Ислом динининг вужудга келиши, унинг моҳияти ва тарқалиши

Салжукийлар давлати. 
Салжукийлар давлати номи турк – ўғуз қабиласи бошлиғи Салжук Ибн Дукак номидан 
олинган. Аввал бу қабилалар Сирдарѐнинг қуйи қисмида яшаган. X аср охирида Зарафшонга 
келган. Кейинроқ Салжукийлар яшаш учун Ғазнавийлар давлатидан Хуросонга кўчиб келишни 
сўраганлар ва бу ерда куч тўплаб 1040 йилда Данданакон деган жойда Ғазнавийларни тор-мор 
этганлар. Салжукийлар ҳукмдори Туғрулбек 1055 йилда Бардодни эғаллаб « Шарқ ва Ғарб 
султони» номини олган. 

---

Ҳукмдорлари: Туғрулбек (1038-1063), Алп Арслон (1063-1072), Маликшох I (1072-1092), 
Маҳмуд (1092-1094), Баркиѐрук (1049-1104), Маликшох II (1104-1105), Султон Санжар, (1118-
1157) ва бошқалар. Салжуқийлар давлатида ижод қилган Низомулмулк Ч(ХII аср) ўзининг 
«Сиѐсатнома» асарини ѐзган. Ўрта Осиѐ халқлари ҳаѐтида ўзининг қудратлилиги, бошқаруви, 
иқтисоди ва маданияти билан муҳим из қолдирган давлатлардан бири-Салжуқийлар давлати эди. 
Бу давлат IX асрнинг иккинчи ярми ва X аср ўрталарида Оролбўйи ҳамда Каспий денгизи 
атрофида яшаб ҳаѐт кечирган ўғиз уруғларининг ўзаро уюшуви, итгифоқи асосида вужудга 
келади. Бу давлатнинг пойтахти 
Сирдарёнинг 
куйи оқимида жойлашган Янгикент шаҳри бўлган. 
XI аср ўрталарига келиб бу давлатга шарқдан бостириб келган қипчоқлар қаттиқ зарба беради. 
Шундан кейин ўғиз уруғларининг бир қисми Шимол томонга, рус даштларига, иккинчи қисми 
Осиѐ ерларига чекинади, учинчи 
қисми 
эса ҳозирги Туркистон ерларига ўтиб, бу ердаги маҳаллий 
аҳоли билан кўшилиб кетади ва булар туркманлар деб аталади. 
Тарихчи Рашиддин, буюк алломалар: Маҳмуд Қошғарий, Абул-Ғозийларнинг қолдирган 
маълумотларига қараганда^, ўғизлар 22 ѐки 24 қабиладан иборат бўлиб, булар човдир, чандир, 
слерели, ичдир, салир, язир ва бошқалардир. 
Салжуқийлар давлатининг асосчиси ўғизлариинг кўзга кўрингап етакчиларидац 
(ѐбғуларидан),
л
бўлган Салжуқбек бўлган. Салжукбек ва унинг авлодлари-Туғрулбек, Довудбек, 
Чағрибек ва бошқалар даврида бу давлат ҳар томонлама юксалади. 
Мовароуннаҳр ерлари қорахонийлар томонидан эгаллангач, салжуқийларнинг шароити 
оғирлашиб, Ғарбий ҳудудлар томон силжий бошлайдилар. Натижада^Х! асрнинг биринчи ярмида 
улар Ғазнавийлар ери бўлган