Rivojlangan darslik lotin tayyor doc

Shaxslar guruhi 
Germaniyaning monopoliyaga qarshi qonuni raqobat siyosati maqsadlarida 
shaxslar guruhini (korxonalar) yagona korxona sifatida ko`radi. Biroq, shaxslar 

---

179
guruhi deganda Aksionerlik jamiyatlari to`g`risida qonunga va Qo`shma 
kompaniyalar to`g`risidagi qonunga talablari nazarda tutiladi: 
36 (2) moda. Agar qatnashuvchi korxonalar nazorat qilinsa yoki korxonani 
Aksionerlik jamiyatlari to`g`risidagi qonunning 17 moddasi doirasida yoki Qo`shma 
korxonalar to`g`risidagi qonunning 18 moddasi doirasida nazorat qilinsa, u holda 
ushbu tarzda affilirlangan korxonalar yagona korxona sifatida ko`riladi. Agar bir 
nechta korxona birgalikda boshqa korxonaga ta’sir ko`rsatishni amalga oshirishi 
mumkin bo`lsa, u holda ularning har biri nazorat qiluvchi sifatida ko`riladi. 
Xalqaro shartnomalar 
GFR Oliy Federal Sudi yuqori fuqorolik sudi hisoblanadi va faqat Federal 
Konstitusion Sudning qarorlariga bo`ysunadi. Federal Konstitusion Sud va yeH Oliy 
Adolat Sudi o`rtasida rasmiy ierarxiya mavjud emas, biroq amaliyotda Oliy Adolat 
Sudining qarorlari Germaniya Konstitutsiyasiga zid bo`lmasligi sharti bilan, 
birinchisi ikkinchisining qarorlarini hisobga oladi. 
Germaniya qonunchiligi OESR Tavsiyalari va VTO qoidalariga amal qilish 
majburiyatini o`z zimmasiga oladi. 
Ustun mavqeini suiiste’mol qilish 
GFR “Raqobatni cheklashga qarshi Qonun”ni yeH qonunchiligi bilan 
kelishilgandan so`ng ustun mavqini suiiste’mol qilishni ochiq tarzda man qiladi (19 
(1)modda). Qonunning 19 moddasini (4) qismida ushbu qonunbuzilishlarni to`rtta 
asosiy guruhi keltiriladi: 
1. to`sib qo`yish (obstruksiya), 
2. ekspluatatsiya, 
3. kamsitish, va 
4. zarar infratuzilma xizmatlaridan foydalanishni rad etish (inshootlar). 
19 (4) modda 
Suiiste’mol qilish mavjud bo`ladi qachonki, ustunlikka ega korxona tovarlarni 
ma’lum turlari yoki tijorat xizmatlarini yetkazib beruvchi sifatida bo`lsa: 

---

180
1. 
boshqa 
korxonalarni 
shunday 
tarzda 
raqobatlashish 
imknini 
yomonlashtiradi, shunday qilib bozordagi raqobat xech qanday ob’ektiv 
asoslarsizbuziladi; 
2. samarali raqobat mavjud bo`lgan holatda bo`lishi mumkin bo`lmagan xaqni 
va boshqa ish shartlarini talab qiladi; ushbu ma’noda korxonalrni taqqoslanadigan 
bozorlardagi xatti-harakatlari, ya’ni samarali raqobat ustun bo`lgan holda, e’tiborga 
olinadi; 
3. ushbu tarzda tabaqalashtirish uchun ob’ektiv sabablar mavjud bo`lmaganda 
taqqoslanadigan (o`xshash) bozorlarda ustunlikka ega bo`lgan korxona o`xshash 
xaridorlardan unchalik qulay bo`lmagan haq to`lash va boshqa ish shartlarini talab 
qiladi; 
4. boshqa korxonani o`z tarmoqlariga va infratuzilma xizmatlariga kirishiga, 
bir xil haq to`lashni o`rnatishga to`sqinlik qiladi, bunda vertikal bo`yicha yuqori yoki 
quyida joylashgan bozorlarda ustunlikka ega bo`lgan korxonani raqibi qonuniy va 
haqiqiy sabablarga ko`ra ushbu tarzdagi parallel foydalanish holaiga ega bo`lmasin; 
bunday holat taalluqli bo`lmaydi qachonki, ustunlikka ega bo`lgan korxona operasion 
yoki boshqa sabablarga ko`ra birgalikdagi (parallel) foydalanish mumkin emasligini 
ko`rsatib bersa. 
Shunday qilib, GFR qonunchiligi qanday holat ustun mavqini suiiste’mol qilish 
deb e’tirof etilishiga aniq ta’rifni keltirmaydi, va ushbu buzilishlarni 4 ta turinigina 
keltiradi. Na “bozorlarni monopollashtirish”, na raqobatni kamsitish”, na 
iste’molchilar/xaridorlar 
manfaatlarini 
himoya 
qilish” 
mezonlari 
eslatiladi. 
Suiiste’mol 
qilishni 
keltirilgan 
4 
ta 
turini 
bittasi 
ham 
“bozorlarni 
monopollashtirish”na tegishli emas. Sherman Qonunidan (AQSH) farqli tarzda, GFR 
“Raqobatni 
cheklashga 
qarshi 
Qonun”ni 
“bozorlarni 
monopollashtirish”ni 
taqiqlamaydi. Har xil korxona ustun mavqeni olishi mumkin va ushbu holat bilan 
bog`liq o`zining raqobat afzalliklaridan suiiste’mol qilmasdan foydalanishi mumkin.