karam kabilarni iste’mol qilish kerak. Konservativ davo yordam bermaganda
va demping-sindromning og’ir hollarida operatsiya qilinadi. Bu duodenal
passajni tiklashga qaratilgan asosan rekonstruktiv
operatsiyalar hisoblanadi
(Bilrot II va Bilrot I).
Keltiruvchi qovuzloq sindromi - operatsiya texnikasidagi kamchilik,
bitishma jarayoni yoki duodenal o’tkazuvchanlik buzilishlari rivojlanishi
natijasi hisoblanadi. Patologiya aksariyat operatsiyadan keyin birinchi yiliyoq
paydo bo’ladi.
Klinik jihatdan kasallik ko’prok o’ng qovurg’a osti sohasida og’irlik va
og’riq bilan o’tadi, vaqti-vaqtida o’t aralash yoki ovqat bilan o’t aralash qayt
qilinadi, shundan so’ng bemor sezilarli engillik his qiladi.
Ovqatni qaytarish, kekirish, jig’ildon
qaynashi, to’sh orqasida og’riqlar
bo’lishi ehtimol.
Keltiruvchi qovuzloq sindromi patogenezi murakkab va ko’p qirrali: 1)
keltiruvchi qovuzloqning gastroenteroanastomoz orqasida qisilishi; 2)
keltiruvchi qovuzloq rotatsiyasi yoki buralib qolishi; 3) keltiruvchi
qovuzloqning ichaklar orasidagi tutashgan joy invaginatsiyasi (kirib qolishi);
4) keltiruvchi qovuzloq shilliq pardasining me’da-ichak anastomoziga
tushishi; 5)
uning bitishmalardan bosilishi; 6) o’smadan bosilishi, chandiqli
torayishi; 7) texnik xatoliklar va boshqalar.
Diagnostika ro’y-rost klinik manzara asosida o’tkaziladi. Rentgenolegik
tekshiruvda kontrast moddaning keltiruvchi qovuzloqqa tushishi qayd
qilinadi, biroq bu keltiruvchi qovuzloq sindromi manzarasi bo’lmagan
bemorlarda ham ro’y berishi mumkin.
Davolash demping-sindromdagi kabi konservativ,
vitarninlar bilan
davolash - oqsilli preparatlar, arninokislotalar yuboriladi, sanatoriy-kurortda
davo qilinadi. Keltiruvchi qovuzloq sindromining og’ir darajasida,
mexanik
tusiqlar paydo bo’lganda yaxshi natija beradigan operatsiya usulini qo’llanish
tavsiya etiladi.
Anastomozning peptik yarasi asosan saqlanib qolgan me’da
sekretsiyasida hosil bo’ladi. Kislotalilik juda oshgan bo’lsa, ular tez-tez
uchrab turadi, past bo’lsa, kam uchraydi, axiliyada sira uchramaydi. Bu
rezektsiyadan keyin yuz beradigan eng og’ir asorat va operatsiya qilingan
bemorlarning 0,5-2,5 foizida odatda dastlabki 3 yil ichida va asosan
erkaklarda uchraydi. Biroq,
ayollarda, yoshi ulg’aygan va keksa yoshdagi
kishilarda ham bo’lishi mumkin.
Peptik yara joylashuvi har xil - keltiruvchi qovuzloqda ham, anastomoz
sohasida ham bo’ladi, ko’pincha ichak tutqich, ko’ndalang chambar ichak,
me’da
osti bezi, ichakka penetratsiyalaydi.
Peptik yaraning bosh simptomi qattik va azob beradigan og’riq
hisoblanadi. U operatsiyadan oldingi og’riqdan kuchli. Og’riqsiz damlar
tobora kamayib boradi, og’riq doimiy, orqaga, ko’krak qafasiga beriladi
(irradiatsiya), jig’ildon qaynashi, qusish xarakterli. Bemor ozib ketadi, doimo
grelka qo’llanilishi sababli epigastriy sohasida pigmentatsiya paydo bo’ladi.
Operatsiyadan keyingi peptik yara bir qancha asoratlar - qon ketishi,
perforatsiya,
penetratsiya berishi, og’irlashgan hollarda hatto oqma yara
rivojlanishi mumkin (tashqi yoki me’dachambar oqma yara).
Anastomoz peptik yaralarini va asoratlarini davolashning asosiy usuli
operatsiya hisoblanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: