Madaniyatida tarixiy janrdagi tasviriy

Temur Sa
’
dullayev
ning “Shoir 
Alisher 
Navoiyning 
miniatyurachi 
Kamoliddin Behzod bilan suhbati” asarida 
ularning uchrashuvlaridan biri tasvirlangan.
Asar monoxrom ranglarda chizilgan. 
Asardagi tiniq sariq ranglar rassomning nozik 
dididan darak beradi. Kompozitsiyaning 
soddaligi 
–
bu rang va chiziqlarning 
uyg‘unligidir. Rassom nazari
dan hech narsa 
chetda qolmagan. Asarning umumiy holati 
uyg‘unligida ko‘rinadi. Qahramonlarning yuz, 
ko‘z va qo‘llari ifo
dasidan ularning chuqur 
hissiyotlarini anglash mumkin. Agar asarga 
e
’
tibor bilan nazar solsak, bunda 
ko‘z 
oldimizda jonli insonlar namoyon bo‘ladi. 
Alisher Navoiyning uzun yengi panjalarini 
berkitib turibdi, bu shoir yashab o‘tgan 
hayotni 
samarali 
ramzi 
hisoblanadi. 
Kamoliddin Behzod qo‘lidagi kitob bilim va 
donolik, bahor gullari bilan qoplangan daraxt 
esa shoir va rassom ruhlari birligini anglatadi. 
J.Mirtojiyev. 
“Kamoliddin Behzod”.
 2011 yil.
Jaloliddin (Ravshan) Mirtojiyevning 2011 
yili bronzadan ishlangan “Kamoliddin 
Behzod” haykaltaroshlik asarida buyuk rassom obrazi aks ettiril
gan, u portretlar 
se
riyasiga kiradi. Haykal o‘rta asrlar miniatyura ustasiga bag‘ish
langan yodgorlik 
bog‘idagi muzey yoniga qo‘yilgan.
Haykalning biroz cho‘zilgan qomati, mo‘yqalam 
va qog‘oz ushlagan qo‘llarining nazokatli harakati bu ijodkor shaxsning mohiyati
ni va 
uning tabiatining mohiya
tini anglatib qo‘yadi. Barcha yorug‘lik
-soya oqmalari, 
chuqurlik va bo‘rtma joy
larning qarama-qarshiligi, ritmik qismlarning barchasi jonli 
materiya
ning harakatlariga o‘xshaydi. Shu bilan birga san’atkor o‘z asarida lahzalikni 
emas, balki vaqt jihatdan davomiylikni, sof qomat qurilmasini, shuningdek 
Kamoliddin Behzod haqida
gi o‘rnashib qolgan tasavvurlarni kengligini bera
di. Bu 
asarda uslubning sofligi va qat
’iyligi betakror o‘ziga xoslik bilan uyg‘unlashib ketadi.
2008 yili rassom