Abadiy quyosh botishi

Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
Uch qadam bilan men o’sha joyga yetib bordim, bir vaqtning o'zida Jeykob va 
Emmetni chetga tashladim. Keyin chorasiz tiz cho'kdim... Oldimda ikkita jonsiz jasad 
yotardi… Ko'zlarim oldidagi voqealik yana bo’y ko’rsatdi. Bu haqiqatmi? Nahotki, 
Esme  va  Bagirra  Aidaning  changalida  bo'lsa…  biz  ularga  hech  qanday  yordam 
berolmaymizmi? Men xavotirli nigoh bilan jonsiz tanalarga tikilib turgan Karlaylga 
qarashga harakat qildim. 
- Men qancha vaqt xushsiz yotdim? – ovozim sustlashdi. 
Karlayl menga qayg’u va hasrat to’la ko’zlarini qaratdi – Taxminan ikki minut. 
Bella, ular hanuzgacha xushsiz. Bella nima bo'lyapti, senga nima bo'ldi? – u mening 
ko'zlarimdan  madad  izlardi.  Ammo  men  unga  nima  deyishni  bilmasdim.  Men 
aybdordek  nigohimni  burib,  atrofga  qaradim.  Atrofda  faqat  o’zimiznikilar  bor  edi. 
Rozalining qo'llarida o'tirgan Renesmini muloyimlik bilan silab, uning yonida odam 
qiyofasidagi Jeykob turardi. 
- Qolganlar qani? Volturiylar qayerda? – Men hayratomuz nigoh bilan butun 
atrofni ko'zdan kechirdim. 
-  Biz  g'alaba  qozondik,  Bella.  Hammasi  tugadi.  –  Edvard  yonimga  o'tirish 
uchun kelib, muloyimlik bilan qo'llarini yelkamga tashladi. 
- Aida-chi? Unga nima bo’ldi? – dahshatli taxminlar mening fikrlarimni egallab 
olmoqda edi. 
- U ham yo’q qilindi, Bella. – Jasper yonayotgan olovga ishora qildi. – Barcha 
Volturiylar qirib tashlandi. Endi bizda qo'rqadigan hech narsa yo'q. 
Men  Edvardning  qo'lidan  ushlab,  kaftini  mahkam  siqib  oldim.  Endi 
kechiktirish mumkin emasdi. Men ularga butun haqiqatni aytishim kerak edi. Mening 
tasavvurlarim hayoliy fantaziya emasligini... Ular haqiqat, men bunga amin edim. – 
Esme  va  Bagirra  bilan  nima  sodir  bo'layotganini  bilaman  –  mening  ko'zlarim 
Karlaylning nigohi bilan to'qnashdi – Aida ularning ruhini o'zi bilan olib ketdi… 
Dahshatli  sukunat  hukm  surardi,  men  esa  o'z  fikrimni  davom  ettirishga 
shoshildim.  Men  ularga  o'z  tasavvurim  haqida,  Bagirra  bilan  bo'lgan  aloqamiz, 
zulmatda  u  qanday  qilib  bo'shliqda  qolib  ketgani  va  Esme  ruhi  uchun  kurashgani 
haqida  batafsil  gapirib  berdim  va  u  Dantey  urug'idan  men  va  Renesmini  klanning 
oxirisiz, deb ataganini bayon etdim. Butun oila meni sinchkovlik bilan tinglab, faqat 
vaqti-vaqti  bilan  savollar  berib  turishardi.  Mening  hikoyamdan  keyin  hech  qanday 
reaksiya kuzatilmadi. Bizni endi og’riq, qayg’u va zulmat chulg’ab olgandi. Esme va 
Bagirraga  yordam  berish  uchun  hech  narsa  qila  olmasligimizni  bilardik.  Bunday 
vaziyatda biz ojiz edik. Faqatgina kutishimiz va umid qilishimiz mumkin edi, xolos. 
Bu esa jarayonning eng qiyin qismi edi. Biz Esme va Bagirraning jasadlarini daraxtli 
uyga  olib  borib,  Girraning  ota-onasi  xonasidagi  katta  karavotga  yotqizdik.  Karlayl 
ularni  bir  daqiqa  ham  tark  etmadi.  Unga  shifokor  va  Esmening  sevgilisi  sifatida 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
hammadan ham qiyin edi. U o'zini aybdor his qilar, ularning bexushligi oldida ojiz 
ekanligidan  azob  chekardi.  U  ularning  ahvolini  doimiy  nazorat  qilib  turdi. 
Bagirraning yuragi hali ham urib turardi va shugina bizga umid bag’ishlardi. 
Kunlar, haftalar o’tdi... Men, hatto, hisobdan ham adashib ketdim. Ammo hech 
narsa  o'zgarmadi.  Bizning  oila  halovat  topish  uchun  yer  yuzida  aylanib  yurgan 
ruhlarga o'xshab qolgandi. Biz tabassum qilmasdik, gaplashmasdik, bir-birimizning 
ko'zlarimizga qaramaslikka harakat qilardik. Dunyo ostin-ustun bo'lib ketdi. Oiladagi 
kimnidir yo'qotishimiz mumkinligi haqida o'ylashni, hatto, birortamiz xohlamasdik. 
Bu  qo'rqinchli  edi, bu  juda  achinarli  edi...  Volturiylar  mag'lub bo'lishdi, ammo  biz 
bundan  lazzatlanolmadik.  Maqsadga  erishildi,  ammo  qanday  badal  bilan...  qanday 
tovon orqali... 
Menga ajratilgan bir daqiqadan ko'proq vaqtni o'tkazib yubormaslikka harakat 
qilib, Renesmi va Edvard bilan imkon qadar ko'proq vaqt o'tkazishga harakat qildim. 
Tanaffus paytida u Esme va Bagirraning jasadlari ustida navbatchilik qilardi. Bagirra 
bilan  aloqamni  tiklashga  doimo  harakat  qilardim,  ammo  bu  behuda  edi.  Ushbu 
ko'rinmas ip yo'qolgandi va men uni topolmayotgandim.