185
karbonat angidrid va suv, ba’zi hollarda (qazilgan ko‘mir uchun) oltingugurtli va
oltingugurt angidrid hosil bo‘ladi. Uy va zavod pechlarida yoqilg‘ining to‘liq
yonmasligi havoning yetarli darajada ta’minlanmaganligi yoki pechlarda yetarli
darajada yuqori harorat tufayli sodir bo‘ladi. Pechlarda yoqilg‘ining yonishi
paytida harorat pechlarning qoniqarsiz joylashishi yoki isitish uchun ko‘p
miqdorda issiqlik iste’mol qiladigan pechka havoning ko‘p
miqdorda kiritilishi
natijasida tegishli darajaga yetmasligi mumkin. To‘g‘ridan-to‘g‘ri yonayotgan
yoqilg‘ining issiqligidan foydalanish tufayli yoki nihoyat, ko‘pincha bu
sabablarning barchasi birgalikda ishlaydi. To‘liq bo‘lmagan yonishda har xil
turdagi yoqilg‘ining nisbati mutlaqo bir xil emas. Koks, antrasit, ko‘mir kabi
qizdirilganda uchuvchi maxsulotlarni deyarli chiqarmaydigan yonuvchi materiallar
to‘liq yonmaganda karbonat angidrid o‘rniga uglerod oksidi beradi, lekin gazlarda
qattiq maxsulotlar hosil qilmaydi. Yog‘och, torf, ko‘mir va moy kabi oddiy
yonuvchan materiallar yonish paytida quruq distillashning uchuvchan karbonli
maxsulotlarini chiqaradi, bu parchalanish va to‘liq yonmaslik tufayli yuqori
qisman og‘irlikdagi kuyish va uglevodorodlar shaklida erkin ko‘mir beradi. Shu
sababli, ushbu materiallarning to‘liq yonishi bilan
yonish maxsulotlari nafaqat
uglerod oksidi, balki uglerod, vodorod va qisman kislorod va azotni o‘z ichiga
olgan yonuvchan birikmalar, shuningdek, mayda bo‘lingan holda ko‘mir kuyik
shaklida olinadi. Natijada, bunday materiallarning yonish maxsulotlari tutun
shaklida, to‘liq shaffof emas,
ochiq kulrang, kulrang-sariq, to‘q kulrang rangda
bo‘yalgan tutun yog‘och yoqilg‘isiga qaraganda yengil, atmosferaga ko‘tariladi.
Shu bilan birga yengil alangalanuvchi va yonuvchi suyuqliklar ya’ni neft
naxsulotlari yonganda tutunning rangi qora rangda bo‘ladi. Yog‘och maxsulotlari
yonganda esa tutunning rangi oq rangda bo‘ladi. Qazib olinadigan
toshko‘mirlardan tutun og‘irroq, undan ham noaniqroq, atmosferada tarqalishi
qiyin, shuning uchun ham ko‘mir bilan isitiladigan zavodlar ko‘p bo‘lgan joylarda
tutun atmosferada qolib, uning sofligiga putur yetkazadi,
kuyik parchalarini
cho‘ktirib yuboradi. Qazib olinadigan ko‘mir va koksning tutuni, bundan tashqari,
doimo ko‘p yoki kamroq miqdorda oltingugurt dioksidi va oltingugurt
angidridlarini o‘z ichiga oladi, bu esa uni hayvonlar va o‘simliklar uchun yanada
zararli qiladi. Yoqilg‘ining dizel yoqilg‘isi hosil bo‘lishi bilan to‘liq yonmasligi,
yoqilg‘ining foydasiz yo‘qolishi bilan bir qatorda, havoning buzilishi bilan birga
keladi, bu hayvonlar va o‘simliklar uchun zararli oqibatlarga olib keladi, bu yirik
shaharlarda va sanoat markazlarida keskin namoyon bo‘ladi. Shu sababli, dizel
yoqilg‘isining zararli ta’sirini kamaytirish masalasi uzoq vaqtdan beri e’tiborni
tortdi va yoqilg‘idan foydalanish usullarida bir qator yaxshilanishlarga sabab
bo‘ldi. Dizelning zararli ta’sirini bartaraf etish masalasi ikkita muammoni hal
qilish uchun qisqartiriladi:
1) yoqilg‘ining to‘liq yonmagani maxsulotlarini yo‘q qilish va 2)
qazib
olinadigan ko‘mirlarni yoqish paytida hosil bo‘lgan oltingugurt dioksidi va boshqa
zararli maxsulotlarni yo‘q qilish. Birinchisiga, ya’ni yoqilg‘ining to‘liq yonishi
maxsulotining shakllanishini bartaraf etishga erishish uchun ular yoqilg‘ining
to‘liq yonishi sodir bo‘ladigan pechlarni, ya’ni "Tutun pechlarini" joriy etishga
harakat qilishdi. Ko‘mir va yog‘ochning yonuvchi gazlarga aylanishi (qarang
186
Generator gazlari, Douson gazi va suv gazi) to‘liq yonishni osonlashtiradi va
yong‘inni butunlay yo‘q qiladi. Agar zavod texnologiyasida olov hosil bo‘lishi
to‘liq bartaraf etilsa yoki qattiq moddalardan foydalanilsa yoqilg‘i ishlab
chiqarishga hali erishilgani yo‘q, hozirda pechlarning takomillashtirilgan
konstruksiyasi va ularning ishlashini sinchiklab nazorat qilish orqali havo
ifloslanishining hosil bo‘lishining salbiy iqtisodiy va gigiyenik oqibatlarini sezilarli
darajada kamaytirishmumkin. Biroq, yirik shaharlarda
havoning ifloslanishi zavod-
fabrikalarga qaraganda oddiy pechlar havosining ifloslanishidan ancha ko‘p ishlab
chiqariladi va shu bilan birga, hozirgi kunga qadar maishiy maqsadlarda
yoqilg‘idan to‘g‘ri foydalanishga kam e’tibor qaratilmoqda. Ba’zi maxsus
holatlarda, masalan, kuyikish paytida, atmosferada kuyikning tarqalishini oldini
olish uchun maxsus moslamalar qo‘llaniladi, bunda kuyik tutiladi. Ko‘mirni yoqish
jarayonida hosil bo‘ladigan oltingugurtli angidridning zararli ta’sirini bartaraf
etishga kelsak, bu borada amalda haqiqiy foyda keltiradigan hech narsa
qilinmagan. Hatto ishlab chiqarishning qo‘shimcha maxsuloti sifatida ko‘p
miqdorda oltingugurt dioksidi ishlab chiqaradigan ko‘plab o‘simliklar uni
atmosferaga chiqaradi. Masalan, shisha ishlab chiqarish uchun sulfat (Na
2
SO
4
),
ultramarin va boshqalarni ishlatadigan shisha zavodlari 1000 tonna yondirilganda
buni taxmin qilishimiz mumkin ko‘mir, 16
tonnagacha, oltingugurt atmosferaga
oltingugurt dioksidi shaklida kiradi, u havoda sulfat kislotaga (H
2
SO
4
) aylanadi.
Shunday qilib, metallurgiya zavodlarining qovurish pechlaridan chiqadigan gazlar
va ultramarin va shisha pechlardan chiqadigan gazlar sulfat bilan ishlaganda
ko‘mirdan tutunga qaraganda ancha ko‘p oltingugurt dioksidini o‘z ichiga oladi.
Keyin metallurgiya zavodlarining tutunida baʼzan mishyak birikmalari, rux,
qo‘rg‘oshin va boshqalarning oksidi va xlorid birikmalari bo‘ladi. Oltingugurtli
angidrid tutun kimyoviy korxonalar oltingugurt dioksididan tashqari atmosferaga
vodorod xlorid va azot oksidi kabi boshqa kislotali gazlarni ham chiqaradi. Biroq,
iqtisodiyot hamma joyda hisob-kitoblar va hukumat talablari vodorod xloridning
kondensatsiyasini va azot oksidlaridan foydalanishni shu darajada yaxshilash
zaruratini tug‘dirdiki, kimyoviy o‘simliklarning atrofdagi hududga zararli ta’siri
ko‘pincha sezilmaydi. Qishloq xo‘jaligi o‘simliklari odatda kislota bug‘laridan,
xususan, oltingugurt dioksidi ta’siridan daraxt turlariga qaraganda kamroq ta’sir
qiladi. Ikkinchisi ham kislota bug‘larining ta’siriga turli qarshilikka ega.Xlorid
kislotasi, azot oksidi va boshqalar kabi maxsulotlardan to‘liq
foydalanish haqida
g‘amxo‘rlik qilish kimyo korxonalari egalari uchun foydali ekanligi endi aniq
bo‘ldi
Gazlarning chiqib ketish tezligiga va ular orqali olovning tarqalish tezligiga
qarab quyidagilarni kuzatish mumkin:
- yonuvchan aralashmaning material yuzasidan chiqish tezligi uning ustidagi
olovning tarqalish tezligiga teng bo‘lganda, material yuzasida yonish;
- yonuvchan aralashmaning tarqalish tezligi uning bo‘ylab olov tarqalish
tezligidan kattaroq bo‘lganda, material yuzasidan ajralish bilan yonish.
Gaz-bug‘havo aralashmasining yonishi diffuziya yoki kinetikga bo‘linadi.
Asosiy farq - yonuvchi gaz-bug‘havo aralashmasida to‘g‘ridan-to‘g‘ri oksidlovchi
moddaning (havo kislorodi) tarkibi yoki yo‘qligi.
187
Kinetik yonish - bu oldindan aralashtirilgan yonuvchan gazlar va oksidlovchi
(havo kislorodi) yonishi. Yong‘inlarda bu turdagi yonish juda kam uchraydi. Biroq,
u ko‘pincha texnologik jarayonlarda uchraydi: gazni payvandlashda, kesishda va
hokazo.
Diffuziya yonishida oksidlovchi yonish zonasiga tashqaridan kiradi. U, qoida
tariqasida, uning tagida yaratilgan noyoblik tufayli olovning pastki qismidan
keladi. Olovning yuqori qismida yonish paytida chiqarilgan issiqlik bosim hosil
qiladi. Yonishning asosiy reaktsiyasi (oksidlanish) olovning chetida sodir bo‘ladi,
chunki moddaning yuzasidan oqib chiqadigan gaz aralashmalari oksidlovchining
olovga chuqur kirib borishiga to‘sqinlik qiladi (havoni almashtirish).
Olovning
markazida kislorod bilan oksidlanish reaktsiyasiga kirmagan yonuvchi
aralashmaning ko‘p qismi to‘liq bo‘lmagan yonish maxsulotlari (CO, CH
4
, uglerod
va boshqalar) hosil bo‘ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: