O ’qu V u sl ubiy m a jmu a

ul-xattotin
” (
Xattotlar 
sultoni
) nomlari bilan shuxrat topadi. XV asrning birinchi yarmida Hirotda Ulug’bekning 
ukasi 
Boysung’ur
kutubxonasida qirqta xattot va bir qancha naqqoshlar qo’lyozma asarlardan 
nusxalar ko’chirish va ularni bezash bilan bind bo’lgan. 1429 yilda bu kutubxonada 
Abulqosim Firdavsiy
ning mashxur “
Shohnoma
” poemasi ko’chirtirilib, u 20 ta turli 
mazmun va manzarali rangdor miniatyuralar bilan bezatilgan.
XV asr va XVІ asr boshlarida tasviriy san’at soxasida katta yutuqlarga erishiladi. 
Behzod
, 
Mirak naqqosh
, 
Qosimali
, 
Maxmud
Muzaxxib
, 
Xoji
Muxammad
naqqon
va 
Shohmuzaffar
kabi mo’yqalam soxiblari yetishadi. Bexzod asos solgan Xirot musavvirlik 
maktabida 
Dexlaviy
ning “
Layli
va
Majnun
” poemasiga bag’ishlangan uning lirik asarlari 
yoki Sharofuddin Ali Yazdiyning “
Zafarnoma
” asari uchun chizilgan jang maydonidagi 
shiddatli jang tasvir etilgan miniatyuralari nixoyatda ta’sirchandir. Bu jixatdan Navoiy 
portretlari, mashxur rassom maxmud muzaxxib tomonidan chizilgan Navoiy tasvirida shoir 

---

60 
xassaga tayangan, uning qomati birmuncha bukchaygan, qarashlarida xam xorg’inlik 
alomatlari, ham ulug’vorlik va oliyjanoblik ko’zga yaqqol tashlanib turadi. Zamondoshlari 
tomonidan 
Moniyi soniy
“
Ikkinchi moniy
” keyingi davr olimlari tomonidan “
Sharq
Rafaeli
” deb nomlangan Kamoliddin Behzod XV asr tasviriy san’atining ulug’ 
namoyondasidir.
XІV-XV asrlar O’rta Osiyo xalqlarining musiqa san’ati taraqqiyotida ham yangi bir 
bosqich bo’ldi. Juda ko’p maxoratli sozandalar, bastakorlar va xofizlar yetishdi.