Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
30
Jahon otasini tilga oldi-yu, uning holini eslab, xo‘rsindi va: «Sevgilim, vaqtimiz juda 
g‘animat. Ha, sevgilim, sizdan oldin shu iborani tilga olganim uchun meni kechiring. 
Muhabbat dunyoda qanday zo‘r narsa-ya», — dedi. 
Zirg‘omning butun g‘am-g‘ussasi sirtiga tepdi: 
— Bu iborani menga aytishga sizdan bo‘lak hech kimning haqqi yo‘q edi. Mana, dastlab 
o‘zingiz aytib qo‘ya qoldingiz, o‘z og‘zingizdan eshitmay turib, sizni sevgilim deb 
aytishga menda jur’at qayda? Tangriga shukurlar bo‘lsinki, bundan keyin sizni ham 
sevgilim deb atashimga yo‘l ochildi. Bu ibora tilimda qanday laziz, ko‘nglimda qanchalar 
orombaxsh. Shu so‘zni dilimda qayta-qayta takrorlaganman, sizning og‘zingizdan 
eshitarmikanman deb qachonlardan buyon orzu qilib yurardim, mana, maqsadimga 
erishdim. Olamda mendan ko‘ra baxtliroq odam bormi? 
Jahon boshini yerga egdi. Ammo Zirg‘om undan ko‘zini uzmasdi. Ikki bilagidan 
ushlashga yuragi dov bermay, iloji bo‘lsa, ikki ko‘zi bilan uni o‘z yoniga tortib olgisi 
kelardi. Sevligisining vujudi titrab, boshini yerga egib turganini ko‘rgan Zirg‘omning 
ko‘ngliga g‘alati xayollar keldi. Jahon hozir achchiq qilib ketib qolsa kerak, deb o‘yladi-
da, unga dedi: 
— Nega boshingizni yerga egib oldingiz, sevgilim? 
Jahon boshini ko‘tardi va Zirg‘omning ko‘nglidan nimalar kechganini sezib, tabassum 
bilan: «Boshqa xayollarga bormang, sizni sevgilim deb atarkanman, hech kimdan 
qo‘rqqanim yo‘q. Xususan, otamning sizga qilgan muomalalari va ko‘rgazgan iltifotlari 
sizni oshkora shunday deb atashimga yordam berdi. Eh, otam betob bo‘lmaganlarida 
edi, betob bo‘lmaganlarida...» — dedi-yu, jim bo‘ldi. 
— Tangri u kishiga shifo bersin, — dedi-yu Zirg‘om qizning ko‘zlariga tikilgancha jim 
bo‘ldi. Ularning har ikkisi ham bir-birovining dilidagi gapni ko‘zlaridan uqib turardi. Jahon 
Zirg‘omga nisbatan ko‘proq narsa sezdi shekilli, o‘zi so‘z boshladi: 
— Zirg‘om, men o‘z tuyg‘ularini sevgilisidan yashiradigan, uning diliga shubha soladigan, 
ojiz qiz emasman. Necha yillar birga yashab, bir-birimizni yaxshi sinaganmiz, ruhimiz 
bir-biriga payvand bo‘lib ketgan, bizni bir-birimizdan ajrata oladigan kuch endi dunyoda 
yo‘q. Sizsiz menga hayot ham, orzu-umidlarim ham yo‘q. Siz meniki va men sizniki, 
shunga imonim komil. Men qachon biror narsani o‘ylasam, darhol ko‘z o‘ngimda siz 
paydo bo‘lasiz, o‘sha fikrimni bo‘lib yuborganday bo‘lasiz, ko‘z o‘ngimga nimani 
keltirmay, uning ichida sizni ko‘raman. Shunday ekan, bizni judo qila oladigan biror kuch 
dunyoda bo‘lishi mumkinmi axir? Agar vujudimizni bir-biridan ajratsalar ham, ruhimizni, 
xayolimizni aslo ajrata olmaydilar. Lekin oldimizda katta bir g‘ov turibdi, shundan 
o‘tsak... — dedi-yu, sukut etib ko‘zdagi yoshini sezdirmaslik uchun yuzini boshqa yoqqa 
burdi. 
Zirg‘om Jahonning nima demoqchi bo‘lganini tushunmadi. Biroq qizning ajoyib gaplari va 
hozirgi o‘zini tutishi yigitni nihoyatda jo‘shtirib yuborgandi... 
— Nimadan xavotir qilasiz? Sizning biror narsadan qo‘rqqaningizni hech qachon ko‘rgan 
emasdim. Sizdagi aqllilik, dovyuraklilik hamma baloga qalqon edi-ku. Mana, ixtiyorim 
qo‘lingizda, nimaki farmoningiz bo‘lsa, hammasini bajarishga tayyorman. 
— Rahmat sizga, Zirg‘om, ixtiyoringizni menga topshirdingiz, men hech narsadan 
qo‘rqmayman, chunki dunyoda meni sizdan chetlata oladigan hech bir kuch yo‘q. 
Otamda biror o‘zgarish yoki dudmollik yuz berib qolarmikan, degan xavotirda edim, 
ammo bugun o‘sha xavotirim ham yo‘qoldi. U kishining betobliklari bor, tez shifo topib 
ketsalar edi,— dedi Jahon. Zirg‘om unga dalda berdi: 
— Xudo xohlasa, shifo topib ketadilar. Dilingizda boshqa gaplaringiz bo‘lsa, mayli, izhor 
eting. 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon