Nasoi m ul -M uhabbat ( I- qi sm)
Alisher Navoiy
101
library.ziyonet.uz/
soʻzdin murodi Muhammad Xaffof ermish. Va aning mushohada bobida va
shaytondin boze yeganda, koʻp soʻzlari bor, tilay degan kishi «Nafahot ul-uns»da
aning zikrida mutolaa qilsun!
317.
X
ASAN B
.
H
AMMAVIYAH VA SOHIBUHU
A
BU
J
A
’
FAR
X
ARROR
I
STAXRIY
Q
.
S
.
Shayx Abu Abdulloh Xafif debdurki, Abu Ja’far Xarror, Hasan Hammaviyaning
sohibi, Istaxrdin bizing qoshimizgʻa keldi. Ibn Zaydon dedikim, orzudur mangakim,
bu kecha ani bizing qoshimizgʻa hozir qilgʻaysen. Ani munung majlisida hozir
qildim. Soʻz asnosida Ibn Zaydon dedikim, tilarbizki, oʻz hikoyotingdin bizga bir
nima aytqaysen. Ul dediki, manga xud hikoyate yoʻqdur, agar desang, ulcha
mashoyixdin koʻ-rubmen, andin aytay. Ibn Zandon dedi: biz ham ushmuni tilarbiz.
Ja’far dedi: Bir kun men va jam’i Hasan Hammaviya qoshinda oʻlturub erduk va ul
bosh quyi solib erdi. Nogoh sayhaye tortti va ul sayha bila hozirlar koʻzidin gʻoyib
boʻldi. Bizlar bir-birimizga boqishtik va dedikki, bu soʻzni hech kishiga aytsa
boʻlmaskim, eshitgan antqusidurkim, yana nodiraye orogʻa soldilar. Ul uch kun
gʻoyib erdi. Har kishi soʻrsa, der erdikki, mashgʻuldur. Uch kundin soʻngra
koʻrdukki, masjid eshikidin kirdi, mutagʻayyirul-lavn. Va gʻoyat haybatidin mumkin
yoʻqki, kishi aniig bila soʻzlashgay. Va men hamisha aning bila inbisot qilur erdim.
Dedimki ayyuhash-shayx, miqdore toza panir bor, mayl bormu, keltursak? Va aning
toza panirgʻa mayli koʻp boʻlur erdi. Dedi: keltur! Kelturdum, bir luqma yedi va
ishorat qildikim, yengiz! Shayx Abu Abdulloh Xafif dedikim: Ibn Zaydon manga
dedikim, hech shak yoʻqdurkim bu sodiq kishidur, ammo bu hikoyatni bovar
qilaolmasmen, nav’e qilki, inongʻaymen. Dedimki, shayx uchun yer solingki, yoʻl
ranjidin osoyish topsin. Yer soldilar. Shayx uyudi va men Ibn Zaydon bila oʻlturduk.
Anga ancha ayttimki, bovar qildi. Shayx Abu Abdullohdin ul hol kayfiyatin soʻrdilar.
Dedi: ul oʻz makonidin yiroq bormaydur erdi, ammo anga libose yopib erdilarki,
koʻzlardin gʻoyib boʻlib erdi.
318.
A
BDULLOH
Q
ASSOR R
.
T
.
Shayx Abu Abdulloh Xafif debdurki, Abdulloh Qassor dedikim, bir qatla haj
azimatigʻa Sherozdin chiqdim. Mashoyix manga dedilarkim, chun Sahl Abdulloh
Tustariygʻa yetsang, bizdin salom yetkur va degilki, biz sening fazlingga mu’tarifbiz
va harne desang, inonurbiz. Sendin bizga mundoq yetibdurkim, arafa kuni oʻz
yeringdin chiqarsen va soyir hujjoj bila Arafot mavqe’ida hozir boʻlursen. Agar bu
chindur, bizga xabar berki, bizing munga imonimiz bor. Abdulloh Qassor dediki,
chun anga yettim, qoshigʻa borib salom berib oʻlturdum. Ul bir chodirshab oʻziga
chirmab erdi va bir na’layn ilayiga qoʻyub erdi va koʻzi ochuq qolib erdi, bir volihi
hayrondek. Manga haybat mustavli boʻldi va soʻz ayta bilmadim. Chun dahshatim
raf’ boʻldi, mashoyix risolatin yetkurdum. Sahl bir lahza boshin quyi soldi, dagʻi bosh
koʻtarib dediki, yo doʻst, [bu qavm xohlaganini qiladigan, Allohga iymon
keltirganlardanmi? «Ha»,– dedim. Aytdi: Shunday ekan, mening ishlarim haqida nega
soʻraydilar?!
(1)
.
319.
I
BROHIM
M
UTAVAKKIL R
.
T
.
Shayx Abu Abdulloh Xafif debdurki, bu toifadin biri, manga dedikim, sahrogʻa
chiqib erdim. Koʻrdumki, Ibrohim Mutavakkil, toʻnlarin yubdur va kunaska yoyibdur.
Do'stlaringiz bilan baham: |