Искусство — %мирим

«АЛПАМЫС» ПЬЕСАСЫНДАҒЫ ГҮЛПАРШЫННЫ; АРИЯСЫ

Ашығым, атқа минипсең,

Мени излеп келипсең.
Жипек шапанлар кийипсең,
Көрисейик, қолыңды бер!

Арқа бетте дүмпекли таў,

Табылды маған қарсы жаў.
Елге келипсең аман-саў,
Көрисейик, қолыңды бер!

Айрылғалы нешше айлар,

Ийесиз турды Ақсарайлар.
Қутлы болсын, жаңа жайлар,
Көрисейик, қолыңды бер!
«ҚЫЗЛАР ҮЙГЕ КИР» НАМАСЫНА АРИЯ

Ашылған бағымның гүли солды ма, Әжел жетип пайманамыз толды ма. Неге мунша ойланасаң жан ата, Ақ ордаңа нашар тулға болды ма? Шашкенемди бестен таллап өрейин, Ығбалымды талайымнан көрейин. Неге мунша қыйналасаң жан ата, Жаўшыларға өзим жуўап берейин.

Он сегизде мениң бақтым ашылғай, Дуз несийбем Байсын елге шашылғай. Тоқсан аттан озып келсең Байшубар, Төрт аяғың ақ сийнеме басылғай. Буны шапқан мәрттиң тарқар қумары, Жалтырап көринди тилла тумары. Ат келди деп лалаўласпаң қалмақлар, Бул киятырған Алпамыстың шубары.

* * *
ПАЛЎАН ҚЫЗ

(сөзи Ж.Аймурзаевтики)

Көк дарайы киби салланып жерлер, Гүллер гүллеп атыр таза шешеклер. Гүлге қонып нама сайрар бүлбиллер, Дейди ҳаўаз, тағы-тағы сайраңлар. Шашлары өрилип, зулпы таўланып, Полат кетпенлерин беккем қолға алып. Ҳасыл алтын пахтасына жол салып, Қулаш керип кетпен урды палўан қыз. Мине, усы тәбияттың ишинде, Ырғалып-шайқалып қурылыс дәстинде. Даўыс қосып тоты бүлбил сестине, Қосық айтып және күлип ойнаң сиз. ӘМИЎДӘРЬЯ (сөзи Ә.Шамуратовтики) Булқыйсаң сүйиклим, зуўлап булқыйсаң, Памир таўларынан бизге суў қуйсаң, Асаў Әмиў деп айтады тарийхта, Мәўжурып қысы-жазы шағлап толқыйсаң. Ишкенде суўыңды мийрим қанады, Шийрин жаным рәҳәтке толады. Әмиўдәрья қуўатымсаң, жанымсаң, Сен шалқысаң — ел шадлықта болады. Дәртлериме даўа суўларың сениң, Егиске бөленген бойларың сениң. Кеўлимди көтерип, зейним ашады, Ғаңқылдасып ушқан қуўларың сениң. Булқы жаным, булқы, мудамы булқы, Мәўиж урып мудамы ҳалласла, толқы. Әмиўим, деп Аршан9 сайрар бағларда, Шад болсын бойыңда қарақалпақ халқы. БОЛАР (сөзи И.Юсуповтики) Бултлар көп түнеген асқар таўлардың, Жүзин перделеўши думаны болар. Ярының көзине шөп салған ярдың, Көкиректе гүдикли гүманы болар. Муҳаббат ол гүли емес Қырымның, Желпилдиси емес жипек бурымның. Жигитлик ҳәсери урған мурынның, Кеминде бир батпан шамалы болар.