Microsoft Word hazrati umar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
39
— 
Аллоҳ бизга ваъда қилган ерларни олиш учун келдик. Исломни қабул қилмасангиз, бу 
ерлар бизники бўлади. 
— 
Акси бўлиб, қиличларимиз билан ҳаётингизга нуқта қўйсак-чи? 
— 
Ўлганларимиз жаннатий булади. Қолганларимиз эса Аллоҳнинг берган ваъдасини амалга 
оширамиз. Бунга ишончимиз комил. 
— 
Бу билан, Аллоҳ сизни бизга таслим қилади, демоқчимисан? 
— 
Сизни таслим қилган нарса — сизларнинг маъносиз ва адолатсиз хатти-
ҳаракатларингиздир. Лашкарингнинг сони сени алдаб қўймасин. Зотан, сен одамларга эмас, 
тақдирга қарши курашяпсан... 
Рустам тилига чиқаролмаган гапларни қаршисида турган оддий инсон айтиб турар эди. 
* * * 
Форс лашкарига Бирс деган жойда дам берилди. Ўша тун роса ичган аскарларнинг бир 
қанчаси қўшинни тарк этиб, уйларни талади. Аёлларни зўрлаб, қўлларига тушган нарсани олиб 
ортга қайтди. 
Эрталаб Рустамнинг чодири олдида оломон тўпланди. Уларнинг барчаси бўлган 
воқеалардан шикоят қилиб келишган эди. 
Одамларни тинглаган Рустамнинг боши эгилди. Бир лаҳза ўйга толди. Қатл қилинган араб 
ҳақ гапни айтган эди, уларни ўзлари қилган ишлари рақиб қўлига топширяпти. «Худо ҳаққи, 
мусулмонлар бу одамларга рақиб бўлсалар-да, биздан яхшироқ муомала қиляптилар. Уларнинг 
одоб-ахлоқлари, зулмга йўл қўймасликлари, вафо ва яхшилик кўрсатишлари сабаб Аллоҳ 
уларга мадад беради, бизни эса, ёрдамсиз қолинради. Тасарруфимиздаги салтанат қўлимиздан 
кетажак». Қўмондоннинг амрига биноан, устидан шикоят тушганлар калласи олинди (Тарихи 
Табарий»). 
* * * 
Саъд ибн Абу Ваққос ҳузурида бош эгиб турган одамга яқин келди: 
— 
Сен Абу Миҳжанмисан? 
— 
Ҳа, Абу Миҳжанман. 
Гапларимни эшит: «Ўлганимдан кейин мени узум тагига кўмингки, унинг илдизидан чиққан 
шароб суякларимни намласин. Аммо узум тагидан бошқа жойга дафн этмангиз. Ўлганимдан 
кейин ҳам шароб таъмидан маҳрум бўлишни истамайман» (Ибн Касир, «Ал-комил»).
Абу Миҳжаннинг боши баттар эгилди:
— 
Тўғри, бу гапларни мен айтганман. Мусулмон бўлмасимдан олдин шаробни кўп ичардим. 
Лекин бу гапларни ичмай юрган пайтимда айтганман. Баъзида ўзимни тутолмай шунақа 
гапларни айтиб юбораман.
Саъд уни олиб келганларга буюрди:
— 
Оёқларини боғлаб, ҳибс қилинглар. 
* * * 
Рустам Ҳира шаҳрига етиб келди. Шаҳарнинг катталарини тўплаб, жизя беришга рози 
бўлганлари ва урушмаганлари учун алқади. Шаҳарнинг бошлиқларидан бўлган Ибн Букайла 
ўртага чиқди: 
— 
Ёрдам қўлини чўзишга кечиқдингиз, амир! Жонимизни асраб қолиш учун қилдик бу 
ишни. Бунинг учун бизни койимассиз. 

---

Ҳазрати Умар ибн Хаттоб (р.а.). Аҳмад Лутфий Қозончи