tushuniladi.
Buning teskarisi, jinsiy sherigi to m onidan og‘riq va
xo‘rlashlarni his qilishga bo'lgan intilish va mayl — mazoxizm deb
nom lanadi. Jinsiy maylni ehtiros obyekti bilan bevosita yoki bilvosita
bog‘liq bo‘lgan alohida buyumlar (kiyim, dastro‘mol va h.k.)ga ko'chishi,
fetishizm deb nom lanadi. Yosh bolalarga bo ‘lgan patologik mayl, va
uning bolalar tanasini jaro h atlash bilan kechishi pedofiliya deb
nomlanadi; qariyalarga nisbatan jinsiy mayl — gerontofiliya; murdalarga
nisbatan jinsiy mayl kuzatilishi — nekrofiliya deb nomlanadi. Yuqorida
keltirilgan jinsiy mayl buzilishlari bilan tanishib chiqish, aw alo , sud
psixiatrlari
va yuristlar uchun m uhim , am m o boshqa tibbiy xodim lar
ham ular haqida tasaw urlarga ega bo'lishlari zarur. Shuni aytib o ‘tish
kerakki, yuqoridagi psixopatiya shakllari kam holatlarda yakka holda,
izolatsiyalangan shaklda uchraydi. K o‘pincha fe’l-atvorning murakkab
tizimli aralash anom aliyalari uchraydi va bu holda qaysi shakldagi
psixopatiya haqida gap ketayotganligini aniqlash qiyin kechadi.
Asosan m a’lum bir psixopatik shaxsga tegishli bo'lgan psixopatik fe’l-
atvor belgilarining nam oyon bo'lishi, ham ichki, ham tashqi ta ’sirlar
natijasida ba’zida bu belgilar kamaysa, ba’zida o‘tkirlashadi. Qator holatlarda
uzoq davomli noqulay hayot sharoitlarida psixopatik fe’l-atvor belgilari
b o‘lgan shaxs 0 ‘zining n o to ‘g ‘ri hissiyotlari,
fikrlari, intilishlarini
quw atlash uchun ozuqa topgandek boMadi, ya’ni shaxsning patologik
rivojlanishi yuzaga keladi. Bu holatlarda gap nafaqat fe’l-atvor anomaliyasi,
balki ruhiy kasallik haqida ketadi, chunki o ‘z shaxsini yuqori baholashga
moyilligi bo‘lgan shaxslarda buyuklik vasvasasi, rashkchi shaxslarda rashk
vasvasasi va h.k. lar rivojlanishi mumkin.
Bunday shaxsning patologik
rivojlanishlari o ‘ta noqulay hayot sharoitlarida faqat psixopat shaxslarda
emas, balki o ‘tmishda bosh miya organik jarohati o ‘tkazgan shaxslarda
ham rivojlanishi mumkin.
Shaxsning patologik rivojlanishida, ba’zi bemorlarda vasvasa butunlay
bemorni yutib yuboradi va sistemalashadi: bemor o'zini ta’qib qilayotgan
odamlarni va nima uchun ta ’qib qilayotganliklarini «aniq biladi»; u
«himoyalana» boshlaydi, turli yuqoridagi idoralarga shikoyat qiladi, aslida
yo‘q bo‘lgan ta ’qibchilarga nisbatan chora ko‘rishlarini talab qiladi va h.k.
Bemorni aqliy qobiliyati pasaygan bo ‘lsa-da, uni hech qanday yo‘l
bilan noto‘g‘ri fikridan qaytarib bo‘lmaydi: vasvasa sistemasiga bog'liq
bo‘lmagan barcha muammolarda bemor ongining aniqligini saqlab qoladi,
m a’lum darajada produktiv m ehnat qilishi mumkin. Bunday bem orlar
paranoiklar, kasallik esa paranoyya deb nomlanadi. Paranoiklar orasida
nisbatan ko‘p hollarda alohida turdagi
bem orlar uchraydi va ular
«yozuvchilar», kverulyantlar deb nomlanadi. Bu shaxslar ko‘p yillar
66
davomida yetarli asos bo'lm agan holda, o'zlarining fikricha, buzilgan
adolatni tiklash uchun chekinmasdan «kurashadilar». U lar turli idoralarga
ko'plab shikoyatlar va arizalar yozadilar, ulaming iltimoslariga ko'ra turli
kom issiyalar tuziladi, am m o ular hech q achon ko'rilg an
ch ora-
tadbirlardan qoniqmaydilar va «kurash»ni davom ettiradilar. K o'pincha
«yozuvchilik» aslida bo'lmagan ixtirochilik munosabati bilan ham yuzaga
keladi. Paranoyaning kechishi surunkalidir.
Do'stlaringiz bilan baham: