Mavzu: zahiriddin muhammad boburning hayoti va adabiy merosi

Tez etar jonon g'ami ishqim otini qo'zgalab,
Kuydurur ul o'tg'a bir-bir ustuxonimni qalab...
Jonimo urding otashi ishqing tutoshtirib,
Yoqding so'ngaklorimni ul o'tqo qalashtirib.
Quyidagi baytlarda esa, juft so'zli, tovushga taqlid hamda naqorat misrali takrorlar qo'llanilgan:
Olur yuz jonni har boqqanda ne ko 'zlar durur vah-vah,
Ming o'luk tirguzur har so'zda ne lablar durur pah-pah.
Chekar zavqi sihi qading bila qumri fig'on kuh-kuh,
Tuzar shavqi guli roʻying bila bulbul navo chah-chah.
Yig'ma saharlar un chekib, ashki nadomatin to'kub,
Behuda kulmaging nedur tifl kibi shaqir-shuqur.
Do 'st xayoli birla san ayla xomushlig 'shior,
So'zlamak asm zishtdurur qurbaqadek vaqur-vuqur.
Uzoringda nure ayyondir-ayon, Ki ondin kunu oy nishondur-nishon.
Balo o'qlarin otg'ali jonima,Iki egma qoshki kamondur-kamon.
Munisning quyidagi baytida bir emas, ikkita badiiy tasvir vositasi qo'llanilgan:
Jonon dudog'i xayoli yonglig', Hayvon bulog'i zuloli yonglig'.
Tashbeh san'atining go'zal namunasi. Ma'shuqa xayolidek uning labi ham o'ta shirin, yoqimli, hayvon bulog'i zuloli ham tiniq va hayotbaxsh bo'lganidek, ma'shuqa lablari ham shunchalik beg'ubor, go'zal. Bu baytda mumtoz she'riyatimizda bayt misralaridagi so'zlarni bir-biri bilan ohangdosh, qofiyadosh qilib keltirish va shu orqali ritmik jozibadorlikka erishish san'ati hisoblanmish tarse' ham ishlatilgan. Yuqorida keltirilgan ikki misradagi har bir so'z bir-biri bilan ohangdoshlik, tenglik kasb etadi. O'zbek mumtoz she'riyatida Navoiydan keyin tarse' san'atiga ko'proq murojaat qilgan va uning benuqson namunalarini ijod etgan shoir Munisdir.
Munis she'rlari, xususan, g'azallari ichida mumtoz she'riyatda matla'dagi misrani maqta'da aynan takrorlash usuli hisoblangan raddul matla'ning namunalari ham uchraydi. Chunonchi, quyida matla'dagi birinchi misra g'azal oxirida, maqta'ning ikkinchi misrasida muayyan maqsad bilan aynan takrorlanadi. Bu usul g'azalning kompozitsion-stilistik jihatdan ravon chiqishini ta'minlaydi. Shoirning