Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

“Бас, Аллоҳ уларга ҳам бу дунё савобини 
(ғалаба, мол-давлатни)
, ҳам охирадаги гўзал ажрни 
(жаннатни)
 ато этди. Аллоҳ чиройли амал қилувчиларни севади”
(“Оли Имрон” сураси, 148-оят).
Яъни, Аллоҳ уларга душманлари устидан ғалаба қозонишни, ўлжалар олишни насиб этди. 
Шунингдек, охиратнинг чиройли савобини – Ўзининг розилигини, раҳматини берди. Аллоҳ амални 
камолига етказиб бажарадиганларни: Холиққа гўзал суратда ибодат қиладиган, халққа чиройли 
муомалада бўладиганларни яхши кўради. 
Аллоҳ таоло шундай деган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“Пайғамбарларни ёлғончи қилганлари учун барчаларига Менинг азобим ҳақ бўлди”
(“Сод” 
сураси, 14-оят). 
Аввал яшаб ўтган Нуҳ, Од, Самуд, Лут қавми, Миср подшоҳи Фиръавн пайғамбарларни ёлғончига 
чиқарди. Улар куч-қувват, салтанат, бойлик эгалари эдилар. Шундай бўлса-да, Аллоҳ уларни ҳалок этди. 
Мазкур қавмлар ўзлари қилган гуноҳлар сабаб азобга дучор бўлишди. 
Савоб ҳам, жазо ҳам амаллар туфайли бўлади. Аллоҳ таоло айтади: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“Қилган амалларингиз сабаб сизларга мерос қилиб берилган жаннат мана шудир”
(“Зухруф” 
сураси, 72-оят). 
Жаннатийларга: “Раббингизга имон келтирганингиз, солиҳ амаллар қилганингиз учун Аллоҳ 
сизларга мана шу жаннатга мерос қилиб берди”, деб марҳамат қилинади. 
Эътибор берсак, бу ерда жаннат шунчаки бир оғиз сўз билан эмас, мустаҳкам имон-эътиқод, солиҳ 
амаллар билан қўлга киритилиши айтилмоқда. Инсон қалбига имон ўрнашса, эзгу амалларга хоҳиш 
туғилади. Қалби пок, имонли киши Аллоҳ буюрганидек яшайди, қайтарганларидан қайтади. Тил учида 
мусулмон бўлганлар эса ҳалол-ҳаромнинг фарқига бормайди, Аллоҳнинг буйруқларига парво қилмайди. 
Жаннатий ёки дўзахий бўлиш банда эътиқодига, қиладиган амалига боғлиқ. Қуйидаги оятда ҳам шу 
маънога урғу берилган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“