100
O‘rta Osiyo, Yaqin va O‘rta Sharq mamlakatlarida tib ilmining
eng taraqqiy etgan davri X –XI asrlarga, ya’ni
Ibn Sino yashagan va
ijod qilgan davrga to‘g‘ri keladi. Biroq, Ibn Sino kabi olimning
vujudga kelishi tasodifiy bir hodisa bo‘lmay, balki ko‘p vaqtlardan
beri davom etib kelayotgan mahalliy ilmiy an’ananing mahsuli
hisoblanadi. Ibn Sinoga qadar qadimgi yunon olimi Gippokrat, Rim
olimi Galen va o‘rta asr Sharqida Zakariyo Roziy kabilar tabobatda
eng mashhur hasoblanardilar. Ibn Sino ilmiy merosining bosh asari
bo‘lgan “Kitob al-qonun fit-tibb”da yuqoridagi olimlarning fikr -
mulohazalari shaxsiy tajriba asosida qayta ko‘rib
chiqiladi va inson
organizmini o‘rganish sohasida hali ilmda ma’lum bo‘lmagan bir
qancha yangiliklar bayon etiladi. Kitob besh mustaqil katta asardan
tarkib topgan.
Kasallik va uning kelib chiqishi, diagnostika va davolashda Ibn
Sino determinizmni asos qilib oladi: har bir kasallik muhit, sharoit,
ovqatlanish, tananing o‘ziga hos xususiyatlari, organizmning tashqi
ta’sirga munosabati kabi omillar bilan uzviy bog‘liq holda, ma’lum
sistemada tekshiriladi.
Ibn Sino Pasterdan deyarli sakkiz asr oldin yuqumli
kasalliklarni qo‘zg‘atuvchi mikroblar to‘g‘risidagi fikrni asoslab,
buyuk kashfiyot qildi. U inson hayotida pulsning juda katta
ahamiyatini aniqladi. “Kitob al-qonun” 600
yil davomida tibbiyotga
oid asosiy qo‘llanma bo‘lib keldi.
Uning boshqa asari “Kitob ash-shifo”da botanika, geologiya,
mineralogiya, astronomiya, matematika, ximiyaga oid ko‘p
ma’lumotlar keltiriladi.
Abu Abdulloh Ja’far Rudakiy
taxminan 960-yilda Samarqand
yaqinida joylashgan Panjrudak qishlog‘ida tug‘ilgan. Shuning uchun
ham shoirning taxallusi shu tug‘ilgan qishlog‘ining
nomidan kelib
chiqib, Rudakiy bo‘lib hisoblanadi. YAna boshqa manbalarda
aytilishicha, o‘sha davrda xalq cholg‘u asboblari orasida “rud” nomli
musiqa asbobi bo‘lib, shoir uni chalishni juda yaxshi o‘rgangan,
shuning uchun ham shoir taxallusini shu asbobdan olgan deb ham
hisoblaydilar.
Rudakiyning ijod qilgan davrda she’riyat, ayniqsa, saroy
she’riyati, qasidanavislik, ya’ni shaxsga madhiya o‘qib, ko‘klarga
ko‘tarib maqtash keng avj olgan edi. Qasidanavislikdan asosiy
maqsad, uning mohiyati maqtov kimning shaxsiga qaratilgan bo‘lsa,
101
o‘sha kishini shaxsni ulug‘lashtirish bo‘lgan. Rudakiy esa
ma’lumotlarga qaraganda, qasida to‘qishga usta bo‘lgan.
SHuning
uchun ham bo‘lsa kerak, uning Somoniylar saroyiga taklif qiladilar. U
davrda hokimiyat tepasida Nasr ibn Ahmad turardi. Shu davrdan
boshlab, uning hayotida saroy davri boshlanadi. Saroy hayoti o‘zining
o‘ta murakkabligi bilan ajralib turgan, fisqu-fasodlarga to‘la bo‘lgan.
Rudakiy
fors-tojik
she’riyatining
asoschilaridan
biri
hisoblanadi. XI asr shoiri Rashidiyning aytishicha, Rudakiyning bir
million uch yuz ming bayt she’ri borligi hisoblab chiqilgan. Ammo,
bizgacha ming bayt, ikki qismda ellik ruboiy, she’rlar, doston va
boshqalar
etib kelgan, xolos. Bu asarlarda shoir do‘stlik, muhabbat,
yaxshilik qilish, birovning dilini og‘ritmaslik kabi ulug‘ insoniy
fazilatlarni ulug‘laydi. Doimo ezgulik qilishga chorlaydi.
Bizga qadar Rudakiy qalamiga mansub “Kalila va Dimna”,
“Davroni oftob”, “Sindnoma” kabi poemalardan parchalar etib kelgan.
Rudakiyning asarlari haqida gap yuritar ekanmiz, uning tili sodda,
keng xalq ommasiga juda ham tushunarli bo‘lganligini ko‘ramiz.
Shuning uchun ham u keng xalq ommasi orqali shuhrat topgan. Uning
asarlari hozirgi o‘zbek tiliga ham tarjima qilingan.
Somoniylar va Qoraxoniylar davrida Buxoroda fan, madaniyat
va san’atni rivojlantirish bilan birga hokimiyatni markazlashtirish
orasida ham bir qancha ijobiy ishlarni amalga oshirgan ekanlar.
Jumladan, shahar somoniylar davrida bir
qancha qismlardan tashkil
topgan. Bu qismlar orasida eng mustahkami Ark (qal’a) edi. U juda
baland va qalin devor bilan o‘ralgan deyarli o‘lchab bo‘lmasdi.
Arkdan sharq tomonda mustahkamlangan shahriston (shaharning
qadimiy qismi) joylashgan. Shahar tashqarisi rabot ham devor bilan
o‘ralgan na ichki hamda tashqi rabotlarga bo‘lingan.
Arkning g‘arbiy etagida katta Registon maydoni bo‘lib unda 10
ta davlat boshqarmalari devonxona binosi qad ko‘targan. Xuddi shu
erda saroy qurilgan bo‘lib, Buxoroga X asr oxirlarida kelgan
Mukaddasiy musulmon olamida bunday muhtashamroq saroyni
qo‘rmaganini ta’kidlaydi. Registonda shuningdek, hayit namozlari
o‘qiladigan iydgoh musallo ham bo‘lgan. Ammo somoniylar davrida
shahar aholisi shu qadar ko‘paydiki, natijada
eski musalloga barcha
namozxonlar sig‘may qoldi. 971-yilda qal’ada yarim farsax - 3-4
kilometr masofada yangi musallo quriladi. Yana bir podshoh saroyi
quriladi.
102
IX-X asrlardagi Sharq matematikasining yutuqlari Buxoro
me’morlari ijodida o‘z aksini topgan. Buxorodagi Somoniylar davri
inshootlaridan faqat Somoniylar maqbarasi Markaziy Osiyoda eng
ko‘hna musulmon me’moriy ishooti butunlay pishiq g‘ishtdan
ko‘tarilgan. Yodgorlik islom dinigacha bo‘lgan mahalliy so‘g‘diy
me’morlar tajribasiga asoslangan. Qadim vaqtlarda me’morlar
qurilishda yog‘och va xom g‘ishtdan foydalanganlar. Ma’lumki, ular
ancha chidamsiz qurilish materiallari edi. Maqbara gumbazining
sakkiz qirrali gardish bilan tokchalar ustida urishi, borgan sari torayib
boradigan ravoqli kiraverish joylari pastakkina darchalar, binoga
tutashib
ketgan burchak ustunlari, ichkaridagi ustunchalar, gishtlarni
turlicha terish yo‘li bilan qilingan friz va arxivoltlarning shakli, sopol
bezaklar bularning hammasi qadimiy so‘g‘diylar me’morchiligi
san’atida ham uchraydi. Binobarin, Buxoroning Somoniylar davridagi
hashamatli me’morchiligi so‘g‘diylar me’morchiligining an’analari
bilan uzviy bog‘langandir.
Do'stlaringiz bilan baham: