Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

177
― Маркус, Кайус, қаранглар! ― хитоб қилди Аро. Белла тирик экан!
Элис ҳам шу ерда! Ажойиб, тўғрими?
Иккала эркак ҳам ўгирилиб қарамасдан "ажойиб" деб қўйишди. Қора
сочли эркак худди Аронинг қувончли хитобларини кўп минг йиллардан
бери эшитавериб зериккандек кўринди. Иккинчисининг эса оппоқ
сочлари остидаги юзида бефарқлик сезилди. Улар қизиқиш
билдиришмасада, Аро ўша руҳда давом этди.
― Ҳикояни эшитишга рухсат берсангиз, ― худди хиргойи қилгандек
эълон қилди Аро. Оппоқ сочли вампир деворга тақаб ўрнатилган тахт
томон йўл олди.
Иккинчиси эса Аронинг ёнида тўхтади ва негадир ридоси остидан қўлини
чиқарди. Аввалига у Аронинг қўлидан ушламоқчими деб ўйладим. Лекин
тезгина қўлини Аронинг кафтига теккизди ва яна ридоси остига яширди.
Аро бита қошини кўтарди. Эдвард хотиржам лабини бурди, Элис эса унга
қизиқиб қаради.
― Раҳмат, Маркус, бу жуда қизиқ, ― деди Аро.
Шу лаҳзада Маркус Арога фикрини ўқишга изн берганини тушундим.
Маркусни бу ишлар қизиқтирмаётгани сезилиб турарди. У Кайуснинг
ёнидаги тахтдан жой олди. Уни кузатиб келган икки вампир ҳам сўзсиз
эргашишди. Ёзги кўйлакдаги икки хоним ҳам Кайуснинг ёнидан худди
қўриқчидек жой олишди.
Наҳотки вампирларга қўриқчи керак бўлса, деган фикрдан кулгим
қистади. Балки улар кексалик сабаб худди териси каби юпқалашиб
қолишгандир.
― Қизиқ, — бош чайқади Аро. — Жуда қизиқ.
Элис унга қизиқиб қаради, Эдвард тезгина унга ўгирилиб вазиятни
тушунтирди: Маркус муносабатларни кўра олади. У бизнинг
жўшқинлигимиздан ҳайрон.
― Ўта қулай, — деди у ўзига-ўзи, кейин биз томонга ўгирилди: Сизларни
ишонтириб айтаманки, Маркусни ҳайратга солиш жуда қийин.
Мен Маркуснинг жонсиз юзига қараб бунинг тўғрилигига амин бўлдим.
― Лекин буни тушуниш шунчалик мушкулки, ― мулоҳаза юрита
бошлади.
Аро Эдварднинг қўлидан кўз узмай. Мен Аронинг пойинтар-сойинтар
гапларини тушуниб етолмасдим.
― Қандай қилиб унга бу қадар яқин туришга чидайсан?
― Қийинчилик билан, ― хотиржам жавоб берди Эдвард.
― Лекин унга чанқоқсан-ку! Ўзингни назорат қилиш мушкул-ку!
Эдвард заҳарханда кулди: Мен бунга барча нарсанинг қиймати сифатида
қарайман.
― Ўта юқори баҳо! ― энди Аро пичинг қилди.
― У шунга арзийди.
Аро кулиб юборди.