Parsellyatli tuzilmalar (uzilmalar) badiiy matnga og`zaki nutqqa xos intonatsion
xususiyatlarni olib kirishning eng qulay va ta'sirchan usuli hisoblanadi. Og`zaki so`zlashuv
nutqida ohang nihoyatda erkin va o`ziga xos bo`ladi. Ayniqsa, fikr ifodalashning odatdagi silliq,
standart sintaktik shakllari o`rnida jonli, harakatchan va tarkiban tabiiy shakllangan jumlalarning
qo`llanilishi so`zlashuv nutqining eng xarakterli xususiyatlaridan hisoblanadi. So`zlashuv
nutqida muayyan ruhiy xolatlar bilan bog`lik tarzda turli uzilishlar, ifoda parokandaliklari, fikriy
fikrni idrok etish borasida qiyinchilik tug`dirmaydi. Aksincha, ular "bir chiziqli" bayonga
nisbatan tinglovchi uchun tez, oson va ta'kidlanayotgan bo`lakni aniq tushunishga imkon beradi.
Matnda qo`llanilgan partsellyatli konstruktsiyalarni ekspressiv sintaksisning maxsus ifoda shakli
tarzida o`rganish va ularning lingvopoetik mohiyatini ochish tadqiqotchilar oldidagi dolzarb
muammolar sirasiga kiradi.
Ushbu lisoniy hodisa mohiyatini har bir asarida tilimizning betakror badiiyati va ifoda
balog`atini bequsur namoyon qilgan adib Shukur Xolmirzaev ijodi misolida ko`rsatishga harakat
qilsak. Adib asarlaridagi qahramonlarga xos samimiyat va sarkash ruh mutolaa jarayonida
kitobxonni befarq qoldirmaydi. Uning qahramonlari nutqida, ta'bir joiz bo`lsa, stenografik tasvir
izi sezilib turadi. Qaxramonlarning jonli nutqida ishlatiladigan kreativ maneralar, keskin fikriy
burilishlarni aynan ifodalash istagi partsellyatli konstruktsiyalarga ehtiyojni tabiiy qonuniyat
darajasiga olib chiqadi. Masalan:
"Yo`ldoshboy bilan do`stligimiz boshlangan kunlar edi. U meni saroylarga ergashtirib b-rib, bir
echkini ko`rsatdi. Qip-qizil.. "Kiyikdan tarqalgan!" dedi"
1
.
Shukur Xolmirzaev o`z asarlarida ko`pincha ikki partsellyatdan iborat konstruktsiyalarni
qo`llaydi. Bunda bir partsellyat orqali ifodalash mumkin bo`lmagan, alohida ta'kidlanishi zarur
bo`lgan, muhim hisoblangan belgilar ikkinchi partsellyat halqa sifatida asosdan keyinga
chiqariladi. Asos qismdagi to`ldiruvchi maqomida kelgan
echkini
so`zi birinchi partsellyatda u
bilan botliq rang orqali muayyanlashtirilgani holda uning
kiyikdan tarqalganligini
ham ta'kidlash
ehtiyoji ikkinchi partsellyat orqali qondirilmoqda. Ayni konstruktsiyani qayta tartiblaganda
birinchi partsellyat hech o`zgarishsiz asos bo`lak tarkibiga singib, joylashib ketaverishi ma'lum.
Lekin ikkinchi partsellyatda faqatgina ko`chirma gap shunday xususiyatga ega. Muallif gapi esa
har ikki partsellyatga ham dahldor hisoblanadi. Shuning uchun "belgi ta'kidi", "belgini
ta'kidlash" ma'nosi asos bo`lak tashqarisiga chiqarilgan har ikki komponentda ham mavjud.
"Burgut qavoga uchardi. Tagin,qaytib kelardi. Agar ipi uzunroq qilinsa..."
(19-6.).
Mazkur misolda burgutning havoga uchishi va yana qaytib kelish sharti partellyat sifatida
ajratilgan bo`lakda ifodalangan. Aslida, birinchi va ikkinchi asosning mazmuniy yaxlitlashuvi,
birikuvi orqali anglashiladigan harakatning davomiyligi ham aynan partsellyatda ifodalangan
shartga bog`liq. Aks holda mazkur harakatning bajarilishi yo`qqa chiqadi. Ya'ni, burgutning
uchishi uchun ham, qaytib yerga qo`nishi uchun ham ip uzun bog`langan bo`lishi lozim. Bu
konstruktsiyani standart, "bir chiziqli" jumla tarzida qayta tartiblab chiqamiz:
Do'stlaringiz bilan baham: