Oda miyli k mul ki ( I - qis m)
Tohir Malik
22
library.ziyonet.uz/
Sahobai kiromlar Rasulullohdan (s.a.v.): «Goʻzal axloq nima, ya Rasulalloh?» deb
soʻrashganida, Sayyidimiz javob qildilarkim: «Senga zulm qilganni kechir, senga
bermaganga sen ber, sendan aloqasini uzgan bilan aloqa oʻrnat, bordi-keldi qil». Axloq -
insonlar orasidagi munosabatlarni tartibga soluvchi muhim omil ekan, bu kabi hadisi
shariflarni nazardan chetda qoldirishimiz mumkin emas.
Yovuzlik, yomonlik, razolat - insondagi yomon xulqning suyukli farzandlari hisoblanadi
va uning uch manbai bor: 1.Nafs. 2.Shayton. 3.Jaholat. Nafs va jaholat mavzuiga alohida
bob ajratganimiz bois, ayni oʻrinda shayton xususida soʻzlashib olsak:
Shayton - biz koʻrolmaydigan, ammo mavjudligi Qur'oni Karimda bildirilgan maxluq.
Barchamiz «Aniqki, shayton sizlarga dushmandir, bas uni dushman tutinglar», deb Alloh
tomonidan ogohlantirilganmiz. Shaytonning oʻz hizbi, guruhi bor: «shaytonul ins va jin»,
ya’ni insonlar va jinlar toifasidan ham shaytonlar mavjud. Kishilar orasida
shaytonlashgan odamlar bor, koʻrinmaydigan jinlardan ham shaytonlar mavjud, deydilar.
Shaytonning oʻz olami bor - uni «shaytanat» derlar. Sulton saltanatni boshqargani kabi,
shayton shaytanatni boshqaradi.
Dunyodagi insonlar ikki hizb - guruhdan iboratdurlar: birinchisi - hizbulloh, ikkinchisi -
hizbushshayton. (Bu atamalarning siyosiy yoʻnalishdagi guruh va oqimlarga mutlaqo
aloqasi yoʻq. Bu oʻrinda ruhiy olam tafovuti nazarda tutilyapti.)
Shayton inson ustidan qat'iy hukm yurgiza olmaydi. Agar insonda mayl boʻlmasa shayton
unga oʻz ta’sirini oʻtkaza olmaydi. Alloh taborak va taolo marhamat qiladi: «Albatta
iymon keltirgan va yolgʻiz Parvardigorlariga tavakkul qilgan zotlar ustida (shayton)
uchun hech qanday saltanat - hukmronlik yoʻqdir. Uning (shaytonning) hukmronligi faqat
(uni) doʻst tutib, (Allohga) sherik qilib oladigan kimsalar ustidadir». Demak, shayton
moʻ'minlarga osonlikcha ta’sir eta olmaydi. Faqatgina vasvasa qiladi. Gunoh ishlarni
insonning koʻz oʻngida birma-bir jilolantirib, ulardan birini tanlash uchun inson qalbini
vasvasaga soladi. La’natlangan shaytonning Rasululloh (s.a.v.) bilan boʻlgan suhbatida
uning oʻzi buni ta’kid etadi: «...qaraganlarga ayolni chiroyli qilib koʻrsataman. Unga
ba’zi ishlarni qildiraman. Masalan, «qoʻlingni, bilaklaringni tashqariga chiqar, koʻrsat
hammaga», deyman. Ayol darhol bu amrni bajaradi. Qoʻl-bilaklarini ochib, koʻrsatadi.
Keyin bu ayolning hayo pardasini tirnoqlarim bilan yirtaman... Ey Muhammad, biron
kimsani zalolatga olib borish uchun qoʻlimda imkon yoʻq. Men faqat vasvasaga solaman,
bir narsani chiroyli qilib koʻrsataman, xalos. Agar zalolatga olib borish uchun qoʻlimda
imkoniyat boʻlsa edi, yer yuzida «La ilaha illallohu Muhammadur rasululloh»,
deydiganlarni, roʻza tutadiganlarni, namoz oʻqiydiganlarni hech holi qoʻymasdim.
Barchasini zalolatga boshlardim...»
Ba’zan bir ayb ish qilib qoʻygan birodarimiz afsus chekadi-da «shayton yoʻldan urdi»,
deb oʻzini oʻzi himoya qilib ham qoʻyadi: agar shayton adashtirmasa shu aybni qilmas
edi. Lekin nima uchun shayton aynan shu birodarimizni yoʻldan ozdira oldi? Nima uchun
boshqa birodarimiz shu gunoh ishni qilmadi?
Endi tarbiyada shaxs namunasining oʻrni haqida fikrlashsak. Birovga nasihat qilinganda
«Falonchiga oʻxshasang boʻlmaydimi?» yoki «falonchidan oʻrnak olsang-chi!» degan
dashnomni eshitib qolamiz. Chindan ham odamda boshqa bir odamning yaxshi
fazilatlariga intilish mavjud. Ba’zan buning aksi ham boʻlishi mumkin, ya’ni
Do'stlaringiz bilan baham: |