мен ка-
сал эмасман. Лекин бу жаллоднинг (Арбоб Камолнинг) қўлидан
қутулмоқ учун бир чора ўйлаб, ўзимни касалликка солганман.
Одина бир оз жим ётгандан кейин давом этди:
— Чора шуки, мен бу кеча юртдан бош олиб кетаман, сен
бир ҳафтагача сирни яширин сақла, мени ким сўраса, қаттиқ
касал дегин. Бир ҳафтадан кейин сўровчиларга букун соғайиб
хўжайинникига кетди,— деб жавоб бер.
Ойшабиби тагин тентакланди. Одинанинг бу тадбири амалга
ошса, ўзининг бирдан-бир кўз нуридан тириклайин айрилиш би-
лан битар эди. Ойшабиби:
— Мен ўламан, мени ўлдиру сўнгра кет,— деб бир неча дақиқа
додлагандан кейин бир оз юмшади:
1 Тожикларнинг «Болои мурдан сад чўб» мақолининг таржимаси.
16
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Сенинг кетишинг менинг ўлимимдир, жон болам, ўз қўлинг
билан мени ўлдирма, менга раҳм қил,— деб ёлвормоққа тушди.
Одина ёлвориш ва юмшоқлик билан уни юпатиб деди:
— Онажон, ҳеч гам ема, агар мен тириклай бу юртдан кета
олсам, бошқа ватандошларимиздек Фарғона томонларида ишлаб,
мол ва пул топиб, тез вақтда қайтиб келарман, у вақтда Гулбиби
билан менинг тўйимизни қилиб, муродингга етасан, кўзинг очиғ-
лигида ўлган қизларингнинг чироғлари ёниб, эшиклари очилгани-
ни кўрасан. Агар сабрсизлик ва тадбирсизлик билан бундай доду
фарёд қила берсанг, менинг сирим очилиб, яна душман қўлига
тушувим ҳам ажаб эмас. У ҳолда бу ифлос (Арбоб Камол)
мени дунёда тирик қолдирмас. Майиб бўлган қўй ва менинг