Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
60
эттирмоқчи бўлди. Чунки улар турган жой жанг майдонининг қон томири саналарди. Лекин 
бундай муҳим бир нуқтада тўртбеш киши билан ҳеч нарса қилиб бўлмасди. 
Кетганлар жанг майдонига ҳали етибетмай, соқчиликка қолганлардан бир кишининг: 
— Эй воҳ, тамом бўлдик! — деган фарёди қулоқларни қоматга келтирди. 
Ҳаммалари бирданига орқага қайрилиб, не кўз билан кўришса, Холид ибн Валид 
бошчилигидаги суворийлар бостириб келишарди. Тўқнашув мўминларнинг мутлақ мағлубияти 
билан тугаб, бир неча дақиқадан кейин улардан фақатгина жонсиз жасадлар қолиши тайин эди. 
Ўлим ҳақ. Аммо Абдуллоҳ ибн Жубайрни бошқа нарса қийнарди. У ва қўл остидаги 
соқчилар Расули акрамнинг мендан буйруқ келмагунича шу ердан қимирламанглар, деган 
амрларига итоатсизлик қилишди. Эртага бунинг ҳисобини ким беради, ким жавоб беради 
бунга?! 
Аммо вақт зиқ, отлиқлар бостириб келишаётган эди. Абдуллоҳ ҳамрохларига бақирди: 
— Ўқ отинглар!.. 
Ёйлардан кетма-кет ўқ уза бошлашди. Бироқ ўқ билан уларни қайтариш имконсиз. 
Мўминлар қиличларини қиндан суғуришди. Тўқнашув қизиб кетди. Моҳир жангчи, уста 
қиличбоз Холид ибн Валид аскарларига тўртбеш киши бас кела олармиди. Ҳолбуки, ёлғиз 
Холиднинг ўзи уларнинг ҳаммасини енгиши мумкин. 
Абдуллоҳ Абу Жаҳлнинг ўғли Икриманинг қиличи остида жон берар экан, ҳамроҳлари 
умидсиз бир ҳолда каршилик кўрсатишарди. 
Орадан бир неча дакиқа ўтиб, қиличларнинг жангиржунгири тинди. Отлиқлар шахд билан 
пастликка тушиб боришарди, орқаларида илматешик бўлиб кетган жонсиз жасадлар қолаётган 
эди. 
— Эй Қурайш, қочманг, орқага қайтинг! 
Бу овозни эшитиб мусулмонлар ҳам, қочаётган мушриклар ҳам орқага қарашди. Юқоридан 
Холид бошчилигидаги отлиқлар ёпирилиб келишарди. Орқа томондан қилинган бу ҳужум 
мусулмонларни довдиратиб қўйди. Бирпасда жангдаги вазият ўзгариб, мушриклар фойдасига 
ҳал бўлган эди. Мусулмонлар иккитомонлама қуршовда қолишди. 
Бир йигит бўкирганча мусулмонлар устига бостириб келарди. 
— Биттадан эмас, подадай бўлиб келинглар. Ҳаммангизни сўйиб ташлайман! — дерди у. 
Тўсатдан олдидан чиққан, бошига қизил латта танғиган жангчини кўриб, қиличини ҳавога 
кўтарди. Яккама-якка жанг узоққа чўзилмади. Бошини танғиб олган жангчининг шиддатли 
зарбасидан ҳалиги мақтанчоқ йигитнинг вужуди иккига бўлинди. Кетидан: 
— Абу Дужона Расулуллоҳнинг қиличини ана шундай ўйнатади! — деган овоз эшитилди.