@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
Xona o’lik sukunatga cho’mdi. Ushbu dahshatli "ko'mish" so’zi bizga nima
bo'lganini tushunishga majbur qildi. Esme endi biz bilan emas va bo’lolmasdi ham...
Biz uning mehrli ovozini boshqa hech qachon eshitmaymiz, quvnoq yuzini
ko'rmaymiz, uni quchoqlay olmaymiz... Bu hayollardan tomog'imga nimadir tiqildi.
Rozali birinchi bo'lib o'ziga keldi. – Yana qanday dafn marosimi? Sen nima
haqida gapiryapsan? Biz hech kimni ko'mmaymiz! Esme tirik! U uyg'onadi! – Uning
ko'zlari nafrat va nadomatga to’la edi. Tabiiyki, bu uqubatni onasini yo’qotgan
qizning og’riqli azobidek his qildim.
- Rozali, - Bagirraning ovozi bir tekis va sokin edi – Esmening ruhi tanadan
ajralgan. Esme endi oramizda emas… Vaqt ta'sirida vampirning tanasi o'zgarmaydi,
ammo, baribir, uni barcha qoidalar va urf-odatlar asosida dafn etishimiz lozim.
Menimcha, Esme ham buni xohlaydi. Hozir hammangizga qanchalik qiyinligini
tushunaman. Bu ham juda og’riqli, ammo...
- Tushunasanmi? Sen hech narsani tushunmaysan! Sen bu yerda kimga buyruq
beryapsan? – Rozali g'azablandi.
- Rozali, yetarli. Bas qil! – Karlayl uning yelkasiga qo’lini qo'ydi va uni yengil
quchoqladi. – Bagirra haq, biz buni to’g’ri qabul qilishimiz kerak. Shunisi ma’qul.
Menimcha, Esme o'z orolida dafn qilinishni istagan bo’lardi. Esme oroliga… Biz
hammamiz uni juda yaxshi ko'ramiz. Barchamiz uchun bu juda qiyin, ammo
menimcha, Esme barcha urf-odat va hurmat bilan haqiqiy dafn marosimiga loyiq. Biz
kuch to’plashimiz kerak. Bagirra, bizga Esme bilan xayrlashish uchun bir oz vaqt
ber...
- Men shu atrofda bo'laman. Tayyor bo'lganingizdan keyin menga xabar qiling.
– Bagirra shu so’zlarni quruqqina
qilib aytib, derazadan sakrab chiqib ketdi.
Bagirra quyosh botganda hammamizni teleportatsiya orqali Esme oroliga
yetkazdi. Bir vaqtlar men nihoyatda baxtli bo'lgan orol... Edvard bilan birga bo’lgan,
qizimizni homilador bo’lgan orol... Men ertak deb hisoblagan orol – bu yer yuzidagi
jannat edi. Hammasi bir zumda o'zgarib ketdi…
Emmet va Jasper Esme uchun toshdan maqbara qurishdi. Rozali va Ellis
Esmeni so'nggi safari oldidan kiyintirishdi. Ular unga oq dantelli ko'ylak kiydirib,
sochlariga oppoq tropik gul qadab qo'yishdi. Ushbu kiyimda Esme uxlab yotgan
malika kabi ko'rinardi. U huddi ertakdagidek uyg'onish arafasida turgandek
ko’rinardi. Ammo men bunday bo'lmasligini bilardim. Men harakatsiz yoniga
harakatsiz o'tirdim va unga nazar tashladim. Uzluksiz qaradim, go'yo uning yuzini
xotiramda abadiy muhrlashga harakat qilayotgandek edim, shunda uning bir parchasi
doimo yonimda bo’lardi.
Tongda hamma narsa tayyor bo’ldi. Biz ehtiyotkorlik bilan Esmening jonsiz
tanasini gullar bilan bezatilgan dahmaga yotqizdik. Biz hammamiz tashqarida
@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi // Abduqodir Toshpo’latov
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi
kifoya qilsin!
Bagirra hech narsa demadi. U, shunchaki, Rozalining ko'zlariga tikildi.
- Bo'ldi, qizaloq, bu uning aybi emas. – Emmet qo'lini Rozalining yelkasiga
qo'ydi. – Tinchlan, bu hech narsani o'zgartirmaydi.
- Barchangizga nima bo'layapti? U sizni nima sehrladimi? – Rozali qo'llarini
silkitib, Emmetning qo'lini yelkasidan olib tashladi va tezda uy tomon yurdi.
Biz
jim turardik, g’amgin nigohlar bilan uni kuzatib turdik.
- Havotir olmanglar. U bu qayg'udan xalos bo’ladi. Hammasi joyiga tushib
ketadi hali. Men endi sizning oilangizga nifoq keltirmayman. – Bagirra Emmetga
afsuslangan nigoh tashladi. – Sizni uyga yetkazib qo’yishim bilanoq, men sizlarni bir
umrga tark etaman.
Bu so'zlar qalbimni tilka-pora qildi. Men o'zimni Bagirraning bo'yniga
tashlamoqchi edim, uni mahkam quchoqlab, hech qayerga qo'yib yubormaslikni
xohlardim. Ammo men hozir bu masalani ko'tarmaslikka qaror qildim. Qolgan
kuchimni yig'ib, Renesmini Jeykobning qo'lidan olib, xiyobonga jo’nadim. Renesmi
hamma narsani tushunib, u ham juda qiynaldi. U kichkina qo’llarini uzatib, Esmening
ko’ksiga oq gul qo’ydi. Men ham uning boshiga ulkan guldasta qo'ydim. – Orom ol,
aziz onajonim. Men seni sog'inaman. Sen mening qalbimda abadiy qolasan! –
Yuzimdan biroz yosh oqayotganini sezdim. Men uni beparvolik bilan artib, dahmadan
chiqib ketdim.
Yarim tunda Bagirra bizni Forksga yetkazdi. Biz jimgina uyga kirdik. Men
Renesmini to’shagiga yotqizdim, yuqoriga ko'tarilib, Edvard bilan xonamizga kirib,
yuzimni yostiqqa ko'mdim-da, o’zimni divanga tashladim. Vampir bo’lganimdan
buyon hayotimda birinchi marta uxlay olmaganimdan afsuslandim.
Do'stlaringiz bilan baham: