Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
140
qurilgan cherkov, ha, cherkov! Siz zindonda emas, cherkovda yotibsiz. Shuvelyan yo Vladikavkaz 
zindonlariga tushganingizda kuningazni ko‘rardingiz! Bilasizmi, Shuvelyan zindoni o‘z vaqtida nima 
edi? Tuyaxona edi! Vladikavkaz zindoni esa oqposhsho lashkarlari otxonasi edi! U zindonlardagi 
shart-sharoitlar ham o‘z oti o‘zi bilan tuyalar hamda otlar uchun mo‘ljallangandir. Shunday ekan, 
shukur qiling, Dehqonqul Aqrabovich, shukur qiling. Siz cherkovda yotibsiz, cherkovda! 
7 
Tag‘in qorag‘ilof eshikdan hatladim. 
— Qalay, Dehqonqul Aqrabovich? — deya ko‘ngil so‘radi Ivan Ivanovich. 
— Baharnav-baharnav... 
— Yaxshi o‘tiribsizmi? 
— Baharhol-baharhol... 
— Xo‘sh, o‘ylab bo‘ldingizmi? 
— Nimani o‘ylab bo‘laman? 
— Demak... o‘ylamaysiz? 
— O‘zi... nimani o‘ylayin? 
— Demak, bir-birimizga qarab o‘tira beramiz? 
— O‘tir, desangiz, o‘tira beraman. 
Ivan Ivanovich joyidan turdi. Derazadan tashqari qaradi. Qo‘llarini cholvori cho‘ntagi tiqdi. 
Ivan Ivanovich Lenin bilan Dzerjinskny orasida borib keldi. 
Borib keldi-borib keldi — birdan aynidi-qoldi. 
— Men seni o‘ylataman! — dedi. — Shunday o‘ylataman — O‘zbekiston faylasufi bo‘lib 
o‘ylaysan! 
Ivan Ivanovich tugma bosdi. Jon-jahdi bilan bosdi. 
Askarlar kirib keldi. 
— Manavini... 
Ivan Ivanovich gapni oxirini imo-ishoralar bilan aytdi. 
Askarlar meni oldiga soldi. Dahlizma-dahliz haydadi-haydadi — bir darvozadan ichkari tepib 
yubordi. 
8 
Men dalbanglab-dalbanglab bordim-bordim — zindon kindigida serrayib qoldim. 
Tevarak-boshimlab alang-jalang bo‘ldim. Zindondan o‘laksa go‘sht hidi anqidi. 
— Xush kelibsan, Jamoliddinov, xush kelibsan! — degich gangir-gungur ovoz eshitildi. 
Nimqorong‘i burchakdan ikkita qora keldi. Qoralar shunday burnim ostiladi. Qoralardan qo‘lansa 
ter sasidi. Ko‘nglim aynidi. Illa chidab turdim. Qoralar birin-ketin qo‘l berdi. 
— «Sadist», — dedi. 
— «Sokol», — dedi. Qoralar meni gir-gir aylandi. 
Qoralar olchoq-olchoq gir-gir bo‘ldi. Qoralar yaltoq-yaltoq gir-gir bo‘ldi. 
— Muborak shariflarini bilamiz: Jamoliddinov! Ammo ismlarini bilmaymiz? 
Qoralar burnim ostida qars-qars barmoq o‘ynatdi. 
Qoralar kaftlarini quloqlari yelpana etdi. 
— Labbay? — dedi. — Ismlarini eshitaylik?
Men miq etmay tura berdim. 
— Aytmasang, aytma! Aytmasang, biz seni ramziy ot bilan ataymiz: churban, churban! Bo‘ladimi? 
— Menga qara, churban! Tiling bormi? Bo‘lsa gapir? 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)