N. A. Mamadjonova O’simlikshunoslikning biologik asoslari

 
Biologik xususiyatlari
Umumiy rivojlanish dinamikasi. 
G’o’za rivojlanish jarayonida chigitni 
ekishdan to o’suv davrining oxirigacha (ontogenezida) beshta asosiy davrini o’taydi: 
I. Unib chiqish – urug’barglik davrisi; 2.CHinbarg chiqarish davrisi; 3. SHonalash 
davrisi; 4. Gullash va meva tugish davrisi; 5. Pishish davrisi. 
Bir asosiy rivojlanish davri bilan ikkinchi asosiy rivojlanish davri orasida, 
chinbarg chiqarish davrisidan boshlab bir qancha mayda kichik davrilarni o’taydi. 
Masalan, 2,3,4 va hokoza barglarni paydo bo’lishi yoki shonalash bilan gullash 
oralig’ida shonalarni birin ketin paydo bo’lishi, gullash bilan pishish davrilari 
oralig’ida birin ketin gullarni paydo bo’lishi va hokoza. Tuproqdagi harorat va namlik 
sharoiti qo’lay bo’lganda, ekilgan chigit 5-7 kunda unib chiqadi(noqo’lay bo’lganda 
10-15 kun o’tadi). Unib chiqqandan birinchi chinbarg chiqkuncha 8-12 kun, chinbarg 
chiqqandan shonalashgacha 25-30 kun, shonalashdan to gullashgacha 25-30 kun, 
gullashdan pishishgacha 50-60 kun o’tadi. Umuman g’o’za ekishdan to pishib 
yetilguncha o’rta tolali g’o’zalarda 125-150 kun, uzun (ingichka) tolali g’o’zalarda 
esa 140-160 kun o’tadi. Bu muddat nav xususiyatlari va o’sish sharoitiga qarab 5-10 
kun ko’payishi yoki kamayishi mumkin. 

---

63 
G’o’za rivojlanishda bir kichik davri bilan ikkinchi kichik davri oralig’idagi vaqt 
ham har xil muddatga cho’ziladi. Masalan, birinchi chin bargdan keyin 2-3 chinbarg 
4-6 kundan keyin paydo bo’lsa, keyingi bir necha barglar har 3-4 kunda, harorat 
ko’tarilgan sari har 2-3 kunda yangi barg paydo bo’laveradi. 
SHonalash, gullash davrilaridagi kichik davrilar ham ikki uch kunga teng 
bo’ladi. Pishish davri oxirida esa ko’saklarning ochilish davrichalari, haroratning 
pasayishi hisobiga dastlabki 3-5 kun o’rniga 7 va ko’proq kun oralatib o’tishi 
mumkin. 
Rivojlanish davrilari va o’tish muddatini bilib, agrotexnik tadbirlar asosida o’tish 
muddatiga ta’sir ko’rsatish amaliy ahamiyatga ega. 
Davri va davrichalarning o’tishi ma’lum qonuniyat asosida ruy beradi. Masalan, 
har bir tupdagi shonalarning ochilish tartibi o’simlikning pastidan yuqorisi tomon 
shoxma - shox, har bir shoxda uning tupidan uchiga tomon sodir bo’ladi. 
G’o’za tupidagi shona pastidan yuqorisiga qarab, shoxma – shox har 2-3 kunda 
gullaydi va bunday gullashni qisqa navbatli gullash deyiladi. Har bir hosil shoxdagi 
shonalar 5-7 kun oralatib gullaydi va bunday gullash uzoq navbatli gullash deyiladi. 
G’o’zadagi barcha hosil shoxlar uch shoxdan iborat bir necha yaruslarga bo’linadi. 
CHunki qisqa navbatli gullash 2 kunga, uzoq navbitli gullash 6 kunga teng bo’lsa, ular 
o’rtasidagi nisbat 3 ga (6:2=3) teng bo’ladi. 
G’o’zaning shoxdan-shoxga ko’chib gullashi bir shoxning tubidan uchiga qarab 
gullashidan tezroq bo’lganligi uchun ham har bir tupni ma’lum paytda hosil qilgan gul 
o’rni xuddi konusga o’xshab ko’rinadi (6-rasm). 
Agar gullash sxemasi 6:2 bo’lsa birinchi konusda 3 ta, ikkinchi konusda 6, 
uchinchi konusda 9, to’rtinchisida 12 ta, beshinchi konusda 15, jami 45 gul paydo 
bo’ladi. Bitta o’simlikda taxminan 60-80 ta gul va shona bo’lishi mumkin, yaxshi 
sharoitda o’sgan g’o’zalarda 100 tadan ko’proq shona va gul uchrashi mumkin. 
Tezpishar g’o’zalarda gullashning 5:2 sxemasi ham uchraydi, bunda uzoq navbatli 
gullash 5 kunga teng bo’ladi. Hosil shoxi cheklangan tipdagi g’o’zalarda gullash 
sxemasi boshqacha bo’lib, bunda uzoq navbatli gullash bo’lmaydi. Bunda shox 
uchidagi shonalarning ochilishi o’rtasida taxminan ikki kun o’tadi ya’ni 2:2=1 
baravarga tengdir. 
G’o’za guli ertalab soat 6-7-9 larda ochiladi, otalanadi va bir kun ichida 
gultojining tusi o’zgarib, pushti yoki binafsha rangga o’tib oladi. 
G’o’za asosan o’zidan changlanadi, changlanish o’rtacha 2-3-5 % ba’zan 10-15 
% gacha bo’ladi. 
G’o’za hosildorligi o’simlikning hosil elementlarini saqlab qolish qobiliyatiga 
ega. Lekin hosil organlari odatda ko’plab to’kiladi. Masalan, o’rta tolali g’o’zalarda 
hosil organlarining taxminan 60-70 % to’kilsa, uzun tolali g’o’zalarda biroz kamroq
bo’ladi. Ichki konuslarda kamroq, tashqi konusda ko’proq, ichki konusdan tashqi 
konusga to’kilish o’saboradi, bir konus doirasida pastdan yuqoriga qarab asta sekin 
kamaya boradi (7-rasm). 
Hosil organlarining to’kilishiga namning ko’p yoki ozligi, oziqa elementlari va 
uglerodning yetishmasligi, azotning ortiqchaligi, yorug’likning kamligi, harorat 

---

64 
yuqoriligi, zararkunanda va kasallikka chalinishi, urug’ kurtakning urug’lanmasligi 
sabab bo’ladi.