www.ziyouz.com kutubxonasi
216
қолдилар. Муборак китобнинг жуда кўп оятлари иниши гувоҳи бўлганлар. Мана шу тенгсиз
Китоб кўрсатиб берган ҳидоят йўлида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам
раҳбарликларида ўттиз йил яшадилар. Илоҳий каломнинг китоб ҳолига келишида Ҳазрати
Умарнинг ҳам ҳиссалари бор эди. Қизлари Ҳафсага ўгирилдилар ва:
—
Мўминлар онаси, бу китобни сенга омонат қолдираман, — дедилар. Шу билан Мусҳаф
деб аталган ўша китоб бир умр Ҳафса онамизда қолажак, кейинчалик Ҳазрати Усмон
замонларида, Қуръоннинг нусхалари кўпайтирилаётганда, олиниб, яна қайтариб берилади.
* * *
Бақиъ қабристони ўша кун яна бир охират йўловчисини бағрига олди. Шу кунгача қаро ер
бағрига кирганлар орасида унинг алоҳида ўрни бор эди. Чунки у масжид ичида, Расул
алайҳиссалом меҳробларининг олдида халифани кутқариш учун шошилган, лекин ханжар
зарбидан жон фидо қилган эди.
Раббига ибодат қилиш мақсадида уйқусидан воз кечиб, кун чиқмасдан масжидга югурган,
намозини халифани қутқариш учун бузган эди. Тақдир экан, бу фоний оламни тарк этди. Эртага
Буюк Раҳмон ҳузурига вужудидаги қонларни оқизиб борадиган Кулайб кўрсатган фидойилиги
учун муносиб мукофот олиши аниқ.
* * *
Ҳазрати Умарнинг боши Абдуллоҳнинг кўксида турарди. Абдуллоҳ курак остидаги
тинимсиз равишда қонаётган ярани бармоғи билан бекитишга уринар, лекин бармоқ яранинг
ичига кириб кетарди.
Табибга одам юборишди.
Ҳазрат Умар:
—
Оишанинг хонаси тор. Керагидан ортиқ кавламангиз, — дедилар ва бир чўп келтиришни
сўрадилар. Келтиришгач, чўзилиб ётдилар ва бўйларини ўлчадилар.
—
Қабрни шундай узунликда ковлайсизлар, — дедилар ва сўнг ювиладиган сувга хушбўй
суюқликлар қўшмасликни, уйдан олиб чиқилаётган пайтда, дод солиб йиғламасликни,
аёлларнинг жанозага эргашмасликларини ва ортларидан мум, шам ёки оловга ўхшаш
нарсаларни келтирмасликни уқтирдилар.
Табиб етиб келди. У Ҳазрати Умарга бир пиёла сут ичирган эди, ичганлари бир оз ўтиб,
ярадан оқиб чиқа бошлади. Бирдан табибнинг ранги ўчди:
—
Мўминлар амири, қўлимиадан ҳеч нарса келмайди. Васиятингиз бўлса, қилиб олинг, —
деди.
* * *
Атрофдагилар:
—
Мўминлар амири, сиздан кейин ким халифа бўлишини айтсангиз, — дейишди.
Буни айтиш осон, лекин масъулияти оғир эди. Бир пайтлар Ҳазрати Абу Бакр бу ишни
уддалаган эдилар, лекин ўшанда Ҳазрати Умар бор эдилар. Халифалик юкини гарданига
оладиган ва ишонч билан одимлайдиган Умар бўлмаганида Ҳазрати Абу Бакрда шундай
жасорат топилармиди? Зеро, ҳозир бошқа Умар йўқ!
Ҳазрати Умар Абдураҳмон ибн Авфни чақириб келишни буюрдилар. У келгач,
қолганлардан чиқиб туришни сўрадилар. Абдураҳмон билан ёлғиз қолишгач:
—
Сен амир бўлишингни истайман, Абдураҳмон, — дедилар.
Ҳазрати Умар ибн Хаттоб (р.а.). Аҳмад Лутфий Қозончи
Do'stlaringiz bilan baham: |