Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

oʻzining kuchini koʻrsatsa, harqalay, kishi yolgʻizlik azobidan unchalik ozor chekmaydi. 

Tez-orada, atigi bir necha kundan keyin, u ehromlarga yetib boradi. Sof oltindan yasalgan 

koʻkraksiparli qariya besh-oltita qoʻyini olib, boyib qolish uchun uni anoyi qilmagandir. 

 

Qariya unga belgilar haqida gapirdi va Santyago, boʻgʻozdan suzib oʻtgunicha, faqat 

shular haqida oʻyladi. Gap nimadaligini u tushundi: Andasuliyada sangʻib yurib, yerdagi 

va osmondagi belgilarga qarab oʻzini oldinda nimalar kutayotganini bilib olishga urindi. 

Chumchuq ilonning bekinib turgan joyidan xabar yetkazishi mumkin; buta shu atrofda 

jilgʻa yoki daryo borligidan darak beradi. Bularning bariga uni qoʻylar oʻrgatdi. 

 

«Agar ularni Tangri yoʻllab turgan boʻlsa, U menga ham yoʻldan chalgʻishimga monelik 

qilmaydi», — Oʻyladi Santyago va biroz xotirjam boʻldi. Shunda hatto choy ham 

unchalik taxir tuyulmadi. 

— Sen kim boʻlasan? — tuyqusdan ispancha soʻz eshitildi. 

 

Santyago beixtiyor yengil tortdi: u belgilar haqida oʻylayotgandi va mana, belgi berildi. 

Unga ovoz bergan taxminan uning tengquri, yevropacha kiyingan boʻlib, faqat terisining 

rangi shu yerlik ekanini bildirardi. 

— Sen ispanchani qayoqdan bilasan? — soʻradi Santyago. 

— Bu yerda uni qariyb hamma biladi. Ispaniya ikki soatlik yoʻl. 

— Kel, oʻtir, men seni biror narsa bilan mehmon qilay. Oʻzingga ham, menga ham vino 

buyur. Choyga uncha tobim yoʻq. 

— Bu mamlakatda vino ichishmaydi, — javob qildi u. — Vino ta’qiqlanadi. 

 

Shunda Santyago ehromlargacha yetib borishi zarurligini aytdi. Xazina haqidagi gap 

ogʻzidan chiqib ketishiga bir bahya qoldi, biroq vaqtida tilini tishladi: aytib boʻladimi, bu 

arab unga yordam berishi evaziga xazinaning bir qismini talab qilishi mumkin-ku. 

Boʻzbola qariyaning gaplarini esladi: qoʻlingda, oʻzingniki boʻlmagan narsani va’da qila 

koʻrma. 

— Meni ehromlargacha olib borolmaysanmi? Buning uchun men senga haqini toʻlardim. 

— Sen tasavvur qila olasanmi oʻzi, uning qaerdaligini? 

 

Santyago yemakxona xoʻjayini ularning yaqiniga kelib, gurungni jon qulogʻi bilan 

eshitayotganini payqadi. Garchi uning oldida gapirgisi kelmayotgan boʻlsa-da, boʻzbola 

omadi chopib uchratgan yoʻl boshlovchini qoʻldan chiqargisi kelmasdi. 

— Butun Sahroni kesib oʻtishingga toʻgʻri keladi, — dedi u. — Buning uchun pul kerak. 

Puling bormi? 

 

Bu savoldan Santyago hayron boʻldi. Biroq u qariyaning gapini esladi: agar sen biror 

narsani xohlasang, butun Olam sening xohishing ijobat boʻlishiga koʻmaklashadi. Va u 

choʻntagidan pulni olib, arabga koʻrsatdi. Xoʻjayin ularga yanada yaqinroq kelib, 

tepalarida turib oldi, keyin esa haligi bola bilan arabchada qattiq-qattiq gaplashdi. 

Santyagoning nazarida xoʻjayin nimagadir achchiq qilayotganday edi. 

— Ketdik bu yerdan, — dedi bola. — Bizning bu yerda oʻtirishimiz unga yoqmayapti. 

---