Раќим соли бођдонли

1997-10-03
БОҚИЙ БЎЛСИН – МЕҲРУ МУҲАББАТ
(Қизим Дилоромга)
Издош дедим, қувонди дилим,
Издош бўлиб шеърлар битмадинг.
Муаллимсан, нари ўтмадинг,
Дилоромим – қизим, муаллим.

Мана, бугун – балоғот ёшинг,

Чеҳрангда мамнунлик ҳис этдим,
Орзулаган ниятга етдинг –
Ёнгинангда севган йўлдошинг.

Мустақил юрт очади чирой,

Кўксига кўрк – янги оила.
Қалбим жўшди, дер: «Оқ йўл тила,
Йўлга чиқди Қуёш – тўлин Ой!»

Не ҳам дердим, мамнунман, қизим,

Ўғлим яна биттага ортди,
Жигарим-да, меҳримни тортди,
Иккингиз ҳам бил – қора кўзим.

Йўлларингиз бўлсин чароғон,

Юрт ишқи-ла бошланг сиз ҳаёт,
Кулиб боқсин мангу саодат,
Меҳрингиздан нур эмсин инсон.

Боқий бўлсин – меҳру муҳаббат,

Боқий бўлсин – эл-юртда тинчлик,
Тўй-тантана шундан – қувончлик,
Абадийга шундан – бахт, омад.
2004-09-18
ИЗЛАСАНГ – ТОЛЕ ЁР
(Ўғлим Бахтиёрга)
Мен бор экан, ўғлим, ғам тортмагайсан,
Устингга иложсиз юк ортмагайсан.
Ўзингни қўлга ол, боқмагин мунгли,
Назардан қолдим деб ҳеч айтмагайсан.

Кўнглимда, фарзандим, меҳрим барқ урар,

Меҳрли қалб билки ҳокисор турар.
Жаҳолат минг бора авж олганда ҳам,
Ўзлигин йўқотмас, барқарор юрар.

Ҳақиқат – бебаҳо, йўқолмас – олмос,

Ҳақиқат қуёшдир, яшириб бўлмас.
Кўнглинг ўксимасин оғир дамларда,
Қуёшни бекитган туман кўп турмас.

Боғимнинг кўркин оч, сен боғбони бўл,

Меҳнатни севганни дерлар қўли гул.
Захмат-машаққатсиз эмас бахт йўли,
Машаққат ортида яйрагай кўнгил.

Исминг Бахтиёр-у, қайлардадир бахт,

Қувасан, бедорсан – учратолмай тахт.
Майли, олға интил, ҳеч ҳам толиқма,
Изласанг – толе ёр, бахтинг бўлгай нақд.
1994-06-18