П ьесалар с е р д а р о м а д жой кам бағалаи к а й б эмас м о м а к а л д и р о к

(ўйланиб).
Узилмас кишанлар! 
( Т е з .)
Хоти- 
нингиз борми?
П а р а т о в. Йўқ. 
/
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Л а р и с а . Бас, бошқа кишанлар тўғоноқ 
бўлолмайди. - 
Барча оғирликни иккимиз бирга тортамиз, ҳатто оғирроқ 
томонини ўзим оламан.
П а р а т о в. Мен унашиб қўйганман.
Л а р и с а. Оҳ!
П а р а т о в
(унашилганлик аломати бўлган тилла узук-
ни кўрсатиб).
Мана, мени умрбод ўз исканжасига олган 
олтин кишан, мана шу.
Л а р и с а . Нега шу вақтгача айтмадингиз? 
Нақадар 
пастлик, раҳмсизлик! 
(Стулга ўтириб қолади.)
П а р а т о в. Сизни кўрганда эсимга ҳечнарса 
келмай 
қолди. Сизни кўрдиму ҳамма нарсани унутдим.
Л а р и с а . Менга қарангчи! 
(Паратов қарайди.)
«Кўз- 
ларинг осмондек мовий ва порлоқ» ҳа, ҳа, ҳа! 
(Беихтиёр
кулади.)
йўқолинг кўзимдан! Бас! Мен ўз тақдирим ҳақи- 
да ўэим ўйлаб кўраман. 
(Бошини қўллари орасига олади.)
К н у р о в , В о ж е в а т о в , Р о б и н э о н қаҳвахона
айвончасига чиқадилар. 
\
С А К К И З И Н Ч И С А Ҳ Н А
П а р а т о в , Л а р и с а , К н у р о в , В о ж е в а т о в в а Р о б и н з о и .
П а р а т о в
(қаҳвахонага яқинлашиб).
Робинзон, бор 
менинг аравамни топ. Ш у атрофда тургандир. Лариса Дмит- 
риевнани уйига элтиб қўясан.
Р о б и н з о н . Ля-Серж! Ш у ерда у, тўппонча кўтариб 
юрибди.
П а р а т о в. Ким «у»?
Р о б и н з о н . Карандишев.
П а р а т о в. Нима қилай юрса!
Р о б и н з о н . Мени ўлдириб қўяди.
П а р а т о в. Олла, катта иш бўлар экан-да, 
бўлмаса! 
Буюрганимни адо эт! Ортиқча сўзнинг 
ҳожати йўқ, мен 
бунақасини ёқтирмайман, Робинзон!
Р о б и н з о н . Ростдан айтаяпман, мени у блан бирга 
кўрдими албатта ўлдириши турган гап.
П а р а т о в . Улдирадими, йўқми, ҳали нома^лум; лекин 
буйруғимни бажармасанг, ўзим ўлдираман сени. 
(Қаҳвахо-
нага кириб кетади.)
Р о б и н з о н
(дўқ 
уриб).
О, ваҳшийлар, қароқчилар! 
Расво улфатлар орасига кириб қолган эканман! 
(Кетади.)
В о ж е в а т о в Л а р н с а г а яқинлашадн.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Л а р и с а
(Вожеватовни кўэдан кечириб).
Вася, мен ҳа- 
аок
бўлаяпман.
В о ж е в а т о в . Лариса Дмитриевна! Жонгинам, нима 
қилайлик! Иложи йўқ.
Л а р и с а. Вася, бир-биримизни болаликдан таниймиз. 
Ака-сингилдек бўлиб қолганмиз, нима қилай, йўл кўрсат.
В о ж е в а т о в . Лариса Дмитриевна, сизни ҳурмат қила- 
ман ва хурсанд бўлиб... Нима қилайки қўлимдан ҳечнарса 
келмайди. Сўзимга ишонинг.
Л а р и с а. Сендан ҳечнарса талаб 
қилаётганим 
йўқ, 
Вася. Ф ақат менга раҳм қилишингни сўрайман, холос. Ҳеч 
бўлмаса бирга йиғлашгин.
В о ж е в а т о в . Иложим йўқ, Лариса Дмитриевна.
Л а р и с а. Нима, сен ҳам занжирбандмисан?
В о ж е в а т о в . Кишанга тушганман, Лариса Дмитри- 
евна.
Л а р и с а . Қандай?
В о ж е в а т о в . Сўз берганман. Ҳақиқий савдогар сўзи. 
(Қаҳвахонага томон юради.)
К н у р о в
(Ларисага яқинлашиб).
Лариса Дмитриевна, 
қулоқ солинг менга, лекин хафа бўлманг. Дилингизга озор 
бериш хаёлимга ҳам келгани йўқ. Мен сизга умр ва бахт 
тилайман, холос. Сиз — шунга арзийсиз. Сиз, мен 
блан 
Париж кўргазмасига боришни хоҳламайсизми?
Л а р и с а боши блан «йўқ» ишорасини қилади.
Маломатдан қўрқманг, маломат бўлмайди. Маломат ўтол- 
майдиган чегаралар ҳам бор.
Л а р и с а бошини бошқа томонга буриб олади.
Мен сизни шундай давлат, молу-мулкка 
кўмаманки, энг 
учига чиққан иғвогар ҳам лом-мим деялмай ҳайрон бўлиб 
қолади. Мен ҳечқандай гап-сўзга қулоқ солмай, қулингиз 
бўлардим, лекин афсус, хотиним бор.
Л а р и с а индамайди.
Сиз ҳозир хафасиз, қистамайман. Уйлаб кўринг! Таклифим 
ма’қул тушса менга тез билдиринг. Уша дақиқадан бошлаб 
мен сизнинг энг камтар қулингиз сифатида бутун орзу- 
ҳавасингизни ва нозларингизни, нақадар қиммат, оғир бў- 
лишига қарамай, хоҳишингиздан зиёд қилиб бажараман. 
Хизматингизга ҳозирман. Менинг қўлимдан келмайдиган 
иш йўқ.