Jahongir mamatov: iak memuar umid yoki kirish o’rnida

Amir Temur: Birinchi. Men sifatlarimning avvali deb beg’arazlikni tushundim…
Yuzlab va hatto minglab misollardan faqat bittasi. Yyettinchi sessiyada (1991 yil kuzida) 
deputatlardan bir guruhi Islom Karimovning kamchiliklarini betiga aytishdi. U qo’lini ko’ksiga 
qo’yib «Hammasi to’g’ri, tan olaman, imkon beringlar tuzataman» deb ont ichdi. Vaholanki, 
undan qasam ichish talab qilinmagandi. 
Xo’sh, oradan bir yil ham kechmay nima yuz berdi? O’sha yyettinchi sessiyada so’zga chiqqan 
deputatlarni «xalq vakillikdan chaqirib ola boshladi». Qarang, xalqimiz qanchalik “faol”! 
Saylov joylariga sanoqli odamlar kelib, qog’ozda esa butun xalq «ovoz berdi». Quvg’in ustiga 
quvg’in boshlandi. G’araz iloni chaqmagan joy qolmadi. Yyettinchi sessiya qahramonlari Hamza 
Eshnazarov, Rinat Burxonov, Alijon Qo’chqorov, Otajon Polvonov, Oygul Mamatova, Toyiba 
To’laganova, Baxtiyor Qodirov va boshqalar Oliy Kengashdagi ishlaridan chetlatildilar. Kimdir 
bo’shatildi, kimdir qisqartirishga tushdi, kimdir quvildi. Xalk deputatlari Murod Jo’raev, Inomjon 
Tursunov, Shovrux Ro’zimurodov kabilarning qismati nima bo’ldi? Ular millatning guli edilar. 
Karimov «qilichi» bu gullarni kesib tashladi. 
Ajoyib qalamkash, dramaturg Inomjon Tursunov Karimovdan boshqacha fikrlagani uchun hibsga 
olindi. Murod Jo’raev ham jinoyatchi deb topildi va hokazo. G’araz asosiy fazilatga aylandi. Har 
kun, har soatda kimdir g’araz yo’lida qurbon bo’ldi. 
Amir Temur: Ikkinchi. Men har doim Islomga qat’iy rioya qilardim.
Islom Karimov doim Islomga qulluk qiladi. So’zda. Kalomini «Insholloh»dan boshlab «Insholloh» 
bilan tugatadi. Qo’lini kalamulloga qo’yib qasam ichgani hali yodimizda. Ammo Hollandiyaga 
borganda «Bizda Islom xavfi bor, shu bois qattiqqo’lman» degan ham u. Misrga borib esa Al-
Ahzar dorilfununining ilohiyot borasidagi yuksak xizmat uchun beriladigan unvonni olib qaytgan 
ham u. 
Tojikistonda ozodlik istaganlardan qo’rqib dunyoga jar soldi: «Islomparastlar, dinparastlar 
odamlarning boshini kesishmoqda!». 

---

Makkaga borib qaytganda esa katta majlislarda «Men Xudoning uyiga borib keldim, hojiman, bilib 
qo’yinglar» dedi. 
Bir tarafda xalqni Qurbon hayiti bilan tabriklab, ikkinchi tarafda madrasalar, machitlardan 
odamlarni quvishga amr berdi. “Musulmonman” degan zot uchun bu dunyo zulmatga aylandi. 
Din arboblari qatag’onga uchradilar. E’tiqod, iymon, ishonch, diyonatni asragan, avaylagan 
kishilar xavfli shayton, tilyog’lamachilik, aldov, kazzoblik, manfaatparastlik, rishvatxo’rlik qullari 
esa rahmon bo’lib ko’rindilar.