С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

— Дунё фоний, бунақанги қора кун ҳамманинг бошига ҳам
тушади, онадан тугилган кишининг ўлиши муҳаққақ, букун Ойша
ўлган бўлса, эрта-бириси куни биз ҳам дунёдан кўз юмамиз, олдин-
ма-кейин ҳамма бу дунёдан ўтади,— дерди ва ган орасида қизга
қараб:
— Қизим! Ўзингни тетик тут, бетоқатлик билан ўзингни
койитма, бувинг ўлган бўлса, мени унинг ўрнида кўр, ёлгиз-
ликдан чўчиб ваҳимага тушганингни биламан, лекин тирик экан-
ман, сени ёлгиз қолдирмаяжакман. Истасанг бунда қол, мен ҳам
ёнингда қолиб, раҳматли Ойша опамнинг чироғини сен билан бпр-
галашиб ёқажакмиз, хоҳласанг менинг кулбамга кўч, унда бир-
галашиб тирикчилик қиламиз. Шариф акангдан бўлак ҳеч кимим
йўқлнги сенга маълум. У ҳам бўлса, зиндонда, қачон қутулиши
белгили эмас. Мен ҳам сендек мусибатзада, кимсасиз бир бечо-
раман, иккаламиз бир ерда бўлсак, дардлашамиз...— деб қизни
юпатар, унга ўз ёрдамнни тақдим этар эди. Қиз бўлса ўтириш ва-
зиятини бузмас, кўзини дам шифтга, дам ерга тикар, гўё кам-
нирнинг сўзларининг бирнни-да эшитмас эди.
91
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Бу қиз бувисидан мангу ажралиб, мусибатда қолган Гул-
биби,унинг қаршисида ўтирган камиир эса Шарифнинг онаси эди.
Хотирингизда бўлса керак, Шарифнинг онаси сариғ мой тўп-
лаш учун кунда гадойчиликка чиқиб, қишлоқма-қншлоқ юр(ар, ҳар
уйга бориб ўз дардини очар, ўз мусибатннн сўйлар эди. Шу қаторда
бир кун Ойшабибининг ҳам уйига кириб қолиб, ўз дарди, аламинн
гапириб, кўнглини бўшатди. Ойшабиби ҳам ўз бошидан ўтганла-
ршш гапприб, унга ҳамдардлик қилди. Шу муносабат билан икки
аламзада камнир дўстлашиб, эгачи-сингил тутиндилар. Шариф-
нинг онаси йўлнинг узоқлигига қарамасдан оз бўлганда ҳафтада