Олабўжи романдан катта хикоя

Ҳолбуки, бошқаларнинг томорқаси етти-ўн сотихдан ошмайди. 
Томорқасизлар қанча! 
Гап шундаки, боғ эгаси Султон чўпон... вилоят советининг 
депутати! Депутатнинг эса, имтиёзлари бор...
Ултонни бу каби “сир”лар жилла қизиқтирмайди: ҳатто бу хусусда 
ўйлаш хаёлига ҳам келмайди. Бироқ... 
... боғни севади. 
 Унинг сой соҳилида экани ҳам, яшил дарахтлар узра нари соҳил 
ўркачидан |Қизилмозорнинг кўриниб туриши ҳам, боққа яқин боришинг 
ҳамоно Оқсувнинг босиқ шовуллаши, қирда учрамайдиган ва ин 

---

68 
қўймайдиган боғ қушларининг чуғури ҳам, боғ жиягидан ўтган чуқур 
ариқнинг кўринмаслиги, яъни – иккала бетидан ўсган ялпиз, ғумай, 
чойўтларнинг ғовлаб бир-бирига қўшилиб кетгани ҳам... 
...Ултонни энтиктиради. 
Боғдаги дарахтларга тиғ тегизиш, қандайдир тартибга келтириш, 
ёхуд сермева навлардан экиш ва “фойдасиз” буталардан тозалаш... 
унинг онгида меҳмон ҳам бўлмайди. Аксинча: бу жойдаги ёввойи 
ўсимликлар ҳам – унинг фахри! 
 
 
 
 
 
16 
Ултон отни етаклаб ариқ бўйига – ғишт синиқлари сочилган 
майдонга тушиб борганида, Баҳор Олатоғга орқа ўгириб тушган баланд 
ғиштин иморат айвонида – бўйрага ёйиб қўйилган шафтолини томоша 
қилар, ўнг қўлдаги газхона-ошхонага мўлжалланган ҳужранинг эшиги 
очиқ эди. Наби уй орқасига ўтган экан, товуқларни ҳайдаб чиқди. 
– Нимага катакни очдинг, чаққон? – деб бақирди Ултон. Унга 
қолса-ку, хўроз-товуқлар кеча-кундуз очиқда юрса! Йўқолиб кетади: 
йўлга чиқиб мошина тагида қолади ё бир насибахўрга ем бўлади. 
– Тупроққа ағнамаса, ўлади! – деб қўлини пахса қилди Наби. –