Buxoro muhandislik-texnologiya instituti

 
Sharobdagi sichqon hidi 
Sharobda sichqon hidi hosil bo‗lishining sababi xaqida aniq fikr yo‗q. Ba‘zilar 
achitqisimon  mog‗orlar  Brettanomyces,  Monilia  va  ba‘zi  sut  kislotali  bakteriyalar 
sharobda  rivojlanib,  sichqon  hidini  hosil  qiladi  desa,  boshqalar  sharobda  temir 
miqdori  oshib  ketishi  natijasida  vujudga  kelgan  kimyoviy  reaksiyalar  oqibati  deb 
hisoblaydilar. 
Bu  kasallik  hamma  tur  oq  va  qizil  sharoblarni  -  nordon,  shampan,  nimshirin, 
desert  sharoblarni,  xeres,  portveynlar,  vermutlar  va  meva-rezavor  sharoblarni 
jarohatlaydi.  Kasallikning  boshlanishida  sharobni  yutib  bo‗lgandan  keyin  (keyingi 
ta‘m)  yoqimsiz  ta‘m  seziladi.  U  ta‘m  og‗izda  uzoq  vaqt  saqlanadi.  Kasallik 
rivojlanganda sharob loyqalanadi, cho‗kma tushadi, sichqon hidi va ta‘mi shunchalik 
ko‗payadiki, u sharobni ishlatib bo‗lmaydi. Mikrobiologik jarayon rivojlanib sirka va 
sut  kislotalarning  miqdori  ko‗payadi.  Sichqon  hidini  kamaytirish  uchun  temir 
miqdorini  5  mg/dm
3
  -  ga  kamaytirib,  kislotalikni  7  mg/dm
3
  -  gacha  sharob 
barqarorligini ta‘minlovchi ishlovlar o‗tkazish kerak. 
Ko‗p  marta  sharobni  quyib  turib  shamollatib,  sulfitatsiya,  pasterizatsiya, 
xurushlash  va  filtratsiya  bilan,  hamda  aktiv  tirik  achitqilar  bilan  ishlov  berish 
sharobni  dastlabki  sifatini  tiklashga  yordam  beradi.  Ba‘zan  -4  -  8ºS  sovuq  bilan 
ishlov berish ham yordam beradi. 
SHarobga  1-2%  -li  ishqor  qo‗shib  sichqon  hidini  aniqlash  mumkin. 
Mikroblardan  bo‗lmagan  sichqon  hidini  yo‗qotish  og‗irroq.  SHaroblarda 
mikroorganizmlar rivojlanib, hosil bo‗lgan sichqon hididan qutilib bo‗lmaydi. 

---

298