Усмонхон алимов

 
Усмонхон Алимов

57
“инсон фарзанди отасини ҳам урадими”, деб қайғу че
­
кибди. Шунда кўпни кўрган бир отахон: “Бунга ажаблан
­
масангиз ҳам бўлади, ҳозир хўрлик кўраётган киши ёш
­
лигида отасининг соқолидан тортиб худди ҳозиргидай 
урган эди. Мана энди ўзига қайтди”, деган экан». 
Яна бир ҳикоят: узоқ умр кўриб, фарзандларига мало
­
ли келиб қолган отани ўғил хотинининг маслаҳати билан 
шаҳар ташқарисига ташлаб келиш учун йўлга чиқибди. 
Чарчаб, бир дарахт соясида дам олишга тўхтаганида, ота­
си негадир жилмайиб қўйибди. Ўғли бунинг саба бини 
сўраса, «Бундан кўп йиллар муқаддам мен ҳам отам ни 
адирга ташлаб келиш учун йўлга чиққанимда худди шу 
ерда тўхтаб, дам олган эдим», деб жавоб қил ган экан.
Шу ўринда бир воқеани эслашга тўғри келди. Яқинда 
рес публика телеканалларидан бирида отасининг ароқ­
хўр лигидан безиб, уни қариялар уйига ташлаб келган бир 
ўзбек йигитини муҳокама қилишди. Аввалига ҳамма йи
­
гитнинг қилмишини маъқуллаб, ичкиликка ружу қўйган 
отани танқид қилишни бошлаб юборди. Бир отахоннинг: 
«Ҳой биродарлар, нима деяпсизлар, динимизда фарзанд 
отанинг қилмишини кўпчилик муҳокамасига ташлаши у 
ёқда турсин, ҳатто унга ово зини баландлатиб гапириш
­
дан қайтарилган­ку, му сул мон киши отаси ҳатто мушрик 
бўлсаям, унга шафқат кўрсатишга буюрилган­ку!» деб
эътироз бил дир ганидан кейингина вазият ўзгарди.
Замондош олимларимиздан бири ёзганидай, «барча 
нарса асли билан боғланган ҳолда мустаҳкам бўлади, ас
­
лидан узилган ҳар бир нарса хорлик ва харобликка маҳ­
кум. Кишининг асли ота­онасидир. Чунки унинг ўсиб­
улғайиб, камолга етиши уларга боғлиқ. Ота­она сидан 
узилган бирор кимсанинг толеи­бахти ҳеч қачон баланд 
бўлмаган ва бўлмайди ҳам. Ота­онасидан ёки уларнинг 
биридан узилган, ажралган кимса “оқ” деб аталади. Ота­
онадан узилиш уларни ранжитишдир. Уларнинг қалбига 
озор етказган, норози қилган ўғил ёки қиз “оқ”дир ва 
қаттиқ гуноҳкордир».
www.muslim.uz

---