Abadiy quyosh botishi

17-BOB 
QUVILISH
  
Bagirraning tilidan bayon etilgan 
 
"Sen bu yerda begonasan! – Ongimda aks-sado berardi – Sen biz uchun hech 
kimsan. Yo'qol!" qandayin og’riqli so’zlar... Ular qalbimni tig’dek tilkalab tashladi. 
Yo'lda  daraxtlar  va  toshlar  uzra  o'rmon  bo'ylab  yugurdim.  Daraxtga 
urilganimdagi  har  bir  zarba  menga  jismoniy  azob  berardi,  ammo  bu  og'riq  meni 
ichimdan  qiynagan  azob  bilan  solishtirganda  hech  nima  emasdi.  Men  o’ylashni 
xohlamasdim, unutib yuborish va u yerga hech qachon qaytmaslikni xohlardim, lekin 
shafqatsiz  fikrlar  miyamga  o’rnashib  olgandi.  Men  manzilni  anglamay  ham 
yugurdim,  yugurdim...  Lekin  qayerda?  Qayerga  qochishim  kerak?  Menda  hech 
qanday boshрana yo'q... Meni qabul qiladigan hech kim yo'q... Men quvilgandim... 
Hamma  uchun  men  begona  odamman,  hamma  mendan  qo'rqadi  va  xo'rlaydi.  Bu 
dunyoda mening borar joyim yo'q, birgina manzilim bor, xolos – majruh ruhim makon 
tutgan shu tanamgina... Qayerga boraman? 
Oyoqlarim  meni  dengiz  tomon  boshladi.  Toshloq  sohilga  yuztuban  yiqilib, 
ko'zlarimni  yumdim.  "Uyga  qaytishni  xohlayman"  deb  o'yladim...  Ko'z  oldimda 
chiroqlar porlab turardi. Men go’yo uchardim... Olamlar uzra рarvoz... Men shunday 
abadiy sargardonlikda bo’lishni istadim. Ammo yorqin nur meni o’zimga kEllishga 
majbur qildi. Men ko'zlarimni ochdim va o'zimning Hindistonda, o'zim yashagan joy, 
aniqrog'i, undan qolgan xarobada ekanligimni ko'rib hayron qoldim. 
Men o’rnimdan turib atrofga nazar tashladim. Tropik o'simliklar bilan o'ralgan, 
yonib  ketgan  uylarning  kichik  tepalari  atrofimda  turardi.  Sekin  yurib  xarobalarga 
qaradim.  Ruhim  yanada  og'irlashdi.  O'sha  mudxish  kun  yana  ko’z-o’ngimda 
gavdalandi. Volturiylar oilamni va, shu bilan birga, hayotimni vayron qilgan kun... 
Men kichkina tepalik oldida to'xtadim. Ilgari bu yerda onam buvim bilan yashaydigan 
kichkina kulba bor edi. Undan deyarli hech narsa qolmagan... Yong'in hamma narsani 
yo'q  qilgandi.  Men  bu  tepalikka  chiqib,  maysazorga  yuzimni  bosim  yotdim.  Endi 
harakatlanish uchun kuchim yo'q edi, har bir nafas olishim menga jahannam azobini 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
keltirardi.  Hozir  osmonga  qarab  so’raydigan  yagona  iltijoyim    meni  bu  befoyda 
hayotdan  qutqazishlari,  undan  olib  ketishlaridir...  Mening  ruhim  erkinlik  istadi,  u 
halovat topmoqchi edi. Ammo o'lim mendan qochardi... Men tropik yomg'irdan keyin 
ho'l  bo’lgan  maysazorga  yotdim  va  butun  hayotimni,  tug'ilishimdan  boshlab 
xotiramda  jonlantira  boshladim.  Bolaligimdagi  o'sha  baxtli  damlarni  esladim.  Men 
ota-onamning mehribon, g'amxo'r yuzlarini esladim. O’shanda men chinakam baxtli 
edim... Keyin mening ongim hayotim abadiy ostin-ustun bo'lib ketgan o’sha daxshatli 
kunning  og’riqli  tafsilotlarini  akslantira  boshladi.  Yong'in  ko'zlarim  oldida 
alangalanardi.  Men  qanday  qilib  kullar  uzra  yugurib  yig'laganimni,  ota-onamni 
qandayin sog’inch bilan izlaganimni, ularni qayta-qayta chaqirganimni esladim, lekin 
ular  menga  javob  bermasdilar.  Ko’z  yosh-u  uvvoslarimga  javob  faqat  zulmkor 
sukunat edi... Mening yuragim ko’ksimga tiqilganday, go’yo igna bilan ilma-teshik 
qilib tashlanganday edi... Bu azobni his qilmaslik uchun haykalga aylanib qolishga 
ham tayyor edim. 
Keyin  xotiramda  qasos  olish  uchun  yillar  va  xun  olishga  chanqoqlik  paydo 
bo'ldi. Men yer yuzi bo’ylab kezib, butun vampir olamiga qo’rquv alangasini yoqdim. 
Daxshatli, qo'rqmas, daxlsiz qasoskor... Ammo bu niqobning ostida nima yashiringan 
edi? Adolat izlayotgan, iztirobdagi baxtsiz bir bola. Bir zumda hamma narsasi tortib 
olingan  bola…  Hech  kim  mening  kuchli  qiyofam  ortidagi  himoyasiz,  yarador 
qalbimni  ko'ra  bilmadi...  Men  Volturiylarni  yo'q  qilish  va  qasos  olish  istagimga 
yetishdim, ammo hech qanday yengillik his qilmadim. Qasosni faqat ruhdagi bo'shliq 
ta'qib  qilardi.  Men  hayotim  mazmunini  yo'qotdim,  tiriklikdagi  mazmunni 
chalkashtirib yubordim. Men xohlagan narsamga erishdim, keyin-chi? Qotillik butun 
hayotimning  mazmuniga  aylangandi.  Bu  noto’g’ri  edi,  albatta.  Bunday  bo'lmasligi 
kerak  edi!  Hozirgina  ortga  nazar  tashlab,  bu  hayotda  hech  qanday  yaxshi  narsa 
qilmaganligimni ishonch bilan aytishim mumkin. Men Volturiylarni qirib tashladim, 
qotillik uchun tovon undirdim. Kimga aylandim? Yonoqlarimdan issiq ko'z yoshlar 
oqdi.  Ular  mening  terimni  yondirib,  yerga  to’kilishardi.  Mening  butun  hayotim 
mazmunsiz edi. Yuragim yanada ko'proq nola cheka boshladi. Men uni ko'kragimdan 
sug’irib tashlashni istardim. 
Endi  men  ilgari  yashagan  joyimda  qolaman.  Men  ketgan  joyimdan  qaytib 
keldim. Bu hayotda hech kimga muhtoj emasman. Hatto, Kallenlar ham meni haydab 
chiqarishdi...  Ha,  ular  haq  edilar..  Esmeni  qutqara  olmadim.  Keyingi  barcha 
urinishlarim  ham  zoye  ketdi...  Yo'q.  Hatto,  bu  haqda  o'ylay  olmayman.  Qanday 
urinmayin, afsuski, hech narsa qila olmayman! 
Kallenlar... Nega ular bilan uchrashdim? Men o'zimga yetishmayotgan oila va 
boshрanani  ulardan  toрib,  halovat  topishga  umid  qilgandim.  Ammo  ular  faqat 
qalbimga  yangi  jarohatlar  yetkazishdi.  Hozirgina,  ulardan  yiroqda,  yuragim  qon 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
bo’lib, parcha-parcha bo'lib ketganida, men ularga qanchalik bog'lanib qolganimni va 
ularni  sevib  qolganimni  anglab  yetdim.  Hozirgina  ularning  oilasida  tinchlik  va 
osoyishtalik qaror toрishi uchun jonimni berishga ham tayyor ekanimni tushundim. 
Faqat ularga mening qurbonligim kerak emas. Bu ularning oilasi va har doim faqat 
ularniki  bo'lib  qoladi.  Men  ularga  begonaman.  Dahshatli  og'riq  yana  yuragimga 
sanchildi. Men alamdan baqirdim... Iloji boricha qichqirdim va mushtlar bilan yerga 
urdim. Ammo meni hech kim eshitmasdi... Men bu yerda yolg'iz edim... Bu dunyoda 
butunlay yolg'iz... Men baxtli yashay olmayman va o'lolmayman ham. Menga nima 
qoldi?  Arvohdek  oxiratgacha  yer  sharini  aylanib  yurishmi?  Qaror  qabul  qilingan! 
Men o'zimni o'ldirolmayman, lekin ortiq yashamoqchi ham emasman. Men bu joydan 
turmayman.  Zarracha  kuchim  qolmaguncha,  u  meni  butunlay  tark  etib,  holdan 
toymagunimcha  yotaveraman.  Men  hamma  narsaga  tayyorman,  agar  bu  dahshatli 
fikrlar ongimni tark etsa va azobli og'riq ko'kragimni tark etsa... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin!