Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

u ichida. 

 

Biroq toshlar unga qariyaning hali ham u bilan birga ekanidan ishora berdi va bu 

boʻzbolada ishonch uygʻotdi. U yana boʻm-boʻsh maydonga koʻz yugurtirdi, biroq endi 

uning nigohi oldingiday umidsiz emas edi. U yot bir dunyoga kelib qolmagan, shunchaki 

yangi bir joyda edi. 

 

Axir, unga ayni shu — yangi joylarni koʻrish yoqardi-da. Agar ehromlargacha yetib 

borish nasib etmasa-da, achinmaydi, chunki u har qanday choʻpondan ham koʻproq 

narsalarni koʻrdi, bildi. 

 

«Ular bilsaydi, — Oʻyladi boʻzbola, — atigi ikki soatli yoʻl narisida hammasi mutlaqo 

boshqacha ekanini». 

 

Yangi dunyo hozir uning koʻz oʻngida oʻlik maydonga aylanib yotardi, biroq haligina bu 

joyda hayotning qaynab-toshganini koʻrishga u ulgurdi va endi buni hech qachon 

unutmaydi. U oʻzi koʻrgan qilichni ham esladi: ha, ikki daqiqali tomosha uchun koʻp 

pulidan ajrab qolishiga toʻgʻri keldi, biroq bunday narsani u avval hech qachon 

koʻrmagandi-da. Tuyqusdan Santyago dunyoga nafaqat tovlamachi va yaramas 

kimsaning qurboni boʻlgan odam koʻzi bilan, balki jasur xazina qidiruvchi va 

sarguzashtlar ishqibozining nigohi bilan ham qaray olishini anglab qoldi. 

— Men — jasur xazina qidiruvchi va sarguzashtlar ishqiboziman, — mingʻirladi u 

uyquga ketarkan. 

Kimdir biqinidan turtganidan u uygʻonib ketdi. Santyago qoq oʻrtasida tunagan bozor 

maydoni tong otishi bilan tagʻin jonlana boshlagan edi. 

 

Odatiga koʻra, qoʻylarni koʻrmoqchi boʻlib alanglarkan Santyagoning uyqusi butkul 

ochildi va oʻzining yangi bir olamda ekani yodiga tushdi, esladi, biroq bundan koʻngli 

choʻkmadi, aksincha, u baxtiyor edi. Endi qorin gʻamida tentirab yurmaydi — toʻgʻri 

xazinaga yoʻl oladi! Garchi choʻntagida bir miri boʻlmasayam, ertangi kuniga ishonchi 

bor, koʻngli toʻq. Kecha oqshom u sarguzashtlar ishqibozining taqdirini havas qildi, 

bunday qismatni oʻziga tanladi: endi u bir paytlar kitoblarda oʻqigan qahramonlardan 

biriga aylanadi. 

 

Boʻzbola shoshilmasdan qadam tashlab, bozor maydonining chetidan yurdi. Savdogarlar 

chodirlarini ocha boshlashgandi, u shirinliklar sotadigan bir savdogarga peshtaxtaga 

narsalarini terishga koʻmaklashdi. 

 

Savdogar xursand boʻlib kuldi; u oʻz hayotidan mamnun, nima uchun yashayotganini 

bilar va yangi ish kunini xush kayfiyat bilan qarshilashga hozirlanayotgan edi. Uning 

kulgisi boʻzbolaga qariyani — sehrli podshoh Malkisidqni eslatdi. 

 

«Bu savdogar dunyo kezish yoki movutchining qiziga uylanish uchun shirinlik 

---