Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
89
— Qo‘rqmang, balki bu yolg‘on ovozadir. Har ehtimolga qarshi, qimmatbaho 
narsalaringizni, issiq kiyimlaringizni yig‘ib tayyorlab qo‘ying. 
— Akbarning narsalarini ham yig‘ishtiraylikmi? Enagalar... 
— Bola qattiq tumovlagan ko‘rinadir. Buni keyin o‘ylashurmiz. Haramda beluj ayol 
bormidi? 
— Hasanali eshik og‘aning xotini beluj. Sora bibi degan. 
— O‘shanga sekin ayting. Siz bilan shay bo‘lib tursin. 
— Lekin men Akbarni tashlab ketolmagaymen!.. 
— Buni o‘ylashgaymiz dedim-ku. Vahima ko‘tarilmasin, boshqa hech kimga aytmang. 
Humoyun yoqasining tugmasini yechdi-yu, ichki kuylagining yashirincha qo‘yin 
cho‘ntagidan baxmal tumorchaga o‘xshash uchburchak narsani oldi. Atrofi-ga ko‘z 
tashlab, uy va ayvonda boshqa hech kim yo‘qligiga amin bo‘lgach, baxmal tumorchani 
Hamida bonuga uzatdi: 
— Xazinalar bo‘shab qolganini bilursiz. Otamdan meros qolgan Ko‘hinur olmosi mana 
shu tumorda. Har ehtimolga qarshi bu sizda tursin. 
Tumorcha kichik bo‘lsa ham vazni og‘irgina edi. Hamida bonu uni qo‘liga olganda 
Humoyun qo‘shib qo‘ydi: 
— Yana bitta yirik olmos bilan Badaxshondan keltirgan besh-oltita nodir la’llarim ham 
shuning ichida. Hammasining qiymati katta bir davlatning ikki-uch yillik daromadicha 
bor. Men ham valiahd o‘g‘limga munosib meros qoldiray degan orzu bilan bu la’l-u 
gavhalarni qancha xatarlardan asrab olib o‘tdim. Endi bularni sizga ishonib 
topshirmoqdamen. O‘zingizdan boshqa hech kim bilmasin. 
Hamida bonu tumorchani ikki qo‘llab ko‘kragiga bosgan holda hayajon bilan gapirdi: 
— Mening bezovta dilimga bu ulkan ishonchingiz madad bergay, o‘g‘limizga atalgan 
omonatingizni ko‘z qorachig‘iday asragaymen. Faqat Akbarning o‘zi men uchun 
dunyoning barcha javohirlaridan azizroq! 
— Men uchun ham shundoq, Hamida! Akbar uchun jonimni ham ayamaymen! 
_______________ 
* K a l o n t a r — eng katta degani, ya’ni qishloq oqsoqoli. 
* D a r i — fors tilining Afg‘onistonda ko‘proq tarqalgan bir turi tojikchaga yaqin. 
* M a r ’ i y — qonuniy. 
* S a y f i y — qilich kuchi bilan soliq to‘laydigan, itoatdan chiqqan joy.
* * * 
Yo‘llarda to‘xtab-to‘xtab, Sinddan Qandahorga yetib kelgunlaricha ikki oy o‘tgan, bu 
orada bir qism odamlar yo‘l azoblariga bardosh berolmay kasallangan, yana bir qismi 
boshqa hukmdorlar huzuriga ketib qolgan edi. Hozir qarorgohda askar-u sipohilar bola-
chaqasi bilan besh yuzga yetar-etmas, ularning hammasiga Bayramxon bosh bo‘lib turar 
edi. 
Humoyun sakkiz burchaklik katta oq o‘tov oldiga kelib otdan tushdi. Eshikdan peshvoz 
chiqqan devqomat Bayramxon katta oq cho‘girmali boshini egib, uni ta’zim bilan kutib 
oldi-da, ichkariga boshladi. 
Humoyun kalontar aytgan sirni hech kimga bildirmaslikka so‘z bergan bo‘lsa ham, lekin 
Bayramxon hozir uning eng yaqin hamrozi edi. Shuning uchun u bilan yakkama-yakka 
o‘tirib bor gapni birma-bir aytib berdi: 
— Agar inilarim menga qarshi qilich yalang‘ochlaydigan bo‘lsa, haj yo‘lida emas, jang 
maydonida o‘ldira qolsinlar! Men uchun ham qo‘lda shamshir bilan o‘lish afzal emasmi? 
Barcha sodiq yigitlarimizni jangga tayyorlang. 
Bayramxon ulkan cho‘girmasini sarak-sarak qilib bosh chayqadi: 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov