Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

199
У самимий гапираётганига шубҳа йўқ эди. Унинг иккиланмай гапиришига
қараганда бу ҳақида кўп ўйлагани сезилиб турарди.
Бир кун келиб бу дунёдан ўтишимни ҳам биласан, шундайми? - сўрадим
кўз узмай.
— Мен ҳам ортингдан кетаман. — Бу ҳақда ҳам ўйлаган шекилли.
— Эсинг жойидами? — қичқириб юбордим.
— Белла, бу — биз учун ягона тўғри йўл.
— Кел, яхшиси ўйлаб кўрайлик, — ғазаб фикримни бирмунча
тиниқлаштирди. — Волтарилар нима дейишгани ёдингдами? Мен бир умр
одам бўлиб қола олмайман. Улар мени ўлдиришади. Сен айтгандек, ўттиз
ёшимгача эсга олишмаса ҳам, барибир буткул унутишмайди-ку, тўғрими?
— Йўқ, албатта, унутишмайди, — бош чайқади у. — Лекин...
— Нима лекин?
У заҳарханда жилмайсада, ундан кўзимни узмай туравердим.
— Менинг бир неча режаларим бор эди...
— Режаларингга кўра, — дедим ҳар бир гапимни чертиб, — мен
одамлигимча қолишим керак, шундайми?
У ўзи учун аллақачон қарор чиқарган шекилли, ишонч билан, "Албатта",
деди.
Биз бир-биримизга тикилиб қолдик. Бир оздан кейин мен чуқур нафас
олиб, унинг қўлларини нари итардим.
— Кетишимни хоҳлаяпсанми? — деди у оғринганини яширишга уриниб.
— Йўқ, аксинча, ўзим кетмоқчиман.
У менга анқайиб қолди, мен эса эътибор бермай, оёғимга кия бошладим.
― Қаерга отланаётганингни билсам бўладими?
― Сенинг уйингга, — дедим қоронғу хонада оёғимга кия олмай
типирчиларканман.
У йўлимни тўсди ва оёқ кийимимни узатди: — У ерга қандай
бормоқчисан?
― Ўзимнинг пикапимда.
― Дадангни уйғотиб юборасан-ку, — деди у мени қўрқитмоқчи бўлиб.
― Тўғри, — хўрсиндим. — Ахир унга берган азобларим камми?
― Ҳаммасига мен айбдорман, сен эмас.
― Яхши. Ўзингда тузукроқ фикр бўлса айт, эшитаман.
― Уйингда қолганинг маъқул.
― Бунинг иложи йўқ. Мендан олдин уйингга бориб, мени кутиб тур,
шундай дея эшик томон юргандим у яна йўлимни тўсди.
Мен ҳам сўзимдан қайтмаслигимни билдириш учун жаҳл билан ўгирилиб
дераза томонга қараб юра бошладим.
― Яхши, — деди у ҳам оғир хўрсиниб. — Ўзим сени олиб бораман.
― Ўзингга қаттиқ ишонишингни биламан, лекин Волтарилар бир кун
келиб ҳужум қилишлари аниқ экан, демак оилангдагилар ҳам фикрини
айтиш ҳуқуқига эга.
― Қанақа фикр? — сўради у.