o’quvchiga hatto
javob berishga imkoniyat bermay
, “ikki” bahoni uning xulqiga emas (juda
bo’lmaganda, to’g’ri bo’lar edi), balki bilimiga (aniqrog’i, bilimsizligiga) qo’yishni
ma’qul ko’rdi. Agar baho bolaning haqiqiy qiliqlari uchun belgilansa jazo haqqoniy
bo’lardi. O’qituvchi o’quvchiga, hatto barcha sinf o’quvchilariga ham, agar u
nimadadir kuchsiz
bo’lsa, o’zining mavqeidan foydalanib, boshqa vaziyatda ham
jahlini
ko’rsatishga qodir ekanligini ko’rsatdi.
O’quvchi o’zining kuchsizligidan xafa bo’lgan va ichki hissiyot bilan
o’qituvchini yomon ko’rgan, shuningdek, chuqur nohaqlik tuyg’usidan kamsitilgan
holatda sinfdan chiqib ketgan.
Nima
bo’lishini oldindan aytish
.
O’qituvchi va o’quvchining ikki tomonlama
nafratlari tobora kuchayadi. Bunday vaziyatlar keyin ham davom etadi.
O’qituvchining na o’quvchi, na barcha sinf o’quvchilari oldida hurmati bo’lmaydi.
Keysga savol- vazifa:
Sizning harakatlaringiz qanday
bo’lar edi?
Echim.
O’quvchi o’zini sinab ko’rmoqchi ekan, o’qituvchi unga masalani
yechish uchun imkon berishi kerak edi. Darsga qattiq xalaqit beradigan
o’quvchini
unga dars oxirida baho
qo’yiladigan, biror murakkab vazifa berish yo’li bilan
tinchlantirish mumkin.
5-vaziyat. 5-sinfda nemis
tili
darsi.
O’qituvchi qo’lini
ko’targan boladan matnni o’qishni
so’ramoqda. Bola duduq-lanadi va
u qancha haya-jonlansa, bu holat
shuncha
kuchayadi.
To’xtalib
Do'stlaringiz bilan baham: |