Abadiy quyosh botishi

Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
Bagirra  yig'ilganlarning barchasiga  mamnun  nigoh  bilan qaradi  va  Emmetda 
to'xtaldi.  –  Dovulmi?  Bu  yaxshi.  Kallenlar  beysbol  o'ynashni  yaxshi  ko’rishini 
bilaman. Bu to’g’rimi yoki yo'qligini tekshirmoqchiman. 
Hamma  bir-biriga  qarashni  boshladi.  Men  Emmetning  ko'zlari  qanday 
porlagani,  Rozalining  ko'zlari  esa  qanday  chaqnaganini  ko'rdim.  Bu  dushmanning 
qiyofasi edi. Shunday qilib, o'yin qiziqarli bo'lishini va'da qildi. Endi Ellisning barcha 
qarashlari menga yetib keldi. U, allaqachon, o'yin haqida sezgandi. 
- Xo’sh, demak beysbol, bu yaxshi. – Karlayl tasdiq sifatida bosh irg’adi. Uning 
ko'zlarida  hayajonning  bir  oz  uchquni  porladi.  –  Bundan  tashqari, barchamiz  biroz 
yengillab olishimiz kerak. 
- Ha! Senga qanday o'ynashimizni bir ko'rsatamiz! – Emmet g'olibona qo'llarini 
silkitdi. 
- Xo'sh, unda tayyorlaning! Men ham o’tkazib yuboradiganlardan emasman! – 
Bagirra  yana  ayyorona  tarzda  Ellisga  ko’z  qirini  tashladi.  Ular  o'yin  natijasini 
allaqachon bilishardi. 
- Hali ko'ramiz! – Edvard Ellisga jilmayib jilmaydi. – Sizning tasavvurlaringiz 
o'zgaruvchan. Biz bunchalik oson taslim bo'lmaymiz! 
-  Xo’sh,  nima!  Keyin  Bagirra  uchun  o'ynayman!  –  Ellis  unga  ishora  bilan 
yaqinlashdi va qo'llaridan ushladi. 
-  Men  bunga  qarshiman!  –  Rozali  Bagirraga  istehzoli  nigoh  tashladi  hamda 
nafrat bilan boshini silkitib, Emmetning yoniga o’tdi. 
Shunday qilib, butun oila tezda ikki jamoaga bo'lindi. Jasper va Ellis Bagirraga 
qo'shildi,  Karlayl  va  Emmet  esa  Edvardga  oila  sharafini  himoya  qilishda  yordam 
berishga qaror qilishdi. Rostini aytsam, Karlayl Bagirraga raqib tomonni tanlaganidan 
biroz hayron qoldim. Darhaqiqat, so'nggi paytlarda ular juda yaqinlashib, ko'p vaqtni 
birga o'tkazishayotgandi. 
-  Bella,  sen  kim  uchun  o'ynaysan?  –  Edvard  mening  eng  sevimli  qiyshiq 
tabassumimga qarab jilmayib qo'ydi 

 
-  Uhh  ...  O'ylaymanki,  men  o’zimni  tiyib  turganim  ma’qul.  Men  muxlis 
bo’laqolaman. 
-  Bu  qanaqasi!  Raqiblar  son  jihatdan  nomutanosibmiz!  –  Emmet  Bagirraga 
istehzoli qaradi. – Biz g'alaba qozonganimizda, Bagirra “o'yin adolatli bo'lmadi”, deb 
aytadi! 
-  Menimcha,  Bagirra  ikki  kishilik  o'ynaydi.  –  Vampirga  aylanib,  men  juda 
yaxshi muvofiqlashtirish, tezlik va reflekslarga ega bo'ldim, ammo men hali ham har 
qanday sport turi mutlaqo yoqmaydigan odamdam. – Qolaversa, ushbu o'yinda sizga 
hakam kerak bo'ladi. 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
-  Men  qarshi  emasman!  Mening  ajoyib  jamoam  bor!  Biz  osonlikcha  g'alaba 
qozonamiz! – Bagirra uzun tishlarini ko’rsatib, kibrli jilmayish qildi. 
