O ’qu V u sl ubiy m a jmu a

Xoja Ahror
ning 
Navoiy nomiga yozgan maxsus maktubi bilan 
Mavlono Fazlulloh
davolanish uchun 
Samarqanddan Xirotga yuboriladi. Xaja Ahror kasal bo’lganida esa Navoiy farmoniga binoan 
Nizomuddin Abdulxay
tabib Samarqandga keladi. Xondamirning “
Xulosat ul-axbar
” nomli 
asarida yozishicha, 1498 yilda Hirot shahrining Jome’ masjidini ta’mir etib tiklashda qariyb 
100 ta xunarmand ustalar qatnashgan. Navoiyning vafotigacha, uning tarbiyasida 12 mingga 
yaqin madrasa talabalari, shoirlar, olimlar, muzaxxiblar, musavvirlar, zargar, duradgor va 
binokor ustalar kamol topadilar. Bu davrda Samarqand, Buxoro, Marv, Xirot va boshqa 
ko’pgina shaxarlar atrofida go’zal oromgoxlar barpo etiladi. 
Xondamir
“Bu sharofatli joy 
nafis bezaklar va g’aroyib ixtirolar bilan orasta qilingandir” deb ta’riflagan.
Nafis kitobi va xattotlik san’ati XІV-XV asrlarda yangi taraqqiyot bosqichiga ko’tarildi. 
Mashxur xattot 
Mirali Tabriziy
(1330-1404) 
nasta’lik
deb nomlangan yangi uslubdagi xatni 
kashf qiladi. Xushnavis xattolardan biri 
Sultonali
Mashxadiy
(1432-1520) edi. u Nizomiy, 
Attor, Hofiz, Sa’diy, Xisrav Dehlaviy, Jomiy, Navoiy, Xusayn Boyqaro va boshqa 
shoirlarning asarlarini ko’chiradi. Sultonali tomonidan ko’chirilgan 50 dan ziyod kitob va 
ko’pgina qit’alar xozirgi vaqtgacha yetib kelgan. sultonali o’ymakorlik san’atida ham mohir 
bo’lgan. U Xusayn Boyqaroning “
Bog’i jahonoro
” bog’idagi saroy va boshqa binolarning 
devorlariga o’yib bitiklar yozgan. Husayn Boyqaro qabr toshidagi lavha ham Sultonali 
tomonidan yoyib bitilgan. U xattotlik san’ati turlari xaqida maxsus asar xam yozgan. Sultonali 
Mashhadiy “
Qiblat ul-quttob
” (
Kotiblar qiblasi
) va “
Sulton