Microsoft Word kr bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
60
ўтказиши ҳақида борарди. Қолган вақти турли-туман маросим тадбирларида ўтарди. Ана 
шундай тадбирларни, турли кўнгилочар ўйинларда болалари, хотини билан ўтган ширин 
онларини эслаб кетди... 
Палмер Озодлик ҳайкалини мириқиб томоша қилиш, Фултон балиқ бозорида айланиш, 
Эмпайр стейт билдинг томига чиқиб атрофни кузатиш ҳам халақит бермасди, деган қарорга 
келди. Лекин гап бунда эмасди. Унинг ўзи учун янги бўлган бу шаҳарда айлангиси келарди... 
— ... бир марҳамат қилолмайсизми? — жаранглади унинг тепасида аёл овози. 
Палмер сесканиб, бошини кўтарди-да, кўзларини тепасида нималардир деяётган аёлга 
тикди. 
— Кечирасиз, нима дедингиз? — сўради Палмер. 
— Э-э, бу жуда осон. Сиз мана бу ерга қарайсиз, кейин мана бу тугмачани босасиз, — деди 
аёл. 
У ўзидан нима исташаётганини ниҳоят тушуниб, аста ўрнидан турди. Олдида турган аёл 
ундан эри ва қизчаси билан бирга суратга туширишни сўраётганди. Палмер «майли» дегандай 
бош ирғаб, унинг қўлидан фотоаппаратни олди. 
— Биз суратда БМТ биноси ҳам кўриниб туришини хоҳлаймиз, — деди аёл ва сочларини 
тўғрилаганича эри билан қизи ёнига шошилди. 
Палмер фотоаппаратни тўғрилаб, энди тугмачани босаман деганда: 
— Тўхтанг, — деб бақирди аёл ва қизчасининг елкасига туртди. — Жилмайиб тур, қаддингни 
ростла ва жилмайиб тур. 
Палмер кутиб турди. У бу нарса қизчанинг жонига текканини пайқади. Отаси уялинқираб 
турарди. Ўзини тутишидан, «мени тажовузкор хотинимга ўхшатма» дегани сезилиб турарди. 
Қизча ниҳоят ўзини босиб олди, табассум қилди ва Палмер «ширқ» этиб тугмачани босди. 
— Ташаккур! — қичқирди аёл. Қизчасини қўлига кўтариб олган эри юзини хотинининг 
орқасига яшириб, миннатдорчилик билдирди. Аёл фотоаппаратни оларкан, Палмерга шундай 
илиқ табассум ҳадя этдики, у ўзини жуда ноқулай сезди. 
— Арзимайди, марҳамат, — деди минғирлаб ва ўзини енгил ҳис этиб ўриндиққа чўкди. 
Палмер уларнинг Биринчи авеню томон юришаётганини кўриб турарди, лекин аёл зўр бериб 
чапга, БМТ биноси томон интиларди. Эркак қўли билан ўнг томонни кўрсатиб, ўжарлик билан 
ўша ёққа юрарди. 
«Мана оилавий қалблар муштараклиги», — ўйларди Палмер улар кетидан қараб. Улар ўзаро 
баҳслашиб ва имо-ишора қилганча кўздан ғойиб бўлдилар. Фақат қизчанинг қичқириқларигина 
анча вақт эшитилиб турди. Улар сайёҳлар тўдасига аралашиб, бутунлай кўринмай кетдилар... 
Палмер ўгирилди-да, нигоҳини дарёга қаратди. Шатакчи кеманинг кўпикли изи ҳануз 
тарқалмаган ва дарё юзида қалқиб турарди. 
Манфаатлар муштараклиги, бирдамлик, ўйлади яна Палмер. Оддий ҳайвоний ҳирс, арзимас 
унсурдан бирор арзигулик нарса яратишга интилиш. Бизни ўраб турган ҳамма нарса иккинчи 
даражали унсурга айланади, кундан-кунга ёмонлашиб боради. Бу қанчалик тез юз 
бераётганини ҳеч ким сезмайди ҳам, ўйларди Палмер. Маҳсулотлар сифати тушиб кетяпти, 
арзонроқ бўлса бўлгани, тезроқ сотилса бас. Ажабланарлиси шундаки, бундан ҳеч ким шикоят 
қилмайди. Буни ҳеч ким сезмаётганга ўхшайди. 
Одамлар телевизорларини қандай созлашларини кузатишнинг ўзи кифоя, фикр юритарди 
Палмер. Телевизордаги кўплаб қулоқлар нимага хизмат қилишини ҳеч ким ўйлаб кўрмайди. 
Шунинг учун ҳам телевизор экранидаги тасвирлар қинғир-қийшиқ, гоҳ ёруғ, гоҳ қоронғи 
кўринади. Ана шу қулоқлар ёрдамида бирор нарса қилиш мумкин, лекин созлай бошласанг, 
ҳалиги ёмон ва хира тасвирлар ҳам ўчиб қўя қолади. Яхшиси, унга тегмаган, қулоғини 
бурамаган маъқул. Барибир, бир йилдан сўнг телевизорнинг янги русумдагилари чиқади, янги, 
«ақлли» антенналар пайдо бўлади. Ташвишланиш шартми? 
Палмер чўнтагидан сигарета олиб, маза қилиб чекди, уни ўраб турган тоза ҳавога тамаки 

---

Банкир (роман). Лесли Уоллер