Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

ийгилик (Манғ., Хўж.) – эзгулик, яхшилик.
ийджан (Манғ., Бер.) – жийда, кунжут, ёки кендир уруғи ҳамда сабзи, нон аралаштириб, ўғирда туйиб тайёрланган овқат.
ийик//ийк I (Бер., Манғ., Хўж.) ֮ и:йик (Тўртк., С.бий) – дуг (ип йигирадиган асбоб) : йип ийигирдим ийикдә (Бер.)
ийик//ийк II (Бер., Манғ., Хўж.) ֮ й:йик (Тўртк., С.бий) – кўч.м. тўғри, тўппа-тўғри.
ийинағач//ийнағач (Бер., Манғ., Хўж.) – қ. әйинағач.
ийкәм (Хўж.). – ихчам: дым ийкәм этип байлап бер.
ийләмәк (Манғ., Бер., Хўж.) – қоракўл терини ишлаш-юмшатиш.
иймәйтмек (Манғ., Бер.) – эгмоқ.
ийнилгәк (Манғ., Хўж.) – тўғнағич, булавка.
ийнәчи I (Манғ., Бер., Хўж.) – зоол. ниначи.
ийнәчи II (Манғ., Бер., Хўж.) – кўч. м. новча, ориқ аёл.
ийрәк (Хўж., Манғ.) ~ ийрек (Қўнғ.) – эгри, эгри-бугри, буралма.
ийрәм (Бер., Хўж.) – бурилиш, қайрилиш: дәрйәниŋ ийрәми – дарёнинг бурилган жойи.
ийсқоқ I (Бер., Манғ., Хўж.) – қоракуя, қурум.
ийсқоқ II (Хўж.) – эски-туски, лаш-луш.
ийсли сув (Бер., Манғ.) – атир: кийимимә ийсли сувлар сәвәмән (Манғ.).
ийснәмәк (Манғ., Бер., Хўж.) – ҳидламоқ, искамоқ.
ийтавара (Қўнғ., Хўж., Манғ., Бер.) – сарсон-саргардон.
ийтатақта-бийтатақ (Манғ.) – жуда ҳам шошилинч: не болды, мынча ийтатақта-бийтатақ этибатырсан, дәрйә йықтымы? (Б.том.).


ийтий (Хўж.), - эск. букри: джаŋағы ийтий адам (Қулоп)
ийтырқын (Хўж.) – мўл – кўл, жуда кўп: базарда ийтырқынғо.
ийтмуты (Манғ., Хўж., Қўнғ.) – арзон.
ийттирсәк I (Манғ., Хўж.) ~ иттирсәк (Тўртк.) – мед. говмижа.
ийттирсәк II (Хўж.) –ўжар, қайсар.
ийттүйнәк (Хўж., Бер., Манғ.) ~ итдүйнәк (Тўртк.) – ит қовун, сапча.
ийтчибин (Бер., Манғ., Хўж.) – зоол. Итпашша.