Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

ҳам, ҳ у сенларни, ҳозир қулоқларингни кесиб олмасам- 
ми, дейди-ю, қулоғимизни икки қўллаб беркитиб қочта- 
нимизда орқамиздан қувламайди, кулиб тураверади.
16
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Узокда бориб олиб яна:
Анор бобо,
Бе%и бобо,
Қовоц бобо,
Товоц бобо,
— деб ирғишлаймиз. Не- 
га десангиз, ш у бобомиз чиндан ҳам иакана, бўйи қиш- 
лоғимиздаги ҳамма боболарникидан паст, ёнига ппчоқ 
осиб юради-ю, ўша пичоҳннпг ҳини товонига тегиб ту- 
ради.
Мева тугилган дийидни қайтадан боғлай олмай, ш ун- 
дайлигича кўтариб ичкари кирсам, А.ҳмаддул бобом ўзим- 
нинг бобомнинг ўнг томонига ўтириб, чап қўлини унинг 
пешанасига дўйиб, энамга ка,раб гапираётган экан:
— Ўртогилшинг тоби қочиб долгапини эрталаб эши- 
тувдим. Ана чиқаман, мана чидаман, дейман, дайда. Энди 
жўнаётган эдим, кампир пича ўтин ёриб беринг, деб қол- 
ди... Ол, ўғлим, узумдан еявер, 
сенга олиб чиқдим,— 
Аҳмадқул бобом, ўзим мўлжаллаб қўлимни чўзсаммп- 
чўзмасамми деб турганимда, катта бир бошни менга узат- 
ди. Яна сўзида давом этди: — Ўтинни ёриб бўлиб, мол- 
ларга хашак ҳам солиб қўя қолай деб оғилхонага ки- 
рувдим, ана бу хушхабарни қаранг, катта қашқа қўйп- 
миз тугаман деб турибди-я!
— Эсон-омон қутулиб олдими, ахир?! — шошилиб сў- 
ради энажоним.
— Яратганга шукр, — деди Аҳмадқул бобом иккала 
қўли билан соқолини силаб, — яна тагин эгпзаклигини 
айтмайсизми!
— Вой худойим-ей, — хурсанд бўлди энам.
— Икковиям эркак денг!
— Худо бераман деса шу-да.