Microsoft Word bu dunyoda ulib bulmaydi ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
33
alkashlar, eski bangilar. Anavi Madiev degichi kerosindan boshqa narsani ichadi. 
Qilmagan ahmoqchiligi qolmagan. Kelib-kelib, shular namoz o‘qiydimi? Yana-tag‘in, 
choyxonada namoz o‘qiydimi? 
— Choyxonada namoz o‘qisa, el-yurt ko‘radi, rais bova. 
— Namoz o‘qishni birov ko‘rishi shartmi? Namoz o‘qish — e’tiqod. E’tiqod — yurakda 
bo‘ladi. 
— E-e, rais bova, bu namozxonlarda... e’tiqod nima qiladi? Zamon eski iziga 
qaytgudek bo‘lsa, firqaga a’zo bo‘ladi qayta, azon namozi qolib... 
— Shu namozini uyida o‘qisa bo‘lmaydimi? 
— Uyida namoz o‘qisa, kim ko‘radi? Uyida takya kiysa, kim ko‘radi? Hech kim 
ko‘rmaydi! Ko‘cha-ko‘yda namoz o‘qisa — el-yurt ko‘radi. Falonchi namozxon ekan, 
deydi. Ko‘cha-ko‘yda takya kiysa, yurt ko‘radi. Falonchi musulmon ekan, deydi. 
— Shu bolachalar nega shularni oldin qilmadi? Oldin ham takya uchun surp bor edi. 
Joynamoz uchun surp bor edi. 
— Bu zamonni bolalarini qilig‘i ko‘p, rais bova, qilig‘i ko‘p. 
— Shartmi endi, musulmon bo‘lish uchun boshiga oppoq tuvak... 
— Takya! 
— Oppoq takya kiyib olish? Oppoq ishton-ko‘ylak kiyib olish? Ammo-lekin latta-
puttaga suyangan, soqol-mo‘ylovga ishongan musulmonchilikni oxiri voy bo‘ladi. Toat-
ibodatga berilgan musulmonchilikni oqibati yomon bo‘ladi. Musulmonchilik... dilda 
bo‘ladi, kampir. Musulmonchilik odamni dilida bo‘ladi. 
— Imoningiz pok bo‘lsa bo‘pti-da, rais bova. 
— Shunday, shunday. Hamma gap — imonda! Insonni inson etuvchi — imon. Dunyoni 
dunyo etuvchi — imon. Bir so‘z bilan aytsak, imon bilan yashash kerak! Zamon bo‘lsa — 
teskari ketyapti. Mana, hamma xudoga sig‘inib boshladi. Buni oqibati yaxshi bo‘lmaydi. 
Xudoga sig‘inish bora-bora nimalarga olib keladi, bilasanmi? Xudoga sig‘inish... shaxsga 
sig‘inishga olib boradi! Ishonchim komil, xudoga sig‘inish... shaxsga sig‘inishga olib 
boradi. 
— Shular xudoni biladimi? Ishi yo‘q namoz o‘qiydi, noni yo‘q ro‘za tutadi, deydilar. 
Ana, bular kimlar. 
— Chin, har bir musulmon farzandi uchun Qur’on tabarruk kitob. Aytishlaricha, Qur’on 
yettinchi asrda nozil bo‘lgan. Ammo-lekin hozir yigirmanchi asr yakunlanyapti, 
yigirmanchi asr! Yettinchi asr gapi tugul, mana shu yigirmanchi asr boshidagi gaplar 
bugungi kunga to‘g‘ri kelmay qoldi. Yigirmanchi asr shunday bir nuqtaga keldi... O’tgan 
yilgi gap bu yilga to‘g‘ri kelmay qoldi. Kechagi gap bugunga to‘g‘ri kelmay qoldi! 
Masalan, Qur’on ham Hadislarda... otangni o‘ldirganga... onangni ber, deydi. 
Dushmaning chap yuzingga ursa, sen... o‘ng yuzingni tutib ber, deydi. Ushbu pand-
nasihatlarni qanday tushunsa bo‘ladi? Kim qanday tushunadi — o‘zi biladi. Ammo-lekin 
ushbu pand-nasihatlarni men mana bunday tushunaman: ey xalq, qo‘ymijoz bo‘l! Ey 
xalq, poda bo‘l! Bizni baran-baran deydilar. Afsuski, shu gapda jon bor. Asrlar 
mobaynida miyamizga singdirib kelinmish mazkur pand-nasihatlar... baranligamizni 
tamal toshi emasmikin? Yillar mobaynida qulog‘imizga quyib kelinmish ushbu pand-
nasihatlar bizni... qo‘ymijoz qilib qo‘ymadimikin? Ertadan-kechgacha qulogimiz ostida 
jaranglab turmish pand-nasihatlaridan... qo‘ymijoz bo‘lib qolmadikmikin? Xudoga 
shukur, biz ham musulmon farzandimiz. Xudoni o‘zi kechirsin. Ammo-lekin shu haqda 
bir o‘ylab ko‘rishimiz kerak...