Ашурхон комилова "СОҒинч ранглари"

ВИСОЛИНГ

“Капалак қўнади табассумингга”,

Гул-гул очиляпти ёрим дудоғинг.
Шукурлар айтяпсан ҳар бир кунингга,
Қувонч рангларидан порлар қароғинг.

Дийдорлар сабоси сочларинг силаб,

Қизил ёноқларингсовутмоқ истар.
Кўзлар эса аста лабингга қараб,
Бир сўз айтишингни ёлвориб тилар.

Қувончли юзингга ҳаваслар қилиб,

Армонларни солдим, орзу қўйнига.
Тунги соғинчларни гулчамбар қилиб,
Тонгда илиб қўйгум, дийдор бўйнига.

ЁҒМОҚДАДИР ҚОР

Ҳижронлар кўшкида юрибман яшаб,

Заррача дийдорга бўлдим бугун зор.
Изғирин музлардан қалбим қақшади,
Кўнглим осмонига ёғмоқдадир қор.

Қанча умидларга ошино эдим,

Негадир дунёлар бўлди менга тор.
Қиш! Ишқим дардини тинглагин дедим,
Кўнглим осмонига ёғмоқдадир қор.

Онажон хаёлга асира бўлиб,

Самога термулдим недан умидвор.
Ҳақиқатдан кечиб,саробга кўндим,
Кўнглим осмонига ёғмоқдадир қор.
☆☆☆☆☆☆

Ишқдўз тақдир қандоқ ўйин бошлаган,

Майин кокиллари тебранар беҳол.
Танин ярми қуриб, ярми яшнаган,
Аросат ичида қолган мажнунтол.

Тенг келган фасллар баҳор, кузида,

Тасалли беролмас дарёлар "Тентак".
Ҳосил бўлмоқдадир тупроқ юзида,
Ярми яшил, ярми сарғимтир ипак.

Мажнунтол тебранар, шамол дастидан

Армонлар ғувиллар қулоғим карахт.
"Тентаксойда" оққан сароб аксидан,
Боқиб турар жулдур кийим кийган бахт.

ВИДОЛАШУВ

Яна масофамиз узоқлашмоқда,

Бир сўз деёлмайин ортга боқаман.
Қалбимда минг ҳадик, минг хавотирлар,
Соғинч оловидан жисмим ёқаман.

Яна масофамиз узоқлашмоқда,

Яна фироқларга асира қилдинг.
Умид уруғларин кўксимга қадаб,
Ва яна шунчаки "кераксиз" билдинг.

Енди масофамиз яқинлашмайди,

Дилимга ҳижронлар наштарин санчдинг.
Сохта олқишларга кўмилиб яша,
Шу бўлар ҳамдардинг, сўнгги юпанчинг.