Microsoft Word pushkin sherlar ziyouz com doc

 
Зулфия таржимаси 
 
 
* * * 
Тун ели ғир-ғир 
Таратур сехр. 
Келар, 
Елар 
Водийул Кабир. 
Зар тусли ой чиқди кўк аро, 
Сукунат... О... гитара янграр... 
Ёш испан қиз балконда танхо 
Панжарага суяниб қарар. 
Тун ели ғир-ғир 
Таратур сехр. 
Келар, 
Елар 
Водийул Кабир. 
Рўмолингни ташлаб бу чоғда 
Кун мисли кел, ҳой қизгина, қиз
1 
Панжарани қолдириб доғда 
Нозиккина оёғинг ўткиз! 
Тун ели ғир-ғир 
Таратур сехр. 
Келар, 
Елар 
Водийул Кабир. 
1824 
Муҳаммад Али таржимаси 
ЧААДАЕВГА 
Ахир, бу бачкана гумонлар нечун? 
Инондим бутун: 
Бу жой қўрқинч эхром бўлмиш бир замон, 
Бунда қонга ташна тангрилар учун — 
Тутундай бурқиган қурбонлик ва қон: 
Ёвуз Эвменида хусуматлари 
Шу ерда тугалиб — бўлмиш хотиржам; 
Қўлини узатмиш оғаси сари — 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
73
Шу ерда Таврида даракчиси ҳам: 
Дўстликнинг муқаддас ахди, шукуҳи — 
Вафо расмин қурмиш бу вайронада, 
Ғурурланмиш улуғ тангрилар руҳи - 
Уз ижодларидан шу бутхонада. 
Чаадаев, ўтмиш хотирингдами? 
Яқиндайди ёшлик шавқлари билан 
Ўйлардимки машъум — мудҳиш исмни 
Узга хароботга топширмоқни ман. 
Бўронлари тинган қалбимда. бироқ, 
Танбаллигу сукут топибди қарор, 
Дилим жўшқин меҳру илҳомга иноқ. 
Эзгу дўстлигимиз топишга такрор 
Исмларимизни ёзаман, ўртоқ. 
1824 
Миртемир таржимаси 
ШОН-ШУҲРАТ ОРЗУСИ 
Тиз чўкиб қошингда тилсиз бир нафас 
Фароғат, ишқ билан бўлганимда маст, 
Кўз ташлаб ўйладим: севгилим жонон, 
Шуҳрат истадимми, бу сенга аён; 
Биласан, беқарор дунёдан кетиб, 
Ҳовлиқма шоирлик номин тарк этиб, 
Бўронлардан чарчаб солмадим қулоқ, 
Ғўнғиллаган мақтов, ғийбатга бироқ, 
Миш мишлар соларми қалбга ҳаяжон, 
Қиё боққанида бўлиб нигорон, 
Бўйнимга чирмашиб, шивирлаган пайт: 
Севасанми, жоним, бахтлимисан, айт? 
Севмайсанми ўзга ёрни менсимон? 
Унутмайсанми, айт, дўстим, ҳеч қачон? 
Мен эса, уялиб турар эдим лол, 
Завқларга ғарқ бўлиб, сурардим хаёл. 
Келгуси даҳшатли жудолик дамлар — 
Бўлмайди... қандай ҳол? Кўз ёши, ғамлар, 
Бўҳтон, бевафолик бошимга бари 
Бирдан ёпирилди... қайдаман? Қани? 
Чўлда яшин урган йўлчидай шу вақт — 
Тураман, кўз олдим зим-зиё беҳад. 
Ҳозир менда янги орзу азоби: 
Шон-шуҳрат истайман, истайман, токи — 
Номимни эшитиб қол таажжубда, 
Сенга дуч келай мен ҳамма тарафда. 
Баланд овоз билан бутун нарса ҳам 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон