Баҳтли оила 1 Кириш

Шукр қиладиган кўп нарсамиз бор...
Кейинги вақтларда "шукр" сўзи унутилгандай бўлди. Ҳамма ўз ҳолидан шикоят 
қилади. Бор нарсага шукр қилмай, йўқ нарсаларга оҳ-воҳ уришининг фойдаси йўқ, 
зарари бор. Болаларимиз ёнимизда, хавфсизлигимиз ва осойишталигимиз жойида, 
149

---

қорнимиз тўқ, устимиз бут бўлса, саломат бўлсак, дунёдаги энг бахтли инсонмиз 
дейишга, шундай ўй-хаёлга нима тўсқинлик қилади. Ажабо! Арпа нон топа олмай 
дарахт япроғи ейишга мажбур бўлган илк мусулмонларни ўйлайлик. Ҳазрати 
Пайғамбар (с.а.в.)нинг қоринларига иккита тош боғлаганларини, кетма-кет икки кун 
буғдой унидан қилинган нон ея олмаганларини, оналаримизнинг икки, уч ой уйларида 
қозон қайнамаганини эслайлик. Бизларга берилган неъматларни ўйлаб, Раббимизга 
шукр қилайлик. Зеро, шукр неъмат ва бахтни орттиради. Жаноби Ҳақ шундай дейди:
"Қасамки, агар берган неъматларимга шукр қилсангизлар, албатта, (уларни янада) 
зиёда қилурман. Энди агар куфрони (неъмат) қилсангизлар, албатта азобим ҳам жуда 
қаттиқдир"
(Иброҳим сураси, 7-оят).
Бу нонкўрликнинг азобини руҳий зарба билан, маънавий очлик билан тортяпмиз. 
Тизгинсиз ҳирс ва орзуларнинг оловлари ичида қовриляпмиз.
Ҳазрати Пайғамбар (с.а.в.) – оила бошлиғи
Маълумки, Расулуллоҳ (с.а.в.) умматининг маънавий отаси, аёллари (р.а.) эса 
мўъминларнинг онаси мавқеидадирлар. Пайғамбаримиз (с.а.в.) бу борада шундай 
деганлар:
"Мен сизни отангиз ўрнидаман, сизга ҳамма нарсани ўргатяпман". Жаноби Ҳақ ҳам 
уларнинг ва аёлларининг мавқеларини шундай деган:
"Пайғамбар мўъминларга ўзларидан ҳам ҳақдорроқдир, унинг аёллари эса уларнинг
оналаридир"
(Аҳзоб сураси, 6-оят).
Бутун мўъминлар бу оилага мансуб ака-ука, опа-сингиллардир. 
Расули акрам (с.а.в.) мўъминларни ўз оталаридан зиёда қўл остиларига олганлар, 
уларнинг азоб чекмаслиги учун ўзлари кўп зулмларга чидаганлар. Шу билан бирга 
Расулуллоҳ (с.а.в.) шахсий оила ҳаётларида ҳам бутун инсониятга ўрнак кўрсатганлар. 
Ҳазрати Пайғамбар (с.а.в.) аёлларга яхши муносабатда бўлиш комил мусулмон 
бўлишнинг шарти дея марҳамат қилганлар:
"Сизларнинг энг хайрлиларингиз аёлларига энг яхши муносабатда 
бўладиганларидир. Оиласига энг яхши муносабатда бўлганингиз эса менман".
150

---

Расулуллоҳ (с.а.в.) аёлларини бир омонат сифатида кўрардилар. Аёлларга яхши 
муносабатда бўлинишини истаган Пайғамбаримизнинг ўзлари бу борада энг гўзал 
намуна бўлганлар.