Kechga yaqin hamma tayyor bo'lib, xonasida sabrsizlik bilan o'tirdi. Jekning 
nazorati  ostida  Renesmini  tark  etishga  qaror  qildik,  chunki  ularning  hech  biri 
yomg'irda uvishni xohlashmadi. 
Quyoshning so'nggi nurlari g'oyib bo'lib, osmonni og'ir qora bulutlar qoplagan 
zahoti biz shoshilinch ravishda maydon tomon yo'l oldik. Unga qadam bosishim bilan 
meni  tushunarsiz  tashvish  qamrab  oldi.  Bu  yerga  meni  juda  ko'p  xotiralar  bog'lab 
qo'ygan, bu yerda juda ko'p yomon narsalar sodir bo'lgandi. 
Edvard qo'lini yelkamga tashlab, qulog'imga quvnoq pichirladi – Xavotir olma, 
men  shu  yerdaman.  –  U  doim  mendagi  o'zgarishlarni  sezardi,  endi  esa  mening 
tashvishimni ham his qilgandi. 
Men  tezda  o'zimga  keldim  va  unga  mehr  bilan  jilmaydim.  Men  Edvardni 
umuman xafa qilishni xohlamasdim, ayniqsa, endi hayot tezlasha boshlagach. 
O'yin  birinchi  chaqmoq  urishi  bilan  boshlandi.  Men  turganimcha  ushbu 
jonzotlarning  go'zalligi  va  inoyatini  tomosha  qilardim.  Endi  men  o'yinni  o’zgacha 
ko'zlar bilan tomosha qilardim – vampirning ko'zlari. Bu aniqroq va yorqinroq edi. 
Endi men har qanday harakatni ilg’ay olaman. Bu naqadar ajoyib! Men Edvardning 
nafisligi,  egiluvchanligi,  umuman,  har  bir  harakatiga  qoyil  qoldim,  keyin  maydon 
bo'ylab kapalakday uchib yurgan Ellisga qaradim. Rozali, hatto, kurash paytida ham 
tabiiy ayolligini yo'qotmasdi. Ammo eng qiyin narsa Bagirraga nazar tashlash bo’ldi. 
U  endi  butunlay  inson  qiyofasidagi  yovvoyi,  shafqatsiz  mushukka  aylangandi.  U 
butunlay  hayvon  instinktlariga  o'zini  bag'ishlagandi.  Uning  nafis  va,  ayni  paytda, 
yovvoyi harakatlaridan ko'z uzib bo'lmasdi. 
Bagirraning  qarashlariga  duch  kelganida  va  Rozaliyaning  ko'zlaridan 
uchqunlar chaqnaganda ular chaqmoqdan ham o’tib tushardi. Taan olish kerak, o'yin 
hayajonli  o'tdi.  Negadir,  men  Charli  yonimda  bo'lishini  va  men  bilan  birga 
tomoshadan  zavqlanishini  xohlardim.  Ammo,  oxir-oqibat,  tez  orada  unga  butun 
haqiqatni aytishi kerak bo'ladi. 
O'yin,  kutilganidek,  Bagirra  jamoasi  foydasiga  yakunlandi.  Biz  asta  uyga 
qaytdik.  Ruhim  qandaydir  g'ayrioddiy  yengil  tortgancha  xotirjam  edi.  Go'yo  ulkan 
tosh  yelkamdan  qulagandek.  Anchadan  beri  hammamizga  bunday  yengillik 
yetishmayotgan edi. Emmet va Edvard shovqin bilan o'yinni muhokama qilishar va 
revanch (o’ch olish) jangiga chaqirishardi. Ellis va Jasper ularga qarshi chiqib, halol 
g'alabadan xursand bo’lgancha, mamnun jilmayishdi. Karlayl va Bagirra jimgina, qo’l 
ushlashib  kEllishardi.  Ular  ong  ostida  gaрlashayotganliklari  oydek  ravshan  edi. 
Yuzlarida quvonch uchquni sezildi. Faqat Rozali hali ham qoshlarini chimirgan edi. 
Ammo men uning o'tib ketishiga ishonardim. 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
Shunday  qilib,  yangi  hayotimizning  birinchi  kuni,  yuzimizda  tabassum 
porlagan kun ham o’tdi.