Umumiy epidemiologiya 5 qismni o‘z ichiga oladi:
1. Epidemiologiyaning predmeti va tekshiruv usullari.
2. Epidemiologiyaning epidemik jarayon haqidagi fan ekanligini nazariy
asoslari.
3. Epidemiologik tashxisot (diagnostika) tabobatda ancha ilgaridan qo‘l-
lanilib kelinayotgan bo‘lsa, epidemiologik tashxisot haqidagi ta’limot
nisbatan yaqindan buyon (1976-yillardan boshlab yoki 30-40 yillar
davomida) ma’lum bo‘la boshlagan.
4. Epidemiyaga qarshi kurashish chora-tadbirlar va vositalar majmuasi;
5. Epidemiyaga qarshi kurashish ishlarini tashkillashtirish.
Xususiy epidemiologiya 3 qismni o‘z ichiga oladi:
1. Antroponoz kasalliklar xususiy epidemiologiyasi;
2. Kasallik chaqiruvchilari odamdan tashqari rezervuarlar bilan bog‘liq
bo‘lgan kasalliklar xususiy epidemiologiyasi;
3. Ananaviy parazitar kasalliklar deb nomlangan kasalliklar xususiy
epidemiologiyasi.
Epidemiologiyaning epidemiyaga qarshi tadbirlar tizimi 2 qismni
o‘z ichiga oladi:
Dezinfeksiya – (fransuz cha-des-inkor, yo‘qotish va lotincha
infectio-kasallik chaqiruvchi) – tashqi atrof-muhit obyektlarini yuqumli
kasalliklarning qo‘zg‘atuvchilaridan (patogen mikroorganizmlar -
bakteriya, virus, rikketsiya, sodda jonivorlar, zamburg‘lar) tozalash
hamda ularni yo‘qotishga qaratilgan tadbir.
Dezinseksiya – (fransuzcha – insecta-hashorat, des-inkor, yo‘qotish
so‘zidan olingan bo‘lib) yuqumli va parazitar kasalliklar qo‘zg‘atuvchi-
larining tashuvchilari bo‘lgan bo‘g‘imoyoqlilarni: hashorotlar va
kanalar, shuningdek, odamni bezovta qiladigan va unga noqulayliklar
keltiradigan boshqa bo‘g‘imoyoqlilarni yo‘qotishdir,
Deratizatsiya – (fransuzcha – des-inkor, yo‘qotish, rattus-kalamush
so‘zidan olingan bo‘lib), epidemik jihatdan xavfli va iqtisodiy ziyon
yetkazadigan kemiruvchilarni batamom yo‘qotishga yoki sonini ka-
maytirishga qaratilgan profilaktik va qirish tadbirlari tizimidir.
Sterilizatsiya – (urug‘ini quritish) – mikroorganizmlarni turli
mahsulot va obyektlardan to‘liq olib tashlash va butunlay yo‘qotishga
qaratilgan tadbirlar majmuasidir;
332
Immunoprofilaktika–ayrim kishilarda sun’iy immunitet yoki aholi
orasida populyatsion immunitet hosil qilish tadbiri. Uning ikkita turi
mavjud: aktiv va passiv immunoprofilaktika.
Epidemiolgiyaning tekshirish usullari.
Epidemiologik usul – kasallanishning xududlararo, aholining turli
guruhlari o‘rtasida taqsimlanishini o‘rganishga qaratilgan va profilaktika
muammolarini aniqlashga mo‘ljallangan, xavfli omillarni aniqlash
uchun qo‘llaniladigan usullar majmuasidir.
Epidemiologik tashxisot – epidemiologik tadqiqot usullari yor-
damida aholining epidemiologik holatini va kasallanishini aniqlash.
Epidemiologiya faning o‘ziga xos bo‘lgan ikki xil usuli mavjud:
Epidemik o‘choqlarni epidemiologik tekshirish– epidemik o‘choqda
yuqumli kasalliklar kelib chiqishi va tarqalishi sabablarini o‘rganish
uchun xizmat qiladigan usullar yig‘indisidir.
Epidemiologik tahlil – odamlar populyatsiyasida har qanday
patologik holatlarni (kasallanish, o‘lim va b.) kelib chiqishi va tarqalish
sabablarini, ushbu holatlarning turli populyatsiyalarda tarqalish
xususiyatlarini aniqlashga imkon beradigan maxsus usullar yig‘indisidir.
Epidemiologik tahlil o‘tkazish turlari:
Retrospektiv epidemiologik tahlil (RET) – epidemiyaga qarshi kura-
shish chora-tadbirlarini rejalashtirishni asoslab berish maqsadida epide-
miologik tashxisot masalalarining yechilishini ta’minlovchi, ma’lum
hududda ilgari bo‘lib o‘tgan kasallanish darajasi, tuzilishi, ko‘p yillik va
yillik dinamikasining tahlili.
Operativ epidemiologik tahlil (OET) – epidemik jarayonning rivoj-
lanishi va dinamik holatini zudlik bilan baholash, OET natijalari tezkor
chora-tadbirlar o‘tkazish qarorlarini qabul qilishga asos bo‘ladi.
Hozirgi kunda yuqumli bo‘lmagan kasalliklar epidemiologiyasi
o‘zining mustahkam o‘rniga ega bo‘lib, umumiy patologiya muammo-
larini hal qilishda tengsizligini tasdiqladi.
Yuqumli bo‘lmagan kasalliklar epidemiologiyasining asosiy vazi-
fasi yuqumli bo‘lmagan kasalliklarning kelib chiqishi, tarqalish qonu-
niyatlari haqida ma’lumotlar yig‘ish, ularni baholash, taqqoslash va
tahlil qilish, shuningdek, professional fikrlash asosida kasallanish va
o‘lim profilaktikasini ishlab chiqishda ratsional yondoshuvdan iboratdir.
Turli kasalliklarning kelib chiqish sabablarini o‘rganishda, aholi
guruhlarida kasallanishni taqqoslashga epidemiologik yondashish keng
qo‘llanilgan va qo‘llanib kelinmoqda. Jumladan XX-asrning 50-yillarida
333
Doll, Xell va boshqa tadqiqodchilarning ilmiy tekshiruv ishlarida tamaki
chekish bilan o‘pka saratoni orasidagi bog‘liqlik ilmiy jihatdan tasdiq-
langan. Ushbu tadqiqot o‘z navbatida ilmiy tekshirishlarning rivojlani-
shiga va bir qancha omillarni baholashga asos bo‘lib, epidemiologiya
fanining salmoqli yutuqlariga olib keldi.
Ma’lumotlardan ko‘rinib turibdiki epidemiologiya har qanday kasal-
liklarning kelib chiqishi sabablarini va tarqalish qonuniyatlarini o‘rga-
nishda asosiy rol o‘ynaydi. Ushbu sabablarni bilish, o‘z navbatida profi-
laktik chora-tadbirlarni ishlab chiqish yo‘li orqali kasallanishni kamay-
tirish imkoniyatiga erishiladi.
Yuqumli va yuqumli bo‘lmagan kasalliklar profilaktikasi tadbirlari:
Epidemiologik nazorat – bu ma’lumotlarni tizimli, doimiy ravishda
yig‘ish, tahlil va talqin qilish (interpretatsiya) hamda ularni Sog‘liqni
saqlash muassasalari va boshqa manfaatdor idoralarga taqdim etishdir.
Hozirgi kunda yuqumli va yuqumli bo‘lmagan kasalliklarga qarshi
kurashadigan asosiy qurol – bu profilaktika, ya’ni kasallikning oldini
olishdir.
Kasalliklarning oldini olishga qaratilgan profilaktik chora-tadbir-
larning uch mezoni yoki darajasi farqlanadi:
Birlamchi profilaktika – aholini yuqumli va yuqumli bo‘lmagan
kasalliklar to‘g‘risida xabardor qilish, sog‘lom turmush tarzini targ‘ibot
qilish, yuqumli kasalliklar yuqish xavfi yuqori bo‘lgan guruhlarni aniq-
lash va ular o‘rtasida targ‘ibot ishlarini olib borish.
Ikkilamchi profilaktika – tekshiruvdan o‘tkazish va undan keyingi
laboratoriya diagnostikasi, tekshiruvdan o‘tgandan keyingi maslahat be-
rish, tibbiy tekshiruv va davolanishga yo‘llanma berish, dispanser
nazorati.
Uchlamchi profilaktika – davolanishni nazorat qilish, reablitatsiya
ishlarini tashkillashtirish va amalga oshirish.
Yuqumli kasalliklarning oldini olish va epidemiyaga qarshi kura-
shishni chora-tadbirlarining turlicha usullari tafovut qilinadi. Epidemiya-
ga qarshi chora-tadbirlar hozirgi zamon ilm-fanning rivojlanishiga asos-
lanib tuzilgan va yuqumli kasalliklarning oldini olishga qaratilgan
chora-tadbirlar yig‘indisidir. Yuqumli kasalliklarning oldini olishga qa-
ratilgan chora-tadbirlarni profilaktik tadbirlar deb aytiladi, epidemik
o‘choqni yo‘qotishga qaratilgan chora-tadbirlar esa epidemiyaga qar-
shi qaratilgan chora-tadbirlar deyiladi.
334
Yuqumli kasalliklar epidemik o‘chog‘ida qo‘llaniladigan chora-tad-
birlar o‘z ichiga profilaktik tadbirlarni ham oladi, chunki u yuqumli
kasallik tarqalgan joyda yangi kasalliklar kelib chiqishining oldini olish-
ga qaratilgandir.
Epidemiyaga qarshi qo‘llaniladigan chora-tadbirlar epidemik jara-
yonning rivojlanishi uchun shart bo‘lgan uchta bo‘g‘iniga qaratilgan
bo‘lishi kerak:
1) yuqumli kasallik qo‘zg‘atuvchilari manbaiga qaratilgan tadbirlar;
2) yuqumli kasallik qo‘zg‘atuvchilarining yuqish mexanizmiga nisbatan
qo‘llaniladigan tadbirlar;
3) organizmning yuqumli kasallikka nisbatan moyilligini kamaytirish
(rejali va shoshilinch profilaktik emlash).
Birinchi bo‘g‘inga, ya’ni yuqumli kasallik manbai bo‘lgan odam or-
ganizmiga xos (antroponoz) va hayvon organizmiga nisbatan (zoonoz)
tegishli kasalliklarda qo‘llaniladigan chora-tadbirlar har xil bo‘ladi.
Antroponoz kasalliklarda qo‘llaniladigan chora-tadbirlar kasallan-
ganlarni aniqlash usullari, bemorni ajratib qo‘yish, davolash va atrofdagi
kishilar bilan bo‘ladigan muloqatlarni cheklash kabi chora-tadbirlardan
iborat. Zoonoz kasalliklarda sanitariya-veterinariya va kemiruvchilarga
qarshi kurash (deratizatsiya) tadbirlar qo‘llaniladi.
Epidemik jarayonning ikkinchi zvenosi, ya’ni yuqumli kasallik
qo‘zg‘atuvchilarining yuqish mexanizmini uzib qo‘yishga qaratilgan
chora-tadbirlar sanitariya-gigiyena qoidalariga asoslangan holda baja-
riladi.
Dezinfeksiya, sterilizatsiya va dezinseksiya (yuqumli kasalliklarni
tarqatuvchi hashoratlarga qarshi kurashish) chora-tadbirlari ham yuqish
mexanizmini uzib qo‘yishga qaratilgan tadbirlar bo‘lib, ularning samara-
dorligi ko‘pgina omillarga bog‘liq.
Epidemik jarayonning uchinchi zvenosiga qaratilgan chora-tadbir-
larga maxsus va maxsus bo‘lmagan profilaktik tadbirlar kiradi. Birinchi-
siga aholini yuqumli kasalliklarga qarshi emlash ishlarini tashkillash-
tirish va o‘tkazish bo‘lsa, ikkinchisiga organizmni chiniqtirish, to‘g‘ri va
ratsional ovqatlanish, salomatlashtirish maskanlarida sog‘lomlashtirish
ishlarini olib borish, fizioterapevtik muolajalar va boshqa bir qator tad-
birlar kiradi.
Epidemik jarayonni kelib chiqishida ishtirok etuvchi birinchi guruh
sababiy omillarga parazit-qo‘zg‘atuvchi bilan xo‘jayin-odamlar popu-
lyatsiyasining o‘zaro ta’siri hisoblanadi. Ular bir-biriga nisbatan ta’sir
335
etuvchi xususiyatlari bo‘yicha turlichadir (geterogen populyatsiyalardir).
Bu esa o‘z navbatida klinik jihatdan turlicha shakldagi kasalliklarni kel-
tirib chiqaradi va shu bilan birga epidemik jarayonning turli ko‘rinish-
larda namoyon bo‘lishini ta’minlaydi.
Ikkinchi guruh omillariga har xil tashqi muhit sharoiti kiradi va ular
kasallik qo‘zg‘atuvchilarining parazitlik xususiyatini kuchaytirishi yoki
pasaytirishi mumkin va shu bilan birga epidemik jarayonning qanday
darajada namoyon bo‘lishiga ta’sir qiladi. Ushbu omillarga tabiiy va ijti-
moiy muhit, shular qatorida aholining yashash va ishlash sharoiti kiradi.
Yuqumli kasalliklarning kelib chiqishi va tarqalishida har bir tabiiy
va ijtimoiy omillarning rolini haqqoniy baholash hamda epidemik jara-
yonning ichki tomonidan rivojlanishiga ta’sir qiluvchi omillarga asos-
lanib, aniq va ma’lum epidemik sharoitda qo‘llanilishi zarur bo‘lgan
epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni tavsiya etish mumkin.
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni epidemik jarayonning barcha
zvenolariga nisbatan baravariga qo‘llash maqsadga muvofiqdir. Ba’zi
chora-tadbirlarni qo‘llashda bir necha ishtirokchilar qatnashadilar.
Epidemiyaga qarshi kurashuvchilarning besh xil vazifasini tasvirlash
darkor: tashkiliy, diagnostik, uslubiy, bajaruvchilik va nazorat qilish.
Birorta chora-tadbirlarni amalga oshirishda bir necha ishtirokchi har
xil vazifani bajarishda qatnashadi. Epidemiyaga qarshi kurashish zamo-
naviy tizimining maqsadi: aholi o‘rtasidagi yuqumli kasalliklarni keskin
kamaytirish va ba’zilarni esa butunlay yo‘qotishdir.
Yuqumli kasalliklar kelib chiqishining oldini olish va aholi yashay-
digan hududlarda epidemik o‘choqni o‘z vaqtida bartaraf etish, qo‘l-
lanadigan chora-tadbirlar epidemik jarayonning har bir bo‘g‘iniga nis-
batan qaratilishi natijasida erishiladi, buning barchasi esa yuqumli
kasalliklarning umumiy darajasini kamaytirishga olib keladi.
Ayrim chora-tadbirlar yuqumli kasallikning yuqishiga qarshi qara-
tilgan bo‘lsa, boshqa chora-tadbirlar kasallikni yo‘qotishga qaratilgan.
Epidemiologik nazorat – epidemiyaga qarshi kurashish ishlarini
tashkil qilishning zamonaviy shakli, aholini epidemiyaga qarshi himo-
yaga tayyorlashga qaratilgan va uning muvaffaqiyatli bajarilishini ta’-
minlovchi axborotlarni to‘plash, tahlil qilish va muayyan sharoitni
baholash, maqsadni belgilash, boshqaruv qarorlarini qabul qilish va
ularni rasmiylashtirish, bajaruvchilarga aniq ko‘rsatmalar berish va
ularning bajarilishini tekshirish.
336
Do'stlaringiz bilan baham: |