Microsoft Word kr bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
259
Сиз мени ўзингизга аллақачон маълум блган нарсани билиш учун чақирмагандирсиз? 
— Мен ана шу хатони тузатиш ҳақида қаердан тез маълумот олишимиз мумкинлигини 
билмоқчи эдим Телетайпда бирорта танишингиз йўқми? 
— Бернсга қунғироқ қилсак бўлмайдими? 
— Мен биладиган жойлардан уни топиб бўлмайди. Уни топиб беришларини илтимос 
қилишим керак. Шундан кейингина у менга қунғироқ қилади. Доимий алоқа қилиш мумкин 
бўлган бошқа одам керак. 
— Мен Олбанига, матбуот хонасига қўнғироқ қилишим мумкин, — таклиф қилди аёл.
— Наҳотки шу ерда, шаҳарда ҳеч кимимиз бўлмаса? Мен уларни репортаж тайёрлаётган 
пайтларида безовта қилишни истамайман. 
— “Таймс”га суқулиб кира олганимиздайди, Виржиния, агар сиз... 
— Бубби! — кимдир қаттиқ қичқирди. — Буббили! 
Палмер ўгирилиб, ишхона остонасида Виржинияга жилмайиб қараб турган кўзига таниш 
одамни кўрди. Палмер унинг бўйи деярли олти футга яқинлигини, фақат тўлалиги учун 
паканароқ кўринишини пайқади. Калта қирқилган сочлари остидаги ўйноқи кўзли юзлари ва 
дўмбоқ ияклари Палмерга таниш эди.
— Жонгинам. — Виржиния унга салом берди. — Менинг бошлиғим Вудс Палмер билан ҳам 
саломлашиб қўй. Бу — Кесслер, “Стар”нинг жентльмен бўлиб улгурмаган ягона фоторепортёри. 
— Салом, Палмер! Ҳалиям кераксиз немис ракетачиларини йўлдан уриб юрибсизми? 
Қанақасидан керак?
Палмер Кесслернинг самимий кўзлдарига қаради. Бу кўзлар “танирмикин?” дегандек 
ҳушёрлик билан тикилиб турарди. 
— Сиз?! — деди Палмер. У қўлларини узатди. Хаёлида қўллари қопқонга тушиб, бармоқлари 
сиқилиб қолгандек бўлди ва афтини буриштириб, бармоқларини тортиб олди. Кесслернинг 
пастки лаби ўртасида осилиб турган сигарета у гапирган пайтда сакраб, бежирим тикилган 
костюмига қуюқ кул сочарди. 
— Қария, барибир бемаънилик қилдингиз. Сиз руслар қўлга туширган нарсаларни 
ўғирлашингиз керак эди.
— Нима, у доим шунақами? — сўради Палмер Виржиниядан. 
— Йўқ. У ҳозир ўзини яхши тутаяпти. 
— Тўппа-тўғри, — тасдиқлади Кесслер. — Аёллар бор жойда ўзимни тутишга мажбур 
бўламан. — У Виржинияга зимдан қараб қўйди. 
— Айт-чи, азизим, фотобўлимингда телетайп борми? Ундан Олбани билан алоқа қилса 
бўладими? 
Кесслер бош чайқади. 
— Ассошиэйтед Прессдан фақат молиявий ҳамда тижорат хабарларини оламиз. Нимайди? — 
Ва қўшиб қўйди: — Фойда чиқадиган бирор нарса борми? 
— Бугун эрталаб у ерда қонун лойиҳасига тузатиш киритиш бўйича овоз берилади. 
— Яна банк бемаъниликларими? — тўнғиллади у. — Бубби, мен бу шаҳар ҳақида ўн беш 
йилдан бери фоторепортаж бериб келаман, лекин банкдан бирор марта тайинли сурат олганим 
йўк. 
— Агар олганингда ҳам “Стар”да босиб чиқаришмасди, — деди аёл.
У бош ирғади ва Палмерга ўгирилди: 
— Ундан сўранг. У сизга аёллар думбасини суратга олиш бўйича устаси фаранглигимни 
айтиб беради. Энг асосийси, ўн беш йил ичида мен “Стар” орқали нозанин аёлларнинг белини 
суратга олдим. Булар орасида Гусси Мореннинг калта теннис иштончасини кияётган пайтдаги 
сурати зўр чиқди. — У Палмерга қаради. — Нима сабабдан сиз ходимингиз кузатувида хилват 
жойларда дайдиб юрибсиз? — Одатда сиз эмас, репортёр олдингизга бориши керак-ку. 
— Биз севги туфайли боғланганмиз — изоҳ берди Виржиния. 

---

Банкир (роман). Лесли Уоллер