Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

КУФР НИМА? 
“Куфр” сўзи “рад этиш”, “тан олмаслик” маъноларини англатади. Аллоҳнинг борлигини, 
бирлигини, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам Унинг бандаси, пайғамбари эканини инкор этган 
одам “кофир” дейилади. Шунингдек, Аллоҳнинг борлигини инкор этмаса ҳам имон келтириш лозим 
нарсаларни тасдиқламаса ёки фарзни тан олмаса, илоҳий тушунчаларга нисбатан ҳурматсизлик қилса, 
шаръий ҳукмларни масхара қилса, куфр келтирган бўлади. Кофирнинг борар жойи дўзахдир. Шунинг 
учун ҳар бир инсон Аллоҳнинг борлигига ишониб, У Зот айтганларини бажариши керак. 
Куфр икки хил маънода ишлатилади: 
1. Имоннинг зидди бўлган куфр. Масалан, Аллоҳни ва имонни тақозо этувчи бошқа нарсаларни 
инкор қилиш. 
2. Шукрнинг зидди бўлган куфр. Масалан, куфрони неъмат қилиш. Яъни, Аллоҳ берган 
неъматларга ношукрлик. 
38
Манба: Муҳаммад Анвар Бадахшоний, “Ақидатут таҳовия шарҳининг талхиси”. 

---

117 
Имоннинг зидди бўлган куфр жаҳаннамга олиб боради. Шукрнинг зидди бўлган куфр эса гуноҳи 
кабиралардандир. 
Куфр, деганда асосан имоннинг зидди бўлган куфр назарда тутилади. 
Куфр турлича кўринишда бўлади. Баъзилар қалби билан ҳам, тили билан ҳам куфр келтиради, 
тавҳиддан ҳеч нарса билмайди. Улар ҳақида Қуръонда шундай дейилган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“Куфр йўлини тутган кимсалар эса хоҳ Сиз 
(эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам,)
 уларни 
(Аллоҳ таолонинг азобидан)
огоҳлантиринг, хоҳ огоҳлантирманг, уларга баробардир – имон 
келтирмайдилар. Аллоҳ уларнинг дилларини, қулоқларини муҳрлаб қўйган. Кўзларини парда 
қоплаб олган. Улар учун буюк азоб бор”
(“Бақара” сураси, 6-7-оятлар).
Яъни, уларни Аллоҳнинг азобидан қўрқитиладими, қўрқитилмайдими, фойдаси йўқ, бари бир имон 
келтирмайдилар. 
Баъзилар ҳақни билиб туриб инкор қилади. Бундай кимсалар ҳақида Қуръонда: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“